เข้าสู่โหมดไร้ความรู้สึกอย่างจริงจังเข้าเสียแล้ว ไม่สิต้องเรียกว่ารู้สึกอย่างไม่รู้สึกมากกว่า
- อาการใจหวิวๆที่เคยเป็นมาก่อนไม่มีมาสักระยะนึงแล้ว น่าจะปีกว่ามั้ง
- มั่นใจมากขึ้น กล้าพูด กล้าต่อรอง กล้าปฏิเสธมากขึ้น และเรื่องน่าเหลือเชื่อสำหรับมนุษย์ Introvert ที่มีปัญหาด้านการพูดสื่อสารอย่างเรา เริ่มรู้จักที่จะปฏิสัมพันธ์และทักทายผู้อื่นก่อนบ้างแล้ว
- ชีวิตยังเจอสถานการณ์เลวร้ายอยู่เป็นระลอกๆไป แต่ Defense machanism เริ่มทำงานหนักขึ้น แทนที่จะอยากตายเพื่อหนีจากปัญหาที่รุมเร้า โลกที่สับสนว้าวุ่นและซับซ้อน เรากลับยิ่งตอกย้ำตัวเองว่า"ฉันยังอยากมีชีวิตอยู่"
- ความกลัวทำอะไรเราได้น้อยลงเยอะ ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเข้มแข็งเกินไป เจอเรื่องหนัก พยายามจะร้องไห้แต่ดันไม่ไหลสิน้ำตา ฮึดเก็บได้ตลอด มันก็ดีที่เป็นแบบนี้ แต่อีกใจนึงก็กลัวมันดีดผึง ขาดผัวะ และตัวเราจะร่วงหล่นลงสู่เหวมืดดำเบื้องล่างอีกครั้ง ได้โปรด อย่าเป็นเช่นนั้นเลย