คือเราร้องไห้มา 9 วันติดแล้วค่ะ

ขอเกริ่นก่อนนะคะว่าเราเป็นคนนึงที่ชอบเครียดและคิดมาก เวลาโดนว่าหรือโดนบ่นก็จะเอาไปคิดว่านี่เราผิดขนาดนั้นเลยหรอ และเราชอบกลัวว่าคนอื่นจะรำคาญเอามากๆ +ตั้งแต่เราขึ้นมัธยมมาเราไม่เคยสอบคณิตผ่านเลยสอบตกแล้วต้องรอแก้ตลอด เลยเป็นที่มาค่ะปีก่อนช่วงสอบคณิตแล้วตก เราเกิดเสียงในหัวขึ้นมันจะพูดจาแย่ๆใส่เราตลอดจนเราร้องไห้หนักมากๆวันนั้นเป็นวันเกิดเราและแม่ก็มาปลอบคิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้นหลังจากนั้น แต่ไม่เลยค่ะ ทุกวันนี้เราโดน แม่ว่าว่าเป็น ภาระ ตลอด ไม่ว่าเราจะอธิบายให้ใครฟังว่าเราเครียดแค่ไหนกับทุกๆเรื่องเราก็จะโดนรำคาญตลอด กลายเป็นว่าเราต้องเงียบไม่พูด + เราไม่ค่อยมีใครให้พึ่งพาเท่าไหร่ค่ะเราเลยต้องพยายามเองทุกอย่าง เช่นปัญหาเรื่องเงิน เราก็หางานออนไลน์ทำอาจจะไม่เยอะมากแต่เราก็ขยันทำแต่ล่าสุดคือเราโดนแม่ว่าแบบนี้อ่ะค่ะ เราเลยเกิดความรู้สึกว่าเราสมควรเกิดมารึเปล่าทำไมเราดูเป็นตัวซวยขนาดนั้น ทุกวันนี้เรามองข้าวแล้วเราก็คิดในใจตลอดว่าเราสมควรกินข้าวมั้ย คนอย่างเราดูเปลืองข้าวสุกอ่ะค่ะ เราอยากพบจิตแพทย์มากเลยอ่ะค่ะแต่เราไม่อยากบอกพ่อกับแม่เพราะยังไงเขาก็ไม่พาเราไป