สวัสดีค่ะ คือหนูอยากมาถามพวกพี่ๆที่มีประสบการณ์มานะคะและไม่กล้าที่จะปรึกษาใคร...
..คือว่าตอนนี้หนูจะจบม.6 แม่อยากให้หนูเรียนครู เลือกเรียนสายครุศาสตร์ แต่หนูไม่ได้ตามใจแม่หนูตามใจตัวเองคือหนูเลือกเรียนคณะวิทยาการสาขาการโรงแรม...อยากให้เรียนใกล้บ้านด้วยความที่แม่ไม่อยากให้ไปไกล ก็มีญาติๆหลายคนที่ต้องมาตั้งคำถามว่าติดคณะอะไรแต่หนูเลือกที่จะเงียบ เพราะยังไงก็โดนดูถูกว่าจบมาไม่มีงานทำหรอก..มันรู้สึกบั่นทอนและเก็บไปคิดกับตัวเองอยู่ไม่น้อยว่า เราจะทำได้มั้ย เราจะจบมาด้วยงานที่ตั้งไว้ได้หรือป่าว
เพื่อนๆเขาก็เรียนครูเรียนพยาบาล เป็นข้าราชการมีหน้ามีตาให้กับพ่อและแม่...แต่เปรียบกับหนูเองแม่ก็อยากให้เป็นข้าราชการอยากให้มีงานที่มั่นคง....แต่หนูกลับทำตามใจตัวเอง..พอทำตามใจตัวเองก็เกิดกลัว กลัวว่าไม่จบมาต้องทำไง หรือจบมาไม่มีงานทำไง...เพื่อนบางคนก็บอกว่าเรียนสาขานี้คณะนี้ต้องไปเรียนในเมืองเรียนเอกชน เรียนที่ดีๆ ดังๆ จบออกมาก็ยังมีงานรับรอง ซึ่งเราไม่มีตังมากพอที่จะไปเรียนแบบนั้นได้ อีกอย่างเราขัดใจแม่ก็รู้สึกแย่มากแล้ว หนุเลยกลัว กลัวการจบมาไม่มีงาน เพราะหนูไม่ได้เรียนในเมือง เพื่อนเลยบอกว่ามาตรการการสอนและอะไรหลายๆอย่างมันต่างกันมาก เรียนไปก็งั้นๆสุดท้ายก็ต้องมาคิดว่า...ทั้งเงิน ทั้งที่เรียน สังคม..มันทำให้เราไขว่คว้าหาความฝันยากขนาดนี้เลยหรอ ทำตามความฝันมันยากมากขนาดนี้หรอ...เพราะอะไรหลายๆอย่าง......เคยคิดว่าเรียนที่ไหนก็เหมือนๆกันสุดท้าย...ก็มีแต่คนอย่าเหยียบย่ำซ้ำเติมว่า...ถ้าจะเรียนคณะนี้ต้องไปเรียนที่ดังไป ค่าเทอมแพงๆไม่ใช่มหาวิทยาลัยรับคณะนี้โดยตรง.....55หนูจะร้อง..คิดทุกวันร้องทุกวันคนเดียว...จากเด็กที่กล้าพูดกล้าแสดงออกมีความมั่นใจตัวเอง ก็กลับเป็นเด็กที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆกลัวทุกอย่าง ไม่มีความมั่นใจไปเลยค่ะ😓