เราคบกับแฟนอยู่ด้วยกันมาเกือบ 20 ปี แต่ไม่ได้แต่งงาน มีเรื่องราวมากมายทั้งดีและไม่ดี ทะเลาะกันมาเยอะ เราเรียกร้องให้เค้าปรับเปลี่ยนตัวเองในสิ่งที่เราไม่ชอบ บางอย่างเค้าก็ดีขึ้น บางอย่างก็เหมือนเดิม จนมาพักหลังทะเลาะกันมากขึ้น เฉยเมยต่อกัน ไม่มีการง้อ การพูดคุยหรือใด ๆ เราเครียดแต่ก็พยายามนิ่งเฉย ๆ พยายามบอกตัวเองว่าอย่าใส่ใจจะได้ไม่เจ็บเหมือนที่ผ่านมา เราเคยชวนเค้าแต่งงาน ซื้อบ้านหลายครั้งแต่เค้าก็เงียบตลอด จนเราคิดว่าเค้าคงไม่อยากจะสร้างครอบครัวร่วมกับเราจริง ๆ เราเลยบอกให้แยกกันอยู่ แต่พอแยกกันเรากลับคิดถึง รอข้อความจากเค้าทุก ๆ วัน ซึ่งเค้าก็มีส่งมานิดหน่อย วันไหนไม่มีส่งเราก็ได้แต่รอคอยนั่งมองตลอดเวลา แต่ไม่กล้าจะทักจะบอกเค้า เค้ายังมีความห่วงใยให้เราอยู่บ้าง ทำให้เราคิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้ายังรัก และอยากกลับมาอยู่ด้วยกัน จนวันนึงเรารู้ว่าเค้ามีผู้หญิงคนใหม่แล้ว เค้ายอมผู้หญิงคนนั้นทุกอย่าง แบบที่ไม่เคยยอมกับเราเลย มันทำให้เราเสียใจมาก ๆ และคิดว่าที่ผ่านมาเราไม่มีค่าสำหรับเค้าเลย เราขอร้องให้เค้ากลับมา เค้าบอกว่ายังรักเราอยู่แต่ใจนึงก็ไม่อยากกลับมาทะเลาะเรื่องเดิม ๆ อีก เราบอกเค้าว่าเราจะพยายามปรับตัวเองให้ได้ เราไม่เคยรู้เลยว่าการทำและคำพูดบางอย่างที่เราทำไปตอนทะเลาะเพราะแค่อารมณ์เท่านั้น มันกระทบจิตใจเค้ามาก เราเข้าใจมาตลอดว่าเมื่อเรากลับมาดีกันเรื่องที่ทะเลาะกันก็จบ แต่เค้ายังคิดถึงมันตลอด เราอยากให้เค้ากลับมาปรับความเข้าใจ ปรับตัวเข้าหากันอีกครั้ง แต่ผู้หญิงคนนั้นเค้าโพสในเฟสว่าถ้าทำให้แฟนมีความสุขไมได้ก็ควรปล่อย เราอยากถามว่าการที่เราขอร้องให้เค้ากลับมาเพราะพอจะเสียเค้าไปจริง ๆ เราก็รับไม่ได้มันคือความรัก ความผูกพันหรือแค่อยากเอาชนะ