สวัสดีค่ะ เป็นสมาชิกใหม่แอปนี้นะคะชื่อมิวอายุ 13 ,14มีนานี้ค่ะ 2565 เป็นชาวพุทธศาสนาพุทธ แต่ฝันถึงพระเจ้า เราเด็กค่ะ ไม่รู้ว่าพระเจ้าคือพระเยซูหรือ พระพุทธเจ้า   /มิวไม่เคยอ่านเนื้อหาเกี่ยวกับพระเจ้าเลยค่ะเพราะมิวเป็นพุทธไม่ได้หาวิธีดูดวงครอบครัวในอดีตด้วย /(ใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะนี่เป็นเพียงความฝัน เราเห็นว่ามันแปลกค่ะเลยเอามาเล่า*****) คือหลายวันก่อนนานมากๆแล้วตั้งแต่เดือนตุลาหรือธันวา2564ไม่แน่ใจ  :เราฝันว่าพระเจ้าจะมารับเราเป็นลูกบุญธรรมค่ะแล้วเขาก็พาไปดูบ้านเขาเราก็อยู่ในชุดนร ค่ะเดินจากข้างบนมาข้างล่างบ้านแบบวังเลยค่ะโครตของโครตวัง บรรไดมีพรมแดง พร้อมบอดี้การ์ดหรือใครสักอย่างใส่ชุดดำสูทร3คน ยืนข้างล่าง เราก็ด้วยความที่ไร้เดียงสาในฝันไม่รู้หรอกค่ะว่าต้องทำตัวดีรึป่าวเราเลยถามว่าไม่เมื่อยหรอคะ บรรไดยาวจัง เราก็เดินอยู่ค่ะกำลังลง พระเจ้าก็คุยกับเราเหมือนสนิทเลยค่ะว่าถ้าอยู่ที่นี่กฎเยอะนะคือในฝันไม่อยากอยู่เลยค่ะกฎแบบว่า ต้องตื่นเช้าน้ากินข้าวเวลานี้เขาก็ชี้กระดานสอนค่ะเราก็คิดในใจว่าเอาแล้วทำไม่ได้หรอกไม่อยู่ดีกว่าไปอยู่กับแม่ดีกว่า แต่เหมือนกฎจะมีอีกเยอะนะคะแต่ในฝันเรานั่งฟังพร้อมกับเด็กคนอื่นเหมือนจะไม่ใช่คนไทยค่ะนั่งฟังเหมือนกันเหมือนพระเจ้าจะรับมาเป็นลูกบุณธรรมด้วยรึป่าวหรือ นี่คือครอบครัวพระเจ้า สุดท้ายเราก็ฟังเสร็จแต่ฟังไม่ออกค่ะว่ามีกฎอะไรบ้างพอฟังเสร็จเราก็เดินสำรวจบ้านสวยมากดูดีมากค่ะเขาพาเราไปดูที่นอนก็โอเคมีห้องนอนปกติ เหมือนเราจะพูดอะไรสักอย่าง  แล้วภาพก็ตัดค่ะ แบบวู๊ป  สุดท้ายพระเจ้ามารับเราแต่เราไม่ยอมเราเป็นห่วงแม่แล้วแม่จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเราแม่ต้องเสียใจเรารักแม่เราก็ไม่อยากไปแต่สุดท้ายเราก็ต้องไปพระเจ้านัดให้เราไปรอเค้าที่ที่นึงที่ที่มีแต่ความมืดกว้างมีพระจันทร์ที่ใหญ่กว่าพระจันทร์ทั่วไปส่องแสงเต็มพื้นที่พอมองเห็นซึ่งตอนนั้นเราไม่ได้ไปคนเดียวนะคะมีพี่สาวกับป้าเราไปด้วยพอถึงเวลา22:00 คือเวลาสี่ทุ่มของที่นั่นถามว่ารู้ได้ไงอันนี้ก็ไม่ทราบค่ะแต่จำได้ว่ารู้ (อาจจะไม่ค่อยละเอียดนะคะเพราะที่ฝันเมื่อเดือนก่อนเราไม่ได้คิดอะไร)พอถึงเวลาพระเจ้าก็มารับไปค่ะรับไปทีละคนเราเป็นคนสุดท้ายเราพยายามตื้อไม่อยากไปยิ่งเห็นแม่เดินมาแถวนี้แต่ไม่เห็นเราเรายิ่งอยากจะร้องไห้อ้อนวอนไม่ไปกับเขาเราวิ่งไปหาแม่แล้วกอดแม่แม่ก็งงว่าเรามาจากทางไหนแต่ตอนนั้นแม่รับรู้ว่าเราจะไปเลยพยายามเดินมาดูว่าลูกไปดีรึยัง จากนั้นเราก็ร้องไห้ลาแม่บอกแม่ว่าแม่ต้องอยู่ให้ได้นะลากันปกติ พระเจ้าเหมือนจะเห็นใจแล้วสงสารแต่สุดท้ายพระเจ้าก็ดึงเรามาแล้วกระโดดตรงไหนสักทีแล้วก็วาป ตื่นมาอีกบ้านเลยเป็นบ้านเล็กๆนอนบนพื้นตื่นมาพร้อมกับแม่ เราก็ลุกจากที่นอนค่ะมองผ่านหน้าต่างเป็นบ้านของญาติค่ะก็คือพระเจ้า บ้านเป็นวังเลยค่ะเราก็ไม่ทราบค่ะว่าเราเป็นส่วนหนึ่งในนั้นรึป่าว (ใช้วิจารณญาณในการอ่านนคะ***นี่เป็นเพียงความฝันเอามาเล่าค่ะ)(ฝันซ้อนฝัน)เราดีใจมากๆที่เห็นแม่ (แต่ไม่ใช่แม่ที่เราลามาเมื่อกี้นะคะ ) เราก็ดีใจแต่ว่าพระเจ้าใจดีที่พาแม่เรามาด้วยกลัวเราเสียใจแต่จริงๆไม่ใช่แม่ปัจจุบันเราค่ะ คาดว่าน่าจะเป็นแม่ในอดีตรึป่าวไม่แน่ใจ แต่ในฝันไม่รู้ค่ะรู้แค่ว่าเป็นแม่เราก็ลุกมาจากที่นอนตรงนั่นค่ะเดินไปข้างล่างซึ่งบ้านเป็นบ้านไม้ผุๆพังๆมีพี่ชายกับแม่กำลังเดินมาทำกับข้าวต้อนรับใครสักอย่าง แล้วคนที่แม่ต้อนรับเราเห็นเขาเป็นผู้ชายปกติดูดีมากับครอบครัวที่ทุกคนดูดีนิสัยดีราวกับคนรวยแต่จริงๆแล้วไม่ค่ะนั่นคือญาติเราที่มาเยี่ยมแต่ตอนนั้นรู้แค่ว่าเป็นพระเจ้าแน่ๆค่ะแต่มาในรูปแบบปกติแต่คือรู้ว่าเป็นพระเจ้าแต่ตอนนั้นเราไม่ได้อะไรค่ะในฝันเหมือนชินแล้วก็ปกติเราก็ดีใจที่ญาติมาหาแม่กับพี่ชายก็เตรียมกับข้าวไว้ปกติวางบนพื้นกินกันต้อนรับญาติปกติ เราก็นั่งคุยด้วยความที่ไม่รู้อะไรเราก็ได้ถามคนในครอบครัว(ญาติ)ว่าที่นี่ของมาส่งถึงไหมคะ ผญ คนนึงที่มาด้วยกันก็ตอบว่าถึงสิ แล้วเราก็ถามต่ออีกว่า นี่ใช่ฝันไหมคะ(ท่าทางเราตอนนั้นเหมือนเด็กขี้สงสัยขี้ถามแล้วก็ดีใจมากๆที่มาพร้อมหน้าพร้อมตา) ผญ คนนั้นก็ตอบอีกว่าไม่ใช่ แล้วยิ้มให้เรา เราก็เลยดีใจ  (อันนี้น่าจะไม่ติดต่อกันนะคะแต่ขอเอามาเล่ารวมเพราะบางทีฝันนานบางทีแค่แวปค่ะ) เราก็มาอยู่ในรถของพระเจ้าเขาทำเหมือนเราเป็นครอบครัว เขาพาเราไปที่ที่นึงบรรยากาศดีมีภูเขาต้นไม้ที่คล้ายต้นคริสมาสไม่ร้อนไม่หนาวคือเป็นบรรยากาศที่ดีสุดๆอะค่ะเหมือนจะหาที่ไหนไม่ได้ แล้วเขาก็พาเราเดินไปที่ไหนสักที่ ที่นั่นสงบมากสดชื่นชู๊ดหายใจเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ สุดท้ายภาพตัดค่ะ จบแค่นี้เลย    ; ต่อมาค่ะวันนี้ วันที่25 กุมภาพันธ์ 2565 เราฝันว่าเราอยู่ในห้องตัวเองนี่แหละค่ะแล้วเหมือนทุกวันนี้เราเครียดเราไม่อยากอยู่เราอยากไปกับพระเจ้า เราเลยยืนขึ้นอยู่ข้างหน้าหน้าต่างแล้วส่งจิตกุมมืออธิษฐานว่าพระเจ้าขอมิวไปอยู่ด้วยนะ .เราจำไม่ค่อยได้อะค่ะว่าอธิษฐานว่ายังไงบ้าง แต่ในฝันเราไม่ได้อะไรมากค่ะเพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่รู้หรอกอธิษฐานไปทำไมนะ  สุดท้ายท้องฟ้าเปลี่ยนสีในพริบตาค่ะมีลมแรงต้นไม้เคลื่อนไหวแรงท้องฟ้าสีส้มอมแดงเห็นพระอาทิตย์ชัดมากเป็นดวงเล็กๆไกลๆ เราก็รู้แล้วค่ะว่าคำอธิษฐานเป็นจริง แต่เหมือนพระเจ้าไม่พูดกับเราค่ะแต่เขาไม่รับเรามาไม่อยากให้เรามา แต่สุดท้ายมีคนเคาะประตูท้องฟ้าที่เปลี่ยนสีก็ค่อยๆหายไปพร้อมกับลม เปิดไปเจอพี่สาว(เราคิดในใจว่าพี่สาวตายไปแล้วนิทำไมยังอยู่ล่ะ)พี่สาว ยืนถือมีดจะแทงเราค่ะแต่แทงไม่เข้าเหมือนแรงพี่สาวเราไม่มีเหมือนมีอะไรชะงักไว้พี่สาวเราพยายามแทงเรา3รอบค่ะแต่ไม่ได้ผลสักรอบตอนนั้นเรากำลังจะเอ่ยคำทักทายพี่สาวแต่พี่สาวกำลังแทงก่อน เราตกใจค่ะอ้าปากไปแปปนึงพอได้สติอยู่ๆเราก็มีมีดค่ะงงมากมาจากไหนเราเลยสวนกลับแต่เราแทงพี่เราได้รอบแรกเราแทงไม่ลึกเหมือนจะแทงเตือนสติว่าพี่เรา แต่นางไม่หยุดค่ะนางโดนเราแทงแต่นางพยายามจะแทงเรากลับอีกเหมือนรอบนี้พี่สาวเราจะแทงเราเข้าเรารู้สึกว่าเราโดนแทงแล้วแต่เราตั้งสติทันแล้วแทงพี่สาวเราไปอีกรอบแล้วตามด้วยรอบที่3 จนพี่สาวเราล้มตาย เราเลยวิ่งไปหาพ่อแม่ว่าหนูโดนพี่แทง แต่พอเปิดแผล กลับจางเป็นรอย 3ขีด เราก็ตกใจค่ะพ่อแม่ก็ตกใจว่าพี่สาวเรามันตายไปแล้วนี่ทุกคนอึ้งและงงมากค่ะ กำลังจะเรียกรถพยาบาลมาแต่แผลเรากลับจางหาย ไปทุกคนก็อึ้งไปมากกว่านั้นค่ะรวมถึงเรา สุดท้ายภาพก็ตัดฝันไปอยู่ที่ไหนสักที่มีคล้ายอุโมงมีคนหน้าตาดียืนงงอยู่แล้วก็มีคนอื่นอีกมากมายเห็นหน้าแต่นึกไม่ออกกำลังเดินไปที่ไหนสักที สุดท้ายภาพก็ตัดไปอีกเรื่องอื่นค่ะขออนุญาตไม่เล่านะคะเพราะหัวข้อวันนี้คือ พระเจ้า ค่ะ    ((((คำถามคือ :: เราแค่คิดสงสัยค่ะว่าเรามีอะไรเกี่ยวข้องกันไหม ทำไมเราถึงฝันแบบนี้2รอบ แต่ละรอบก็พูดคุยสนิทสนมกันเหมือนคราวที่แล้วมิวฝันว่าเป็นครอบครัวเดียวกันค่ะ ***** )) ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ (ใช้วิจารณญาณด้วยนะคะ )🙏🙏🙏🤝🤝🤝