เนื่องจากตอนนี้นับว่าเป็นคนแก่คนนึง การจะดูอะไรแต่ละเรื่องจึงค่อนข้างเลือกมาก และการตูนส์ส่วนใหญ่สมัยนี้ค่อนข้างไม่ถูกปาก ก่อนที่จะได้ดูดาบพิฆาตอสูรได้ยินความโด่งดังเยอะมาก จนรำคาญและอคติมาก

    ผมเริ่มต้นดุครั้งแรกหลังจากอนิเมะซีซั่นแรกจบ ปรากฏว่า ไปได้แค่จบตอนที่เจอกิยูในป่าแค่นั้นเพราะ คาแรกเตอร์ตัวทันจิโร่ เป็นแบบที่เกลียดมาก อ่อนแอ เหลาะแหละ ดราม่าเยอะ แถมที่ได้ยินมาว่าภาพสวยก็ไม่ได้พิเศษตรงไหนเนี่ย เลยจบแค่นั้น

    รอบสองดูตอนเห็นตัวอย่างภาครถไฟและได้เห็นปราณต่างๆที่เป็นลายเส้นญี่ปุ่นจึงกลับมาดูใหม่  คราวนี้ดูไปเรื่อย แต่ยอมรับว่าไม่ได้อินอะไรมากแค่ดูได้เรื่อยๆ จนไปถึงอสูรตีกลองยอมรับว่าครีเอทดี และพอพวกเสาหลักออกมาก็เริ่มสนใจมากขึ้น จบภาค1  ให้ซัก7/10

    ภาครถไฟนี่ดราม่าล้วน ได้เห็นความสามารถของอสูรรถไฟ และพลังใหม่ของทันจิโร่ และการหักมุมของตัวละครหลักในภาคนี้เริ่มที่จะว้าวมากขึ้น 7.5/10


     หลังจากจบภาครถไฟได้ไปลองหาหนังสือมาอ่านนิดนึง ผลคือ จอดสนิท ลายเส้นไม่สวย ไม่เนี้ยบ และอารมณ์ไม่ค่อยได้ จึงจบแค่ตอนช่วงต้นภาคย่านเริงรมย์

    ภาคย่านเริงรมย์รู้สึกว่าปูพื้นเยอะไปหน่อย4-5ตอน แต่พอเริ่มเจออสูร สนุกมากจนพีคไปถึงจบ ภาคนี้ 8.5/10

     สรุปโดยรวม ถือว่าเป็นการตูนส์ที่ดีมากๆ ในยุคที่นึกไม่ออกว่า การตูนส์ที่ดราม่าดีและถึง ในรอบหลายปีมีเรื่องไหนบ้าง แต่ดาบพิฆาตอสูรทำถึงจริง

ด้านภาพชอบในส่วนของลายเส้นปราณมากสวยจริง
ดนตรีประกอบดีไม่มีตรงไหนรู้สึกเอ๊ะขึ้นมา เพลงภาคแรกติดหูมาก แต่ย่านเริงรมย์รู้สึกว่ามันสมัยใหม่ไปหน่อย
  คาแรกเตอร์ตอนแรกค่อนข้างยากรู้เกี่ยวกับเสาหลัก แต่เหล่าอสูรแย่งซีนเยอะมากเรื่องความสามารถ แต่ดราม่าจองอสูรก่อนตายไม่ได้อินอะไรมากเพราะชีวิตจริงเห็นอะไรมาเยอะมากแล้ว
   ข้อเสีย สเกลพลังของเรื่อง รู้สึกว่ามุซันจะ OP มาก จนตอนนี้ยังไม่รู้ว่าใครจะสู้ได้ได้แต่หวาดเสียวว่าในภาคต่อไปคงไม่มี"พลังใจ พลังฮึด"  เยอะเกินไป เพราะแค่ตอนนี้ทันจิโร่ก็ใช้เยอะมากแล้ว
     9/10