๏ ขอร้อยเรียงสำเนียงเสียงอักษร
ร่ำทำนองบรรเลงเพรงปกรณ์         เที่ยวเตร่จรในบรรณธรณี
จะเล่าถึงอัฏฐาภาประเทศ             นคเรศประภัสร์รัศมี
สุขเกษมเปรมปราทั่วธาตรี            ด้วยนทีคู่เรียงเคียงพารา
สายหนึ่งนามสุริยวิถี                     อันวารีไว้ทรงรงค์กัณหา
พร่างละอองทองยงในคงคา          ดุจดาราดาษเดียรเยียนอัมพร
อีกสายหนึ่งขานนามนภสินธุ์          ชลประทิ่นสุคนธ์มนต์เกสร
สาคเรศเศวตวรรณพรรณศุภร        ชโลธรเทียบเที้ยนเกษียรธาร ฯ
 
๏ ปางนั้นมีภัสดาปัตนิ                  ครองคติวิวาห์กรสานต์
ล่วงมาได้หมื่นห้าทิวาวาร              คคนานต์บมิดลชนม์บุตรา
เคยนบกรหมู่อมรในสวรรค์           อีกอรัญอรรณพแลเวหา
ธโปรดช่วยอำนวยกุมารา             ปรารถนาสุดฤทัยใคร่สมพร
หมื่นทิวาราตรีพัดเปลี่ยนผ่าน        กระแสกาลพาให้ไตร่สังหรณ์
รอยเทวาสุราลัยไม่อาทร              คำวิงวอนฤสัมฤทธิ์จิตโศกา
แต่นภลิขิตสถิตไว้                        อีกมิไกลจะก้าวผ่านม่านนิศา
สู่อรุณอุ่นอาบแสงสุริยา                ด้วยธาราไหลรินสินธุนำ ฯ
 
เรื่องนี้ยังจะมีต่อไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ตั้งแต่เลิกเป็นนักเรียนก็ไม่ได้แต่งกลอนอีกเลย ตอนเรียนก็ไม่ได้สนใจในด้านกาพย์กลอนอะไร เพียงแต่แต่งให้มีไปส่งครูเท่านั้น
 
วันนี้นึกครึ้มอยากแต่งนิทาน แต่ไม่รู้อะไรดลใจ เลยเขียนเป็นร้อยกรองซะงั้น ฉันทลักษณ์ใช้กลอนแปดเพราะคิดว่าง่ายที่สุด หากใช้ฉันทลักษณ์ยาก ๆ ก็คงจะเกินความสามารถ
 
ต้องขอบคุณกระทู้เก่า ๆ ที่หลายท่านในห้องนี้ตั้งและตอบ ทำให้คนหัดแต่งกลอนได้มีแนวทางครับ