การกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแต่ละครั้ง เห็นแล้วก็เศร้าใจ นึกว่าว่าไปสามจังหวัดชายแดนใต้ ทั้งด่านทั้งตรวจ ทั้งที่อยู่จังหวัด ตากแท้ๆ
เหตุผล ก็คงไม่มีอะไรมาก เอาไว้สกัดจับ ยาบ้า จับพม่าบ้าง ตัดไม้บ้าง ก็จับทุกอย่างแหละ เหมือนจะดีนะ
แต่ๆๆๆๆ มันก็ไม้เคยลดลงเรยแม้แต่น้อย จากเมื่อก่อน ยาบ้าเม็ดละ 250-350฿ ปัจจุบัน 4 เม็ด 100 มันชั่งหาง่ายมาก ในทุกๆที่
หมู่บ้านผมยิ่งแล้วใหญ่ พ่อแม่พี่น้อง ติดกันหมด ใช้กันทุกวัน หายาบ้าง่ายกว่าหายา พารากินสะอีก คนขายยาก็รวยเอาๆ
บ้านช่องใหญ่โต ฟ้องเงิน ก็ง่าย เหนื่อยใจที่ตำรวจทำอะไรไม่ได้ มีข่าวหลายครั้ง ที่ว่าจับได้บ้าง แต่ยัดตังก็จบ
พี่น้องที่เคยขาย เคยสูบยาบ้า บางที่ก็มาเล่าให้ฟัง ว่าเคยไปที่แหล่งผลิตยา อยู่ในป่า ในถ้ำ ซึ่งก็ไม่ไกลจากบ้านผมเรย
เอาจิงๆนะ มันเป็นไปไม่ได้เรยที่ตำรวจทหารแถวนั้นจะไม่รู้เรย เพราะมันเยอะมากและมีมานานแล้ว แต่ก็มีหลายครั้งนะ ที่ตำรวจจะ
ขึ้นไปจับ และก็มีข่าวโดนยิ่งตาย บ่อยมาก เรยไม่มีใครกล้าไปละมั่ง เพราะอยู่บนเขา ก่อนเข้าไปถึงแหล่งผลิต สายพวกยาบ้าเยอะแยะ
คงยากที่จะไปถึง คงจะทำได้แต่สกัดแบบนี้ คิดแล้วก็ท้อใจมากๆ
คิดถูกมากที่พาพ่อ ออกมาหางานทำที่ต่างจังหวัด พ่อติดหนักมากแทบจำหน้าลูกไม่ได้ด้วยซ้ำ
เป็นพวกคุณจะทำยังไง นอกจากหนี้ออกมา
ถ้าบ้านคุณเป็นแหล่งผลิตยาบ้า คุณจะทำยังไง