สวัสดีค่ะ เราตั้งกระทู้นี้ เพราะ " เราจัดการความรู้สึกและอาการที่เราเป็นไม่ได้เลย "
ชื่อ ซี ค่ะ เป็น ผู้หญิงนะคะ เรามีความสัมพันธ์ กับพี่คนหนึ่ง (เค้าเป็นเกย์นะคะมีแฟนอยู่แล้วเป็น ผู้ชายเหมือนกัน ) เป็นความสัมพันธ์ ที่ไม่มีใครรู้ มา 2 ปีแล้วค่ะ (มีรู้แค่เพื่อนสนิทเรา2คน ที่เราค่อยปรึกษาได้) อึดอัดมากค่ะ ไม่รู้จะตัดสินใจยังไงดี เราเคยโพส เรื่องนี้ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เคยออกมา แล้วรอบหนึ่ง รู้ว่าสิ่งที่ทำ มันผิดมาก แต่ไม่รู้เพราะอะไรถึงออกมาไม่ได้สักที เพื่อนก็ บอกให้คำปรึกษา สุดท้าย ก็กลับไปอยู่ดี เราไม่รู้เลย ว่าที่ทำอยู่มันคืออะไร
เริ่มต้นเรื่องเลยนะค่ะ
ช่วงแรกๆๆ ที่เริ่มมารู้จักกัน เราทำงานที่เดียวกันค่ะ เค้าเป็นหัวหน้าเรา พอดีก่อนโควิค มีเปิดสาขาใหม่ ได้มาเปิดร้านด้วยกัน ด้วยความที่เรา มีเพื่อนเพศที่สามเยอะ ส่วนมากก็จะเป็นเกย์เลยเข้าง่ายค่ะ คุยทุกอย่าง คุยเล่นคุนตลก คุยทะลึ่งเราคุยหมด พอเปิดร้านมาได้ 1 อาทิตย์ โควิคเข้า ก็เลยได้มายุสาขาด้วยกัน ( เราทำงานร้านกาแฟค่ะ ตอนแรกไม่ได้เจอกันนะคะ เจอแค่เวลาพี่เค้ามาตรวจร้าน แต่พอ โควิคมา สาขาบางทีต้องปิด เพราะ นโยบาลรัฐค่ะ) พี่เค้าเลยได้มาประจำที่นี้ด้วย หลังทำงานมาด้วยกันสักพัก ก็เริ้มสนิทมากขึ้น คุยทุกเรื่องเลย แต่เราไม่รู้นะคะ ว่าตอนนั้นเค้าคิด อะไรอยู่ เรามองว่าเค้าเป็นพี่ที่สนิทมากๆๆ คุยไลน์บ่อยมาก (แกร่ชอบส่งโน้นนั้นนี้มาให้ดู )
มีวันนั้นละ ที่เราเริ้มรู้แล้วว่าแกร่ คิดอะไร
*แกร่ทักมาว่าเบื่อผู้ชาย อยากมีอะไรกับ ผู้หญิง * เราก็เอ๊ะ ! เราก็เปลี้ยนเรื่องคุย นะ ( ของข้ามตอนคุยจนมันเลยเถิดนะ)
จนสุดท้ายเรามีอะไรกัน แบบลับๆๆ
ตอนแรกเราก็แค่ จะ แอบแซบกันเฉยๆๆ ไม่คิดอะไร ไม่รู้สึกอะไรค่ะ รู้ค่ะว่าผิดที่ทำแบบนี้ (เราไม่ใช่คนดีนะ รู้ตัวเองดี ว่าเป็นคนยังไง )
จนจะพอรู้ว่าเลิกกับแฟน (ไม่ได้เลิดเพราะเรานะคะ เหตุผลเลิกกันไม่รู้ค่ะ) เราก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆๆ มากขึ้น ตอนนั้นแกร่ก็มา ห่วงเราอยู่นะคะ เช็คโทรสับเราว่าเราคุยกับใคร ไม่ให้เราคุยกับใคร จนเรารู้สึกดี เราก็คิดแล้วแหละ ชอบมากขึ้นทุกวัน และก็แอบคิดว่า แกร่ต้องคบเราแล้ว เพราะช่วงนั้นเร่อยู้กับเค้า ให้คำผรึกษา ปลอมใจ ตลอด และเราก็ช่วยเค้าหลายๆๆ เรื่องนะคะ เราก็ต้องคิดแหละ ว่าเค้าก้ชอบเราจริงๆ เราชอบเค้าค่ะ เค้าคือ ผุ้ชาย ที่ต้อง สเปคเราทุกอย่าง เราชอบเค้ามากด้วย
แต่หลังจากนั้น เค้าก็หายไปค่ะ แชทไม่ตอบ ไม่อ่านแชท เราทักไป ก้ไม่ ตอบ เจอกัน ก้คุยปกตินะ ในเวลางาน เราก็เริ่มันแปลกๆๆ เพราะเค้าหายไปนาน ไม่มาเจอเราด้วยนะคะ (เวลานอกงาน) เราก็เลย สืบค่ะ เข้าไปส่องเฟสเค้า ค้นหาจนเจอ ว่าเค้าไปมีแฟนใหม่
เราเจ็บมากเลยนะคะ เพราะที่ผ่านๆๆมา เราทำไปคือ ไม่ช่วยเลย ไม่ช่วยให้เราได้เป็นตัวจริงเลย 😥 เราเลยทักไปถาม เค้าว่าแบบนี้คือ อะไร เค้าก้บอกมาว่าแฟนใหม่ คบได้จะเดือนแล้ว ตกใจมากเลย เพราะเท่ากับว่า ที่เราให้คำปรึกษาไป นี้ คือ เราโง่อ่ะ
ตอนนั้นคิดว่าไม่เอาละ พอ เจ็บมาก เพราะรู้สึกว่า อธิบายไม่ถูกเลยอ่ะ เราเหมือนอะไรไม่รู้ สักอย่างสำหรับเค้า เราเลยถอยมา หายไปนานอยู่นะ
ข้ามเลยนะคะ อธิบายไม่ถูกพิมพ์ไปไม่เป็นค่ะ
เอาความรู้สึก ล้วนเลยๆๆนะคะ
คือ ตลอดเวลา 2 ปีที่อยู่นี้ เราเป็นคนที่อยู้ข้างตลอด เค้าเปลี้ยน แฟนมา 4 คน จนคนปัจจุบัน ก็ยังไม่ใช่เรา
เราคิดว่าสักวันหนึ่งมันต้องเป็นเราอ่ะ เรายืนข้างเค้า หันมาเมื่อไรก็เจอเราเสมอ แต่กลับเป็นเราที่ไม่ได้เจอเค้าเลย เมื่อเรา หันไปหาเค้า มันคืออะไร เรา ไม่ดีพอหรือป่าวมันถึงไม่ใช่เรา
เค้าทำให้เรากลัว ความรักเลยค่ะ เราเคยเริ้มคุยกับ คนใหม่ๆ สุดท้ายเรา ก็กลัวเจอคนแบบเค้า ทำให้เราไม่กล้า เอาใจให้ใคร เลย เค้ามาทำให้เรามีกำแพง ที่สูงไปกว่าเดิมอีก
จนตอนนี้เรา อยากหยุดและอยากลืมเค้ามากเลย แต่มันก็คิดถึงเค้ามาก เพราะเวลาอยู่กับเค้า เรามีความสุขมากและเจ็บมากในเวลาเดียวกัน 'มันเจ็บตรงที่เค้าเรียกหาเราก็ไป แต่พอเราเรียกหาเค้ากลับไม่มา '
แต่พอเราจะออกมาจริงๆ เหมือนรอบนี้ เค้ากับไม่ปล่อย เค้าบอกตามใจเลย แล้วแต่เลย การกระทำเค้ากับส่วนทางมาก "
เราเลยตั้งคำถาม ' เค้าไม่ปล่อยหรือเราเองที่ไม่ไปซักที'
*ถ้างง อย่าว่านะคะ * อธิบายไม่เก่งจริงๆ
ควรตัดมจไงดี
ชื่อ ซี ค่ะ เป็น ผู้หญิงนะคะ เรามีความสัมพันธ์ กับพี่คนหนึ่ง (เค้าเป็นเกย์นะคะมีแฟนอยู่แล้วเป็น ผู้ชายเหมือนกัน ) เป็นความสัมพันธ์ ที่ไม่มีใครรู้ มา 2 ปีแล้วค่ะ (มีรู้แค่เพื่อนสนิทเรา2คน ที่เราค่อยปรึกษาได้) อึดอัดมากค่ะ ไม่รู้จะตัดสินใจยังไงดี เราเคยโพส เรื่องนี้ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เคยออกมา แล้วรอบหนึ่ง รู้ว่าสิ่งที่ทำ มันผิดมาก แต่ไม่รู้เพราะอะไรถึงออกมาไม่ได้สักที เพื่อนก็ บอกให้คำปรึกษา สุดท้าย ก็กลับไปอยู่ดี เราไม่รู้เลย ว่าที่ทำอยู่มันคืออะไร
เริ่มต้นเรื่องเลยนะค่ะ
ช่วงแรกๆๆ ที่เริ่มมารู้จักกัน เราทำงานที่เดียวกันค่ะ เค้าเป็นหัวหน้าเรา พอดีก่อนโควิค มีเปิดสาขาใหม่ ได้มาเปิดร้านด้วยกัน ด้วยความที่เรา มีเพื่อนเพศที่สามเยอะ ส่วนมากก็จะเป็นเกย์เลยเข้าง่ายค่ะ คุยทุกอย่าง คุยเล่นคุนตลก คุยทะลึ่งเราคุยหมด พอเปิดร้านมาได้ 1 อาทิตย์ โควิคเข้า ก็เลยได้มายุสาขาด้วยกัน ( เราทำงานร้านกาแฟค่ะ ตอนแรกไม่ได้เจอกันนะคะ เจอแค่เวลาพี่เค้ามาตรวจร้าน แต่พอ โควิคมา สาขาบางทีต้องปิด เพราะ นโยบาลรัฐค่ะ) พี่เค้าเลยได้มาประจำที่นี้ด้วย หลังทำงานมาด้วยกันสักพัก ก็เริ้มสนิทมากขึ้น คุยทุกเรื่องเลย แต่เราไม่รู้นะคะ ว่าตอนนั้นเค้าคิด อะไรอยู่ เรามองว่าเค้าเป็นพี่ที่สนิทมากๆๆ คุยไลน์บ่อยมาก (แกร่ชอบส่งโน้นนั้นนี้มาให้ดู )
มีวันนั้นละ ที่เราเริ้มรู้แล้วว่าแกร่ คิดอะไร
*แกร่ทักมาว่าเบื่อผู้ชาย อยากมีอะไรกับ ผู้หญิง * เราก็เอ๊ะ ! เราก็เปลี้ยนเรื่องคุย นะ ( ของข้ามตอนคุยจนมันเลยเถิดนะ)
จนสุดท้ายเรามีอะไรกัน แบบลับๆๆ
ตอนแรกเราก็แค่ จะ แอบแซบกันเฉยๆๆ ไม่คิดอะไร ไม่รู้สึกอะไรค่ะ รู้ค่ะว่าผิดที่ทำแบบนี้ (เราไม่ใช่คนดีนะ รู้ตัวเองดี ว่าเป็นคนยังไง )
จนจะพอรู้ว่าเลิกกับแฟน (ไม่ได้เลิดเพราะเรานะคะ เหตุผลเลิกกันไม่รู้ค่ะ) เราก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆๆ มากขึ้น ตอนนั้นแกร่ก็มา ห่วงเราอยู่นะคะ เช็คโทรสับเราว่าเราคุยกับใคร ไม่ให้เราคุยกับใคร จนเรารู้สึกดี เราก็คิดแล้วแหละ ชอบมากขึ้นทุกวัน และก็แอบคิดว่า แกร่ต้องคบเราแล้ว เพราะช่วงนั้นเร่อยู้กับเค้า ให้คำผรึกษา ปลอมใจ ตลอด และเราก็ช่วยเค้าหลายๆๆ เรื่องนะคะ เราก็ต้องคิดแหละ ว่าเค้าก้ชอบเราจริงๆ เราชอบเค้าค่ะ เค้าคือ ผุ้ชาย ที่ต้อง สเปคเราทุกอย่าง เราชอบเค้ามากด้วย
แต่หลังจากนั้น เค้าก็หายไปค่ะ แชทไม่ตอบ ไม่อ่านแชท เราทักไป ก้ไม่ ตอบ เจอกัน ก้คุยปกตินะ ในเวลางาน เราก็เริ่มันแปลกๆๆ เพราะเค้าหายไปนาน ไม่มาเจอเราด้วยนะคะ (เวลานอกงาน) เราก็เลย สืบค่ะ เข้าไปส่องเฟสเค้า ค้นหาจนเจอ ว่าเค้าไปมีแฟนใหม่
เราเจ็บมากเลยนะคะ เพราะที่ผ่านๆๆมา เราทำไปคือ ไม่ช่วยเลย ไม่ช่วยให้เราได้เป็นตัวจริงเลย 😥 เราเลยทักไปถาม เค้าว่าแบบนี้คือ อะไร เค้าก้บอกมาว่าแฟนใหม่ คบได้จะเดือนแล้ว ตกใจมากเลย เพราะเท่ากับว่า ที่เราให้คำปรึกษาไป นี้ คือ เราโง่อ่ะ
ตอนนั้นคิดว่าไม่เอาละ พอ เจ็บมาก เพราะรู้สึกว่า อธิบายไม่ถูกเลยอ่ะ เราเหมือนอะไรไม่รู้ สักอย่างสำหรับเค้า เราเลยถอยมา หายไปนานอยู่นะ
ข้ามเลยนะคะ อธิบายไม่ถูกพิมพ์ไปไม่เป็นค่ะ
เอาความรู้สึก ล้วนเลยๆๆนะคะ
คือ ตลอดเวลา 2 ปีที่อยู่นี้ เราเป็นคนที่อยู้ข้างตลอด เค้าเปลี้ยน แฟนมา 4 คน จนคนปัจจุบัน ก็ยังไม่ใช่เรา
เราคิดว่าสักวันหนึ่งมันต้องเป็นเราอ่ะ เรายืนข้างเค้า หันมาเมื่อไรก็เจอเราเสมอ แต่กลับเป็นเราที่ไม่ได้เจอเค้าเลย เมื่อเรา หันไปหาเค้า มันคืออะไร เรา ไม่ดีพอหรือป่าวมันถึงไม่ใช่เรา
เค้าทำให้เรากลัว ความรักเลยค่ะ เราเคยเริ้มคุยกับ คนใหม่ๆ สุดท้ายเรา ก็กลัวเจอคนแบบเค้า ทำให้เราไม่กล้า เอาใจให้ใคร เลย เค้ามาทำให้เรามีกำแพง ที่สูงไปกว่าเดิมอีก
จนตอนนี้เรา อยากหยุดและอยากลืมเค้ามากเลย แต่มันก็คิดถึงเค้ามาก เพราะเวลาอยู่กับเค้า เรามีความสุขมากและเจ็บมากในเวลาเดียวกัน 'มันเจ็บตรงที่เค้าเรียกหาเราก็ไป แต่พอเราเรียกหาเค้ากลับไม่มา '
แต่พอเราจะออกมาจริงๆ เหมือนรอบนี้ เค้ากับไม่ปล่อย เค้าบอกตามใจเลย แล้วแต่เลย การกระทำเค้ากับส่วนทางมาก "
เราเลยตั้งคำถาม ' เค้าไม่ปล่อยหรือเราเองที่ไม่ไปซักที'
*ถ้างง อย่าว่านะคะ * อธิบายไม่เก่งจริงๆ