ขอโทษนะคะถ้ากระทู้นี้ฟังดูเพ้อๆหน่อย55
ทุกคนมีคนที่ไม่ได้เจอมานานมากๆ หลายปีแล้ว แต่ก็ยังคิดถึงเขาอยู่ไหม อยากรู้เรื่องราวของทุกคน มาแชร์กัน
 
เรามีคนนึงที่ไม่ได้เจอนานมาก มานับๆดูก็ 7 ปีแล้ว ไม่คิดว่าจะจำใครคนนึงได้นานขนาดนี้
ช่วงปีแรกนี่เรียกว่าสายตาไม่มองไปทางอื่นเลยค่ะ มองยันเงา ขำตัวเอง555555555
ช่วง 3 ปีต่อมา มีบังเอิญเจอกันบ้าง ซี่งไม่บ่อยหรอกแต่ก็ทำให้ลืมไม่ได้เลย
เวลาที่เห็นเขาถึงจะเป็นช่วงสั้นๆ แต่เราก็ดีใจมาก เหมือนเป็นความสุขเล็กๆของเรา
พอเข้าปีที่ 5 เราก็ย้ายออกไป เลยไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ช่วงแรกๆ เรายุ่งมาก
ปัญหาเยอะจนไม่มีเวลาคิดเรื่องอะไรเลย ตอนนั้นคิดว่าในที่สุดก็ลืมเขาได้ซักที!!
ช่วงหลังๆ ก็มีคิดถึงเขาบ้างเวลาที่สมองว่าง แต่ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว
 
จนปีนี้นี่แหละที่กลับมาคิดถึงหนักๆ นึกถึงตอนที่อยู่ด้วยกันเป็นฉากๆ เลย
เหมือนยิ่งเราเจอคนมากขึ้นก็ยิ่งรู้ว่าไม่มีใครจริงใจเท่าเขาเลย
ยิ่งคิด ยิ่งรู้สึกว่าทุกอย่างตอนนั้นมันดีมาก จนเราตัดสินใจแล้วว่าถ้าลืมไม่ได้ ก็จะจำ
จะจำไว้ให้ละเอียดที่สุดเลยว่าเขาเคยดีกับเราขนาดไหน
แล้วก็สมเพชตัวเองเพราะมันผ่านมาตั้ง 7 ปีแล้ว จริงๆ เขาลืมเราตั้งแต่ปีแรกด้วยซ้ำ55555555
มันปวดใจจริงๆ นะ การคิดถึงใครซักคนที่ชีวิตนี้จะไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว
เราแค่อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง อยากเห็นวันที่เขาประสบความสำเร็จ
 
ทั้งชีวิตนี้เราคงไม่มีทางลืมเขาได้แล้วแหละ5555 จบแล้วฮะ ฉบับย่อสุดๆ