ผมขับเรือในแม่น้ำเจ้าพระยานะครับ

การว่ายข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา โดยการถอดชุดใส่แต่ชุดว่ายน้ำ คนปกติที่ว่ายน้ำเป็น แต่ไม่ได้เป็นนักกีฬา ว่ายข้ามไม่ได้ครับ 5-10 นาทีก็หมดแรงแล้วครับ ผมลงน้ำบ่อยเพราะต้องลงไปตัดผง(เชือก ผ้า พลาสติกที่พันใบจักร) ยังต้องใส่ชูชีพลงน้ำ

อุปสรรคสำคัญคือกระแสน้ำ กระแสคลื่นซึ่งต้องทวีแรงในการพยุงตัวและออกแรงในการว่ายต้านทวีมากขึ้นไปด้วย

จุดเป้าหมายที่จะว่ายขึ้นอยู่กับที่ (ธรรมชาติของคนว่ายหาจุดเป้าหมาย) แต่กระแสน้ำพัดลอยไป คนจะว่ายหาจุดเป้าหมาย จึงต้องออกแรงต้านว่ายทวนน้ำ ไปๆ มาๆ กลายเป็นว่ายอยู่กับที่ หรือยิ่งว่ายยิ่งถอยห่าง จึงทำให้หมดแรง

และเสื้อผ้า โดยเฉพาะกางเกงและรองเท้าหุ้มข้อที่ถือเป็นอุปสรรคที่สำคัญ ถ้าเป็นท้อปบู้ทนี่หมดสิทธิ์ว่ายเลย ลอยตัวยังไม่ไหว สะพายเป้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ตกน้ำ ให้รีบทิ้งเป้เลยครับ อย่าห่วงของ ให้ห่วงชีวิตไว้ก่อน

กระแสริมน้ำที่เห็นว่านิ่งๆ แต่กลางน้ำไม่ได้นิ่งนะครับ โดยเฉพาะใต้ผิวน้ำ กระแสน้ำใต้น้ำมันจะดันกันอยู่

ดังนั้นคนตกน้ำถึงจะว่ายน้ำเเป็นถ้าไม่มีคนช่วยโอกาสรอดยากครับ เพราะจะหมดแรงจมก่อนถึงฝั่ง และให้ใช้การลอยตัว ตะโกนเรียกให้คนมาช่วยจะเซฟแรงและเป็นผลดีกว่าสำหรับคนที่ว่ายน้ำไม่แข็ง

รูปภาพ ณ ปัจจุบัน หุ่นของผมที่แข็งแรง ลงน้ำแม่น้ำเจ้าพระยาไม่มีชูชีพบริเวณริมน้ำข้างๆเรือ 5-10 นาที กางเกงขาสั้นตัวเดียวตามรูปเลยก็หมดแรงครับ