ผมคบกับแฟนมาได้ 4 ปี รักกันดีมาโดยตลอดไม่ค่อยทะเลาะกันเลย จนกระทั่งวันที่ 8 กุมภาที่ผ่านมาเราทะเลาะกัน เรื่องก็คือ ผมกับแฟนอยู่คนละที่เค้าเรียนอยู่ มหาลัย วันนั้นเค้าบอกว่าเค้าไปซ้อมกีฬาผมก็เลยบอกให้เค้าถ่ายรูปมาดูหน่อย เค้าก็อ่านอยู่นานก็ไม่ตอบผมก็พิมพ์ไปอีก พอเค้าตอบเค้าก็เหวี่ยงใส่ผมหนักเลย “ก็กุขับรถอยู่ กุเหนื่อย กุไม่ได้รอตอบแค่มึ..คนเดียวนะ บลาๆ” ผมก็ตอบเค้าไปว่าไม่รู้ว่าเค้าขับรถเพราะเห็นออนตลอด คืนนั้นก็จบแค่นั้นเลย วันต่อมาไม่คุยกันจนตอนเย็นเค้าโทรมาคุยกับผมยิ้มแย้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ผมก็เฉยๆหน้านิ่งใส่เค้า ตั้งแต่ตอนนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน วันวาเลนไทน์ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยไม่มีอัพสตอรี่ไม่มีบอกรักอะไรกันเลย ก็ไม่ค่อยได้คุยกันลากยาวมา จนกระทั่งวันที่ 21 เค้าบอกกับผมว่ามันถึงเวลาแล้ว มันถึงจุดอิ่มตัวแล้วเค้ารู้สึกเฉยๆกับผมแล้ว มีแฟนก็เหมือนไม่มีทำให้เค้าอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องมีผมอีกต่อไป ผมตกใจไม่นึกว่าจะถึงขนาดนี้ ผมก็ได้แต่ขอโทษขอให้เค้าอภัยขอโอกาสอีกสักครั้ง ผมง้อเค้าอยู่ 2-3 วัน เค้าก็ยืนยันที่จะไป สุดท้ายผมก็ต้องยอมปล่อยเธอไป เราคุยกันตกลงจบกันเท่านี้
โดยส่วนตัวผมก่อนหน้านั้นที่เค้าจะมาบอกเลิกกับผม ผมก็ยังรู้สึกโกรธเค้าอยู่ เค้าก็คงจะเหนื่อยกับงานด้วยซึ่งเป็นช่วงแข่งกีฬาด้วยเค้าต้องรับผิดชอบอะไรหลายอย่าง ผมกลับมาคิดว่าผมควรจะอยู่เคียงข้างให้กำลังใจเค้าไม่ใช่มาเฉยชาใส่เค้าแบบนี้ สุดท้ายก็ได้แต่โทษตัวเองกว่าจะเห็นค่าเค้ามันสายไปแล้ว ผมอยากบอกว่าผมรักเค้าผมคิดถึงเค้ามาก ผมขอโทษนะ💔