สวัสดีค่ะ เรื่องของเรามันมีอยู่ว่า เราสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนนี้มา 3 ปี ตลอดว่าเรารักเขาแบบเพื่อน เป็นห่วง และแคร์แบบเพื่อน ขนาดที่ว่าวันแต่งงานเราก็จะให้เขามาเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเรา เเต่อยู่มาวันหนึ่ง ความสัมพันธ์มันมากกว่าคำว่าเพื่อน มันเกินเลย เเต่เขาก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่แค่แฟนของเขาอยู่ต่างประเทศ เรื่องราวของเรายาวต่อเนื่องมาตลอด 5 เดือน เราเองไม่ไหวแล้วที่ต้องทนอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ เเต่ก็ไม่อยากเสียเพื่อนไป ก็พยายามที่จะกลับมาเป็นเพื่อนกันให้ได้ เเต่สุดท้ายเเล้วเราไม่สามารถทำได้เลย ที่ห้ามความรู้สึกตัวเอง เราพยายามหลายครั้งเพราะคำว่าไม่อยากเสียเพื่อน ช่วยเหลือเขาตลอดเวลาที่เขาต้องการเช่นเรื่องเรียน เรื่องงาน หรือ อื่นๆ แต่เราไม่เคยเรียกร้องสถานะอะไร หรือแสดงอะไรว่าเราเสียใจ จนมาวันหนึ่งที่ใจเราไม่ไหวแล้ว เราบอกกับเขาว่า ไม่ต้องโทรมา เจอกัน หรือ คุยกันแล้ว เพราะเราไม่ไหวแล้ว ถ้าวันหนึ่งที่เราโอเค เราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันใหม่นะ เราทำถูกต้องแล้วใช่ไหมที่ตัดสินใจแบบนี้ หรือ เราควรรักษาระยะห่าง เพื่อที่ยังให้เราสนิทกันเหมือนเดิม เรากลัวว่าการที่เลิกคบกันไปเลย ระยะเวลาที่ห่างหายกันมันจะทำให้เราเลิกสนิทกันไปจริงๆ กลับมาสนิทเหมือนเดิมไม่ได้ เเต่ให้อยู่แบบนี้เราก็ไม่ไหว ทุกๆครั้งที่เขาทักมาเราจะไม่ไหวทุกครั้ง
และเราไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาทำกับเราว่าเขาทำแบบนี้ทำไม มันคือคำถามในใจของเรา ทั้งๆที่เค้าก็มีแฟน ดูรักแฟน เเต่มำไมทำกับเราแบบนี้ ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนสนิทกันมาก
เราทำถูกต้องแล้วใช่ไหมที่เดินออกจากชีวิตคนคนหนึ่ง
และเราไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาทำกับเราว่าเขาทำแบบนี้ทำไม มันคือคำถามในใจของเรา ทั้งๆที่เค้าก็มีแฟน ดูรักแฟน เเต่มำไมทำกับเราแบบนี้ ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนสนิทกันมาก