80วันที่แฟน หายไป

รอ ด้วยความหวัง และ ศรัทธา  ทำหน้าที่ ของเราต่อแม้จิตใจจะไม่อำนวย แม้ร่างกายจะอ่อนแอ 
พยายาม ทำหน้าที่ดำเนินต่อไปด้วยเหตุผล ปล่อยให้เวลาทำงาน อารมณ์เป็นสิ่งที่ไวมาก ความคิด เริ่มคิด เริ่มบอกตัวเอง คิดดี พูดดี ทำดี 
อะไรจะเกิด นั่นคือความจริง สถานการณ์ที่เราบังคับไม่ได้ ก็ต้องปล่อย ให้เป็นตามธรรมชาติ
ผ่านทุกๆคืน มาได้ จากการคิดบวก ถึงมีชีวิตอยู่ได้ ความหวัง และ ศรัทธา ทำให้มีชีวิตอยู่ จะเป็นอย่างไรต่อไป เราเองไม่ทราบอนาคต ได้แต่ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แม้วันนี้จะมีน้ำตาหลงเหลือเป็นระยะ ก็จะไปต่อทั้งน้ำตา ที่ผ่านมา เราเลือกไม่ผิดคน แฟนของเราเลือกจะกลับไปดูแลแม่ ไม่ได้เลือกเรา นั่น เป็นสิ่งที่เค้าทำถูกต้อง และเราไม่เคยโกรธเค้าเลย และเรา ไม่โกรธครอบครัวเค้า ขอบคุณความสุขที่มีให้เรา การช่วยเหลือเราในทุกรูปแบบที่เค้าทำได้ วันนี้ เราจะเข้มแข็งให้ได้ มากกว่าเดิม วันหนึ่งเราจะเป็นผู้ให้ ไม่ว่ากับใครก็ตาม 

เริ่มวันใหม่ ที่ดี 

รักคุณเสมอค่ะ ที่รัก
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ประสบการณ์ความรัก ศาลาคนเศร้า
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่