ต้องบอกก่อนว่าเราห่างกับพี่เขาประมาณ 4 ปี เราเจอกันที่เรียรพิเศษ เราก็เหมือนคุยกับพี่เขาแค่ 2-3 ครั้งเองค่ะ แต่เราคุยกับแม่พี่เขามากกว่า ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้รู้สึกชอบขนาดนั้น เพราะเราก็ยังไม่อยากมีแฟนค่ะ แต่เขาตรงสเปกเรามาก ๆ เลย และใช่ค่ะเขาต้องไปเรียนที่อื่น จากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย และเมื่อวันอาทิตย์นี้เราไปร้านนายอินทร์มา เรากำลังยืนหาหนังสือที่จะซื้ออยู่ค่ะ แล้วอยู่ๆก็มีคนรีบวิ่งมาทางเรา เราเห็นหน้าเขาก็แอบตกใจเหมือนกันนะคะ เพราะเขาหน้าเหมือนคนที่เราเคยรู้สึกดีด้วยเมื่อนานมาแล้ว แต่เราก็ไม่แน่ใจ เขาก็อ้อมไปไปอีกทาง และก็มีผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเราจำได้เพราะเขาคือแม่คนที่เคยรู้สึกดีด้วย เราก็ตกใจแอบทำอะไรไม่ถูก ซึ่งสิ่งที่เขาจะมาซื้อคือหนังสือเรียน และมันใกล้กับเรามาก เรากับเขาก็อยู่ในร้านกันนานมากจนแม่พี่เขามาตาม เราอ่านจนหมดโซนที่อยู่ในตอนแรกแล้วเราเลยมาดูหนังสือแนะนำตรงใกล้ ๆ ทางเข้า พอตอนที่ออกไปเรากับพี่เชาก็มองตากันอีกครั้ง และก็ไม่ได่เจอกันอีก พอกลับถึงบ้านเราก็คิดถึงแต่พี่เขา ใจเราไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยค่ะ เราอยากเจอพี่เขามากๆ แต่ก็คิดว่ามันคงเป็นไปได้ยาก เพราะตลอดระนะเวลา 3 ปี เรายังเพิ่งมาเจอเขา เราจึงเริ่งหาไอจีพี่เขา ซี่งสุดท้ายก็เจอทั้งเฟส และไอจี เราตัดสินใจนานมากว่าควรแอดไปมั้ย ซึ่งเราก็หาอ่านในพันทิป ก็มีทั้งควรและไม่ควร และสรุปเราแอดเขาไปแต่เป็นตอนตี 2 และตอนนี้เขาก็ยังไม่รับเราเลยค่ะ ทุกคนว่าเราดูโรคจิตมั้ยคะTT แล้วเราควรตัดใจมั้ยคะ เราคิดถึงพี่เขาตลอดเลยค่ะ หรือเราเกิดอาการหลงพี่เขาคะ