คือบอกก่อนว่าเราคบกับแฟนมาได้2จะเข้า3เดือนเองค่ะ มันไม่นานมากแต่เค้าบอกว่ารักเรามากมากกว่าตัวเค้าเองแต่เรายังไม่ชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองว่าเรารักเค้าได้ขนาดนั้นหรือยังหรือรักเค้ารึยังดีกว่าแรกแรกมันก็ดีค่ะถึงจะมีทะเลาะกันบ้างแต่ก็เคลียร์กันเกือบทุกครั้งแต่พอทะเลาะกันบ่อยๆมันทําให้เรารู้ปัญหาว่าเราเข้ากันแทบจะไม่ได้เลยค่ะเค้าชอบบอกส่าเราพูดแรงทั้งที่เราอยู่กับเค้าเราใจเย็นที่สุดแล้วมากกว่าใครๆเลยเราพยายามแล้วค่ะเวลาทะเลาะกันเราจะขอให้ตัวเองเย็นขึ้นก่อนค่อยคุยแต่แรกๆเค้าไม่ยอมบอกเราค่ะหลังๆเค้าเริ่มบอกว่าทําแบบนี้เหมือนเราหนีปัญหา ก็อาจจะมองว่าแบบนั้นนะคะแต่ที่ทําเพราะเรายอมเราไม่อยากทะเลาะใหญ่ถ้าคนใดคนนึงไม่ยอมกันก็อาจจะหนักแล้วคือเราไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าปกติเราไม่ค่อยออกจากบ้านนะคะแบบว่านานๆทีไปเที่ยวกับเพื่อนอะไรแบบนี้แล้วเราทํางานด้วยค่ะเราเลยรู้สึกผิดมากๆที่มีเวลาให้เค้าไม่ได้แต่เรามีโอกาศก็จะไปเที่ยวกับเค้าตลอดนะคะเราให้เวลาเค้าพยายามมากๆแล้วแต่เหมือนมันไม่พอทีนี้เราเลยรู้สึกว่าอะไรๆเราก็ให้เค้าไม่ค่อยได้โดยเฉพาะเวลาเราเลยคิดว่าอยากให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าเราจริงๆอยากให้เจอคนที่ดีกว่ามากๆวันนี้เค้าทักไปหาเพื่อนสนิทเราเพราะเห็นว่าสนิทกันเพื่อนเรามันก็แคปมาให้ดูเพราะมีอะไรเราก็จะบอกกันแต่คือรู้สองคนนะคะทักไปถามว่าเราเป็นคนยังไงเพื่อนเรามันก็บอกๆแล้วแฟนเราพิมพ์ประโยคนึงคือ เวลาที่(ชื่อเรา)พูดมาแล้วพูดไม่คิดพี่โครตเจ็บเลย โหคํานี้จุกมากเราเป็นคนพูดตรงแต่เราคิดทุกคําที่พูดนะคะเราตั้งใจพูดตรงๆเพราะมีปัญหาก็คุยตรงๆเราไม่ชอบอ้อมค้อมแต่เหมือนเค้ารับไม่ได้ทั้งที่เราพูดความจริงเราแคปไปให้เพื่อนดูว่ากูพูดแรงไปหรอขอความจริงเพื่อนก็บอกไม่ก็พูดถูกแล้วเราก็โอเคแต่เค้าบอกใจเค้าบางรับไม่ไหวคือแบบเหมือนเราเป็นชายแล้วเค้าเป็นผู้หญิงเข้าใจนะมันต้องมีบ้างแต่ถ้าตลอดแบบนี้เราไม่ไหวนะคะเราเคยบอกเค้าไปหลายรอบมากทั้งๆที่เป็นคนไม่ชอบพูดซํ้ามันเจ็บมากที่เค้าพิมพ์ออกมาแบบนั้นเหมือนกับว่าเราโครตแย่เลยที่พูดไม่คิดแล้วทําให้เค้าเสียใจแล้วเค้าก็พิมพ์อีกว่าเราเป็นคนอารมณ์ร้อนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ คือแบบเราอ่านแล้วคือแบบเห้อเลยอ่ะค่ะไม่รู้จะพูดไงคือเราร้องไห้ออกมาเฉยเลยกลายเป็นเรารู้สึกผิดไปเลยที่ทําให้เค้าคิดแบบนั้นเราไม่อยากให้เค้าเสียใจเพราะเราเค้าถามเพื่อนเราว่าเรามีแฟนมากี่คนเพื่อนเราบอกถ้าจริงๆคือ1คน(แต่จริงๆถ้าคุยก็หลายคนอยู่แต่ไม่ได้พร้อมกันนะ)เค้าบอกว่า(ชื่อเรา)น่าจะยังมีประสบการณ์ไม่มากพอพี่ก็ไม่ได้มีมากแต่ก็เจอมาเยอะคือแบบเค้าพูดแต่ละอย่างเหมือนพยายามไม่ให้เราดูผิดไปนะคะแต่แต่ละคําที่พิมพ์ออกมาคือเราผิดทั้งหมดเลยจริงๆเราเลยรู้สึกว่าหลายๆปัญหามันไม่จบซักทีเรารู้สึกว่าเราไม่คลิกกันเลยเราก็ทําตัวเปลี่ยนไปอันนี้รู้ตัวเค้าก็เปลี่ยนไปเหมือนกันมีอะไรก็เก็บๆๆแต่เรามีหลายอย่างคือให้เค้าไม่ได้เรื่องเวลาเดือนนึงก็เจอกันแค่ครั้งสองครั้งแต่เค้าตงจ้องการมากกว่านั้นเราเลยอยากให้เค้าไปเจอคนที่มห้เค้าได้จริงๆแล้วเราอยากให้เค้าเสียใจให้น้อยกว่าเราขอให้เราเป็นคนที่เสียใจมากที่สุดเองอยากให้เค้าเจอคนดีดีที่ดีกว่าเรามีเนอะแยะอยากให้เค้าไม่ต้องเจออะไรที่ทําร้ายจิตใจเค้ามห้เค้ามีความสุขเราควรบอกเลิกยังไงดีคะคิดมานานมากๆเเล้วคิดอยู่ทุกวันทุกเวลาบางทีทําอย่างอื่นไปด้วยเรื่องก็แวบเข้ามาในหัวตลอดเลย ขอบคุณที่อ่านจบนะคะอยากระบายจริงๆแล้วก็อยากถามด้วยว่าควรไปต่อหรือพอแค่นี้คะเพราะเราไม่มีความสุขเลยค่ะแต่เวลาที่อยู่ด้วยกันมันก็ดีแต่มันมีปัญหาหลายอย่างมากถึงแรับกันแล้วก็ไม่ลงตัว ถ้าจะเลิกควรบอกยังไงคะ (จริงๆเราอยากกลับมาโสดด้วยเป็นอีกเหตุผลเล็กๆของเราค่ะเพราะรู้วึกพอลองเทียบกันเหมือนเดิมมันดีกว่ามากถ้าเราโสดครั้งนี้เราจะใช้เวลาที่มีให้มีความสุขที่สุดเลยค่ะแต่ประเด็นหลักๆก็คือที่พิมพ์ไปทั้งหมดมันมีอีกเอยะมากๆแต่คร่าวๆก็ดท่านี้เลยค่ะช่วยหน่อยนะคะ)