สวัสดีค่ะ เริ่มเลยนะคะ เรากับแฟนเราคยกันมา6ปีกว่าแล้วค่ะ เราอยุ20ปลายๆ ส่วนแฟนก็มากกว่าเรา10ปีค่ะ แฟนเราเป็นคนไท่เอาไหน พูดอะไรจะไม่ค่อยได้อย่างนั้น บอกตรงๆว่าเราค่อนข้างเหนื่อย เราผู้หญิง ก็อยากจะวางแผนอนาคตและครอบครัว แต่เราไม่รู้ในมุมของเค้าคิดเหมือนกันไหม บอกตรงๆแฟนเราไม่มีเงินเก็บ ไม่มีอะไรเลย ส่วนทางบ้านเราพอมีฐานะค่ะ ทางด้านพ่อแม่เราไม่ติดอะไรนะคะ เค้าโอเคทุกอย่าง ทางบ้านเราก็เปิดโอกาศให้ แต่เค้าก็เฉยๆ เกรงใจคนนู้น คนนี้ พ่อแม่เค้าเอง เดี๋ยวจะมองว่าทิ้งบ้างอะไร ไม่กล้าลาออกจากงาน(ที่ทำงาน10ปีแล้วเงินเดือน10,000) คงรู้สึกบุญคุณค้ำคอมั้งค่ะ ซึ่งเราบอกตรงๆว่าเราเหนื่อย เราค่อนข้างเหนื่อยมากๆๆๆ เรารักษาคำพูดกับทุกคน ยกเว้นเรา คงจะแบบ เดี๋ยวมาเคลียร์ได้ เค้าไปกับคนอื่นได้ และยอมทิ้งหรือเลื่อนนัดเรา เป็นซะอย่างนั้น เราคิดแลพพูดกับอยู่เสมอนะคะว่าเราไม่เสียดายเวบาที่ผ่านมาเลย แต่ถ้ามันจะปั่นทอนกันขนาดนี้เราเสียดายเวลาในอนาคตมากกว่า ขนาดเค้าได้ยินแบบนี้แบ้วนะคะ เค้ายังเฉยๆ แบะเวลาเราพยายามจะจิงจัง เค้ากลับเปลี่ยนเรื่อง
เราคิดว่ามันปั่นทอดจิตใจเราไปที่บะนิด อาจตะไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร แต่ยิ่งคิดเรายิ่งเหนื่อย เบื่อ เราอยากสร้างอนาคตที่ดี แต่เค้ากลับไม่อยากทำอะไรเลยย เห้ออออออออออออ ถอนหายใจยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ