คือเราอายุ15ปีและไม่รู้เพราะอะไรก็ไม่รู้ทำให้เราอยากรู้เรื่องพญานาคมาก

ขอกรึ่นไว้ก่อนว่าตอนเด็กๆเราก็ไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลยจนมาตอนเด็กๆจำได้ว่าเราชอบเรื่องพญานาคอยู่ระยะหนึ่งแต่เราก็เลิกชอบเพราะเราคิดว่ามันงมงาย

จนมาตอนอายุ15แล้วเราฝันเห็นไม่รู้ว่าเป็นพญานาคหรือปล่าวแต่ในใจเรารู้ว่าคือนาคีแต่ไม่รู้ว่าเป็นตนไหนเราจำได้แค่ว่าสถานที่ๆฝันเห็นเป็นที่บ้านของย่าซึ่งตรงที่เราฝันเห็นมันเป็นคลองนำ้เล็กๆอยู่ตรงข้ามกับที่นอนเล่นของย่าแล้วเราก็เดินไปเห็นความรู้สึกแรกเลยคือพญานาคแน่ๆแต่ใจเราก็ไม่คิดแบบนั้นเลยจะเข้าไปดูแต่มีคนมาห้ามไว้แล้วเราก็หันไปก็ไม่เห็นแล้ว แล้วเราก็ขึ้นไปอยู่ที่ไหนไม่รู้เป็นบ้านเก่าๆซึ่งมันไม่คุ้นเลยแล้วข้างล่างบ้านมันจะเป็นนำ้หมดเลยซึ่งเราก็จำไม่ได้แล้วว่ามันมีบรรไดบ้านหรือปล่าวแต่มันจะมีเหมือนล่องไม้แล้วเรามองลงไปเห็นนาคีตนเดิมบอกให้เราขอขมาแล้วทุกอย่างก็ตัดไปตอนที่จู่ๆก็มีนำ้เหมือนคลื่นสึนามิที่ญี่ปุ่นแต่สูงมากแบบมากๆแล้วเราก็ตื่น

ซึ่งเราก็ยังคงสงใสอยู่แล้วเราก็เลยลองไปค้นพระในบ้านดูไม่รู้เพราะอะไรทำให้เราคิดว่าในบ้านมีพญาครุฑอยู่เลยลองไปค้นหาเหรียญเก่าๆของพ่อดูแล้วก็เจอเหรียญพญาครุฑเยอะมากเพราะพ่อเราชอบสะสมพระด้วยเลยมีเหรียญโบราณเยอะและพระที่เอาไว้ห้อยคอเยอะเหมือนจะเห็นว่ามีเหมือนองค์อินทร์ด้วยเป็นองค์เล็กซึ่งเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันถ้าว่างๆจะถ่ายให้ดู
แล้วสิ่งที่สำคัญอยู่ตรงเหรียญพญาครุฑเพราะเราสงใสเลยลองไปจับดูเราจับอยู่วันแรกรู้สึกปวดต้นแขนซ้ายเราเห็นว่ามันปวดมากเราลองเอามาวางที่แขนขวาดูแล้วมันก็เริ่มๆปวดเพราะเราเป็นพวกสงใสแล้วชอบลองแต่ไม่ได้ลองไปหมดทุกอย่างนะต่อความรู้สึกของแขนเรามันรู้สึกเหมือนโดนอะไรบีบอยู่ตลอดเวลาเลยแต่ตอนนี้ก็เริ่มๆม่ค่อยเจ็บแล้วแต่ก็ยังปวดอยู่เราเลยสงใสมากมันเกี่ยวอะไรกับพญานาคไหมแต่เราอยากรู้สึกนะว่าเราเป็นลูกหลานของพวกท่านหรือปล่าวแต่พอเราลองไปดูพวกนิสัยของพวกลูกหลานท้าวเวสสุวรรณนิสัยเราก็ตรงกันมากพ่อเราคิดว่าเราเป็นลูกหลานท่านท้าวเวสสุวรรณทีไรนำ้เราไหนทุกทีแล้วรู้สึกผิดแบบมันอธิบายไม่ถูกแต่เราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนะแล้วทำไมเราต้องรู้สึกผิดด้วยละมันเป็นความรู้สึกในตอนนั้นของเรา
แล้วมันก็มีอีกครั้งหนึ่งที่เราก็ฟังลายเพลงบูชาพญานาคไปตามปกตินี่แหละแต่เราจะชอบฟังลายบูชาของย่าศรีประทุมมาเป็นพิเศษแล้วพอเราคิดไปคิดมามันมีความคิดหนึ่งว่าคิดถึงตักของย่า(หรือหน้าแข้งนั่นแหละสำหรับคนไม่เข้าใจนะ)แล้วนำ้ตาเราก็ไหลแต่พอเลิกคิดก็ไม่มีอะไรเราก็เลยลองคิดอีกทีอยู่หลายๆครั้งมันก็ร้องให้ทุกครั้งจนจมูกเราตันเลย  แต่สิ่งที่เราเห็นลางๆคือเป็นตักที่สวยแบบเสื้อผ้าที่ใส่อะมันสวยแต่จำสีไม่ได้แต่จำลายได้เป็นผ้าซิ่นที่มีลายสวยมากแล้วก็มีผ้าสไบด้วยผ้าสไบก็สวยมากเหมือนกันแต่เราก็อยากเห็นหน้าท่านแต่เราจะเงยหน้าขึ้นไปดูมันก็เงยไม่ขึ้นแล้วเราก็ไม่ได้ติดอะไรมากในตอนนั้น

ปล.เราจำไม่ได้แล้วอะขอเวลานึกก่อนนะแล้วจะมาเล่าให้ฟัง

ปล.อีกอันหนึ่งนะ เราไม่เคยฝันเห็นงูหรือพญานาคเลยตั้งแต่เด็กแต่เคยเล่นกับงูอยู่ตอนเด็กๆแม่เล่าให้ฟังแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

เอาไว้มาต่อนะ