ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ น้องแมวของเราเพิ่งกลับดาวแมวไปเมื่อ 20/2 สาเหตุจากไข้หัดแมว เราเคยเสียน้องแมวไปด้วยโรคนี้มาก่อน หลังจาดนั้นเราก็พาน้องๆไปฉีดวัคซีนให้ครบตลอด
เมื่อปีที่แล้วมีแมวแถวบ้านมาเกิดลูกแมวทิ้งไว้ให้เรา 4 ตัว พี่สาวจองเราเอาไปเลี้ยงสองตัว เหลือสองตัวเป็นเป็นแมวสีดำกับสีส้ม แข็งแรงแล้วก็ดื้อมากๆทั้งสอง เราพาไปฉีดวัคซีนครบหมดรวมทั้งโรคหัดแมวด้วย
น้องสีส้มที่จากเราไปเป็นแมวที่ฉลาดมากๆ ไปไหนก็เดินตามเราตลอด เรากินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน ตอนเช้าเค้าก็เป็นคนปลุกเรา เวลากลับบ้านมาก็จะมีเค้าวิ่งมารับหน้าบ้านตลอด แล้วก็สถานการณ์โควิด19ในประเทศเราค่อนข้างหนัก บ้านเราที่ต้องค้าขายแทบจะไม่มีรายได้ เงินเก็บก็เริ่มหมด แต่น้องๆที่บ้านเราไม่ค่อยดเปลืองค่าอาหารอยู่แล้ว กินแม้จะทั่งไข่เจียวด้วยกันกับเรา (ㅜㅜ) เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมากๆแต่ก็มีความสุขเพราะมีน้องแมวช่วยเยียวยาจิตใจ แม่เราบอกว่าถ้าไม่มีพวกเค้าแม่คงสุขภาพจิตเสียไปแล้ว จนกระทั่งเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว น้องแมวส้มซึมๆทานน้อยลงแต่เรายังไม่ได้เอ๊ะใจอะไรเพราะคิดว่าคงแค่เบื่ออาหารมั้ง พอตกเย็นวันศุกร์น้องมีอาการซึมหนักมาก ไม่ทานอะไรเลย อ้วกออกมาเป็นสีเขียวๆ วันเสาร์เราเลยพาไปหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่าน้องอาจจะเป็นไข้หัดแมว แต่ถ้าฉีดวัคซีนแล้วอาจจะมีโอกาสหาย เราเลยเบาใจขึ้นมาหน่อย น้องแมวได้ฉีดยาฆ่าเชื้อแล้วก็ให้น้ำเกลืออยู่ 2 วันไม่ได้แอดมิท ต้องงดน้ำงดอาหาร วันที่สองคุณหมอบอกว่าอาการไม่ดีเลย ตัวน้องเย็นผิดปกติ พากลับมาถึงบ้านเราเลยหาผ้าห่มหาเสื้อให้น้องใส่ พาไฟมาพิงตัวน้องจะได้อุ่นๆ เราวีดีโอวอลหาแม่เปิดกล้องให้น้องคุยกับแม่ น้องยังเล่นหน้าเล่นตา นอนกลิ้งไปกลิ้งมา แม่บอกว่าสงสัยอาการจะดีขึ้นแล้วมั้ง แต่ตัวน้องไม่มีท่าทีว่าอุ่นขึ้นเลย ตกเย็นมาเราต้องไปรับของให้แม่ก่อนออกไปเราเดินไปบอกน้อง น้องมองหน้าแล้วเราก็กระพริบตาปริบๆ เราบอกว่าเดี๋ยวจะรีบกลับมาหา อดทนหน่อยนะ
แต่พอกลับมาถึงบ้านแล้วเรารีบวิ่งไปดูตรงที่น้องนอน นอนนอนไม่หลับตาแต่ว่าไม่หายใจแล้ว เราใจสลายมากๆเลยปล่อยโฮตรงนั้นเลย พออุ้มน้องขึ้นตัวน้องยังอุ่นมากๆ อุ่นจนเราคิดว่าน้องยังมีชีวิตอยู่ ทั้งที่ทั่งวันตัวน้องเย็นเจี๊ยบเราทำยังไงก็ไม่อุ่น แต่พอน้องจากไปก็กลับอุ่นขึ้นมาเสียอย่างนั้น เราไม่เข้าใจเลยทำไมถึงเป็นแบบนั้น
วันนี้ก็เป็นวันที่ 4 แล้วที่เราใช้ชีวิตโดยไม่มีเค้า เราร้องไห้ทุกวัน เห็นรูปภาพของเค้า ชามข้าวชามน้ำของเค้าที่เราต้องเอาไปเก็บเพราะคุณหมอบอกให้เค้างด เราเสียใจมากๆอยากให้น้องได้กินดีๆอยู่ดีๆมากดว่านี้ ขนม อาหาร ที่ซื้อเอาไว้ให้ก็ยังไม่ได้ให้กินเลย ต้องเอาไปวางไว้ตรงที่ฝังร่างของเค้า น้องสีดำที่โตด้วยกันมาก็ไปวิ่งเล่นตรงที่ฝังด้วย ทั่งที่เมื่อก่อนไม่เคยเข้าไปเล่นตรงนั้นเลย เรามองภาพนั้นก็ได้แต่เสียใจ ถ้าเราเลี้ยงน้องดีกว่านี้ก็คงจะดี
เราไม่รู้ว่าดาวแมวมีจริงหรือเปล่า แต่ถ้ามีจริงก็อยากให้น้องเรามีที่นอนอุ่น มีอาหารอร่อยๆให้กิน ขอให่เร่ได้เจอกันอีกสักวันนึงตรงที่ไหนของโลกก็ได้ จะคิดถึงตลอดไปเลย
สุดท้ายนี้ถ้าน้องแมวน้องหมาของใครมีอาการซึม เบื่ออาหาร อาเจียน ควรรีบไปหาหมอนะคะ ช่วงนี้โรคหัดกำลังระบาดหนักเลย
คนเราจะใช้เวลาทำใจเวลาสัตว์เลี้ยงที่เรารักจากไปนานขนาดไหนคะ
เมื่อปีที่แล้วมีแมวแถวบ้านมาเกิดลูกแมวทิ้งไว้ให้เรา 4 ตัว พี่สาวจองเราเอาไปเลี้ยงสองตัว เหลือสองตัวเป็นเป็นแมวสีดำกับสีส้ม แข็งแรงแล้วก็ดื้อมากๆทั้งสอง เราพาไปฉีดวัคซีนครบหมดรวมทั้งโรคหัดแมวด้วย
น้องสีส้มที่จากเราไปเป็นแมวที่ฉลาดมากๆ ไปไหนก็เดินตามเราตลอด เรากินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน ตอนเช้าเค้าก็เป็นคนปลุกเรา เวลากลับบ้านมาก็จะมีเค้าวิ่งมารับหน้าบ้านตลอด แล้วก็สถานการณ์โควิด19ในประเทศเราค่อนข้างหนัก บ้านเราที่ต้องค้าขายแทบจะไม่มีรายได้ เงินเก็บก็เริ่มหมด แต่น้องๆที่บ้านเราไม่ค่อยดเปลืองค่าอาหารอยู่แล้ว กินแม้จะทั่งไข่เจียวด้วยกันกับเรา (ㅜㅜ) เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมากๆแต่ก็มีความสุขเพราะมีน้องแมวช่วยเยียวยาจิตใจ แม่เราบอกว่าถ้าไม่มีพวกเค้าแม่คงสุขภาพจิตเสียไปแล้ว จนกระทั่งเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว น้องแมวส้มซึมๆทานน้อยลงแต่เรายังไม่ได้เอ๊ะใจอะไรเพราะคิดว่าคงแค่เบื่ออาหารมั้ง พอตกเย็นวันศุกร์น้องมีอาการซึมหนักมาก ไม่ทานอะไรเลย อ้วกออกมาเป็นสีเขียวๆ วันเสาร์เราเลยพาไปหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่าน้องอาจจะเป็นไข้หัดแมว แต่ถ้าฉีดวัคซีนแล้วอาจจะมีโอกาสหาย เราเลยเบาใจขึ้นมาหน่อย น้องแมวได้ฉีดยาฆ่าเชื้อแล้วก็ให้น้ำเกลืออยู่ 2 วันไม่ได้แอดมิท ต้องงดน้ำงดอาหาร วันที่สองคุณหมอบอกว่าอาการไม่ดีเลย ตัวน้องเย็นผิดปกติ พากลับมาถึงบ้านเราเลยหาผ้าห่มหาเสื้อให้น้องใส่ พาไฟมาพิงตัวน้องจะได้อุ่นๆ เราวีดีโอวอลหาแม่เปิดกล้องให้น้องคุยกับแม่ น้องยังเล่นหน้าเล่นตา นอนกลิ้งไปกลิ้งมา แม่บอกว่าสงสัยอาการจะดีขึ้นแล้วมั้ง แต่ตัวน้องไม่มีท่าทีว่าอุ่นขึ้นเลย ตกเย็นมาเราต้องไปรับของให้แม่ก่อนออกไปเราเดินไปบอกน้อง น้องมองหน้าแล้วเราก็กระพริบตาปริบๆ เราบอกว่าเดี๋ยวจะรีบกลับมาหา อดทนหน่อยนะ
แต่พอกลับมาถึงบ้านแล้วเรารีบวิ่งไปดูตรงที่น้องนอน นอนนอนไม่หลับตาแต่ว่าไม่หายใจแล้ว เราใจสลายมากๆเลยปล่อยโฮตรงนั้นเลย พออุ้มน้องขึ้นตัวน้องยังอุ่นมากๆ อุ่นจนเราคิดว่าน้องยังมีชีวิตอยู่ ทั้งที่ทั่งวันตัวน้องเย็นเจี๊ยบเราทำยังไงก็ไม่อุ่น แต่พอน้องจากไปก็กลับอุ่นขึ้นมาเสียอย่างนั้น เราไม่เข้าใจเลยทำไมถึงเป็นแบบนั้น
วันนี้ก็เป็นวันที่ 4 แล้วที่เราใช้ชีวิตโดยไม่มีเค้า เราร้องไห้ทุกวัน เห็นรูปภาพของเค้า ชามข้าวชามน้ำของเค้าที่เราต้องเอาไปเก็บเพราะคุณหมอบอกให้เค้างด เราเสียใจมากๆอยากให้น้องได้กินดีๆอยู่ดีๆมากดว่านี้ ขนม อาหาร ที่ซื้อเอาไว้ให้ก็ยังไม่ได้ให้กินเลย ต้องเอาไปวางไว้ตรงที่ฝังร่างของเค้า น้องสีดำที่โตด้วยกันมาก็ไปวิ่งเล่นตรงที่ฝังด้วย ทั่งที่เมื่อก่อนไม่เคยเข้าไปเล่นตรงนั้นเลย เรามองภาพนั้นก็ได้แต่เสียใจ ถ้าเราเลี้ยงน้องดีกว่านี้ก็คงจะดี
เราไม่รู้ว่าดาวแมวมีจริงหรือเปล่า แต่ถ้ามีจริงก็อยากให้น้องเรามีที่นอนอุ่น มีอาหารอร่อยๆให้กิน ขอให่เร่ได้เจอกันอีกสักวันนึงตรงที่ไหนของโลกก็ได้ จะคิดถึงตลอดไปเลย
สุดท้ายนี้ถ้าน้องแมวน้องหมาของใครมีอาการซึม เบื่ออาหาร อาเจียน ควรรีบไปหาหมอนะคะ ช่วงนี้โรคหัดกำลังระบาดหนักเลย