- ความถูก - ธรรมะ - ความดี ความดีงาม - คุณธรรม - ความบริสุทธิ์ - ความเป็นกลาง - ความเป็นธรรม - สุจริต - ซื่อสัตย์ - ซื่อตรง - มีจิตใจที่งดงา

"คำว่า จิตว่าง...มันตีความหมายต่างกัน  ไม่รู้ว่า ว่างแบบไหน ว่าง...แบบไม่มีกิเลส ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าว่าง...มีกิเลสอยู่ มันก็เป็นเพียงสัญญา และคาดคะเน หรือจำคำ

จากการทำ นั่งสมาธิ คือ สมถะ ฝึกสติรู้ตัว เดินจงกรม วิปัสสนา คือ เกิดดวงตาเห็นธรรมเกิดปัญญาในการแยกรูปแยกนาม สิ่งใดสมมุติ สิ่งใดคือความยึดมั่นถือมั่นในสมมุติ ผู้ใดมาด้วยความยึดมั่นถือมั่นใดในสมมุติ

"...คนนับถือมากเข้าแล้วลืมตน ลืมพระธรรมคำสอนของครูบาอาจารย์  จิตใจไพล่ไปยินดีในปัจจัยสี่เหล่านั้น ก็จะถูกสิ่งเหล่านั้นทับหัวใจ  ทุบหัวใจ ให้กลายเป็นผู้ไร้ศีลธรรม ไร้ยางอาย พิจารณาอะไร &

ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยากได้ต้อง ดิ้นรนกันทั้งนั้น กว่าจะได้มา การปฏิบัติธรรมก็เหมือนกัน ต้องมี โพชฌงค์ ๗” ประกอบด้วย สติ ความระลึกได้, ธรรมวิจยะ การศึกษาสอดส่องธรรมะ, วิริยะ ความพากเพียร, ปีติ ควา

สรุปสิ่งไม่ควรปฏิบัติ ควรตัด ควรถอน คือ - ความลังเลในธรรมะ ความถูกความดี หรือความไม่เป็นกิเลส - การกระทำผิดจากเป้าหมายที่แท้จริงที่ถูกที่ดีที่ไม่เป็นกิเลส - นามธาตุ

ไม่ควรปฏิบัติการสร้างที่ผิดเหล่านี้ - ใช้ความผิด เพื่อสร้างความถูก - ใช้ความชั่ว เพื่อสร้างความดี - ใช้อธรรม เพื่อสร้างธรรมะ - ใช้การเบียดเบียน เพื่อสร้างการไม่