ไมรู้ว่าคิดไปเองรึป่าวแต่รู้สึกได้เลยว่าทุกวันนี้เริ่มที่จะไม่มีความสุขดูตลกก้อไม่รู้สึกขำ จะทำอะไรก้อรู้สึกว่าแย่ไปหมด เบื่อทุกอย่าง บางครั้งก้อท้อแท้
แค่โดนว่านิดหน่อย ก้อรู้สึกหมดกำลังใจรู้สึกหดหู่ คิดแต่ว่าถ้าเราไม่ยุบนโลกใบนี้แล้ว เราจะรู้สึกดีขึ้นไหม 
เราจะไม่โดนกดดันอีกใช่ไหม 
แต่โชคดีที่มีแวบนึงเข้ามาเตือนในหัวว่า คนข้างหลังจะยุยังไงถ้าเราทิ้งพวกเขาไป รู้สึกว่าเราเห็นอก่ตัวมากถ้าคิดสั้นแบบนี้ เลยพอดึงสติกลับมาได้
เลยเริ่มสงสัยว่านี้เราเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าว แต่ว่าความรู้สึกในความผูกพันของเมื่อก่อนมันก้อมาทำให้เราฝันถึงอดีตตลอด โทษตัวเองที่ดูแลเขาไม่ดี
ความรู้สึกที่ตัดไม่ขาดเป็นอะำรที่โคตรทรมารเลย เรายังรู้สึกกับเขาถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ยุกับเราแล้วก้อตาม มีแค่2คนที่ทำให้เรายังรู้สึกอยากดูแลเขายุ ผมขอบอกเป็นอักษรย่อนะครับ เพราะถ้าบอกชื่อจริง มันจะไปทำให้คน2คนต้องทะเลาะกันเพราะผมและชื่อย่อของ2คนนั้นก็คือ "pp,b" ผมรู้สึกเจ็บปวดเลยที่ผมคิดถึงเขาอยากเข้าไปกอดเขาแต่ก็ทำไม่ได้  "ถ้ามีใครที่รู้สาเหตุหรืออาการที่ผมเป็นช่วยคอมเม้นต์บอกผมหน่อยนะครับขอบคุณครับ"