ครอบครัวเกาหลีครอบครัวหนึ่ง มีคุณพ่อ คุณแม่ และลูกสาว พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่ในประเทศไทยและได้เปิดศูนย์พัฒนาเด็กและเยาวชนที่มีรายได้น้อยขึ้นโดยเด็กๆที่แวะเวียนเข้ามานั้นก็อยู่ไม่ไกลจากศูนย์นัก ผมเห็นสามีภรรยาคู่นี้และลูกสาวของเขา ทั้งสอนหนังสือ เลี้ยงอาหาร และคอยsupport ปัจจัย4 เท่าที่ครอบครัวของพวกเขาจะจัดหามาได้ให้กับครอบครัวด้อยโอกาศในละแวกบ้านของเขา ผมเห็นเด็กไม่น้อยกว่า 20 คนที่แวะเวียนมา เรียนภาษาอังกฤษ กินข้าว ทำกิจกรรม ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์อย่างไม่ขาดสาย ผมสงสัยและเคยถามพวกเขาไปว่าพวกเขาต้องเหนือยขนาดนี้ ทำเพื่อคนที่ไม่ใช้เชื้อชาติเดียวกับเขาในดินแดนที่ไม่ใช่บ้านของพวกเขาไปทำไม คำตอบที่ผมได้รับคือ "พวกเขามีความสุขที่ได้ส่งต่อโอกาศให้กับเด็กๆ เหล่านี้ พวกเขาเชื่อว่านี้คงเป็นเส้นทางที่พระผู้เป็นเจ้าแนะนำให้กับพวกเขาไม่คิดที่จะสงสัย มีแต่ ปิติยินดีที่จะทำ และมีความสุขทุกครั้งที่ได้ให้ โอกาศเล็กๆน้อยๆแกคนอื่น ทั้งๆ ที่ตัวพวกเขาเองก็ไม่ได้มีเงินทองใดๆ" ผมเป็นคนพุธผมไม่ค่อยเข้าใจคนที่นับถือพระเจ้าเท่าใดนักแต่สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากการกระทำของพวกเขาคือความตั้งใจจริงและความปรารถนาดีที่เขามีให้ต่อผู้คนรอบข้าง ผมนับถือครอบครัวนี้มากที่สามารถดำเนินตนในรูปแบบที่ไม่เบียดเบียน แถมยังเอื้อเฟื้อ โดยไม่ได้เกียจคร้านต่อสิ่งที่ถึงจะทำไปก็ดูเหมือนไม่มีหน่วยงานใดๆเห็นค่าในประเทศนี้ ทั้งหมดที่ผมเกริ่นมานั้นมันแค่บนนำก่อนที่ผมจะเริ่มพาทุกท่านไปสัมผัสกับวิกฤตครั้งใหญ่ ของ ครอบครัวเกาหลีที่น่ารักครอบครัวนี้