คือว่าด้วยความที่พ่อเเอบคุยกับผู้หญิงอื่นเเล้ววันนั้นเเม่จับได้เพราะหลังๆมาเเม่นอนคนละห้องกับพ่อเเม่บอกพ่อมานอนด้วยพ่อก็เอาเเต่อ้างโควิด เเต่1-2ปีมานี้พ่อเปลี่ยนไปมากจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยเหมือนไม่ใช่พ่อเราคนเดิมตอน คืนนั้นเเม่ฝันว่าพ่อเเอบคุยกับผู้หญิงอื่น พ่อตื่นเช้าไปทำงานเเม่อาศัยตอนพ่ออาบน้ำเเล้วย่องๆขึ้นไปห้องพระ(หลังพ่อหมกตัวเเต่ในห้องพระ นอนห้องพระ)เเล้วไปเปิดเจอข้อความที่คุยกับผู้หญิงคนอื่นสดๆร้อนเลย เเม่วิ่งลงมาถีบปนะตูห้องน้ำพ่อเเล้วก็ทะเลาะกันพักใหญ่ ตนเเนกเเม่บอกทำใจได้(ไม่ร้องเลย)เเต่หลังๆมาเเม่เริ่มร้องให้ เราก็เข้าใจนะคนที่อยู่ด้วยกันมา20ปีเเม่จะไม่ร้องให้ได้ยังไงเจอเเบบนี้ มีวันนึงเเม่น้องให้เเต่ไม่นักมาก(วันนั้นเราบอกให้เเม่ลาพักร้อนเพราะน้องไม่สบาย)ร้องเสียงครางๆเล็กน้อย จนพ่อเลิกงานทั้ง2ก็คุยกันเเล้วเเม่ก็ร้องให้ไม่หยุดเเล้วก็พรึมพรำว่า"เดี๋ยวเค้าไปเอง"จากนั้นเเม่ก็ช็อคมือเกร็งเท้าเกร็งเราทำไรไม่ถูกวิ่งไปหาคนข้างบ้านหวังจะไปเรียกป้าที่อยู่บเานตรงขเามให้ช่วยเพราะว่าสนิทกันเเต่พ่อด่าบอกว่ามานี้เดี๋ยวจะไปเรียกเเท็กซี่นะหว่างพ่อไปเรียกเเท็กซี่เราก็พยุงหัวเเม่ไว้นึกว่าเส้นเลือดในสมองเเม่เตกเพราะเเม่เป็นความดัน+ไมเกรนเพราะหมอเคยเตือนเรื่องนี้เเล้ว เราเอาเเต่ขอโทษกับสิ่งที่ทำไม่ดีกับเเม่ เเล้วพยายามบอกเเม่หายใจ เเล้วเราก็ลนมาก็ไม่รู้จะทำไงต่อเลยโทรหาน้าเพนราเค้าอยู่จว.เดียวกันพอโทหาน้าเค้าบอกให้เรียกรถพยาบาลเราก็โทรเรียก ผ่านไปซักพักรถเเท็กซี่กับรถพยายบาลมาพร้อกัน(กว่าจะบอกรถเเท็กซี่ได่นานมากต้องเสนอเงินพันนึงให้ถึงจะไป)😥 รถพยาบาลมาประมาณ10นาทีได้กว่าจะพาเเม่ไปโรงพยาบาล พอรถมาถึงก็ใส่เสื้อกราวไรกันพูดคุยเม้ามอยจนเราต้องตะโกนบอก พอเเม่ออกโรงบาลหมอบอกเเม่เป็นโรคซึมเศร้าด้วยช่วงนะ้นเราไม่ได้นอนเลยต้องคอยดูเเม่ทั้งคืนกลัวเเม่จะผูกคอตัวเองเพนสะเเม่เคยทำเเล้ว ส่วนพ่อเลิกงานมาบังคับเเม่กินข้าวเเล้วก็ขึ้นไปนอนห้องพระต่อ(อันนี้เป็นเรื่องที่ผ่านมาเเล้วประมาณครึ่งปี เเต่ตอนนี้ปัจจุบันเเม่ยังเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ ตอนกลางคืนเเม่จะลุกมาผูกคอตายทุกคืนเเต่เราจะได้ยินเสียง เพนาะเเป็นคนหลับไม่ลึกอยู่เเล้ว เเต่มาถึงปัจจุบันวันนี้เลยสดๆร้อน พ่อเริ่มีอาการทำร้ายข้าวของโมโห กระทะ ตะหลิว กาต้มน้ำ ครก นาฬิกา หูฟังกางเกงเเปรงสีฟันเค้าทำพังหมดคือการทุบเเละเขวียงทิ้งเเล้ววันนี้เค้าเลิกงานมาเเล้วเราไม่ได้ทำอะไรให่กินเค้าก็ไม่พอใจเพราะเมื่อวานเราทำให้กินเเล้วเคเาไม่กินหลายวันละที่เค้าไม่กินอาหารที่เราทำให้วันนี้เราเลยไม่ทำก็ตามนั้นเเหละเคาก็ต้มน้ำเพื่อนจะต้มมาม่าเเล้วที่นี่ต้มตอนต้มน้ำเตะเตาเเก๊สเเล้วเอาน้ำต้มเทใส่เตาเเล้วก็เปิดเเก๊สไว้เเบบนั้นจนกลิ่นเเก๊สลอยเต็มบ้านเเล้วคว่ำเตาเเก๊สลงเหมือนจะเผาบ้านอะเรากลัวมากพ่อเคยบอกว่าเอามีดไว้ไกลๆนะไม่รู้จะเผลอเมื่อไหร่ยิ่งอารมไม่ดีอยู่ 

เราควรทำไงดีควรจะให้เเม่กับพี่เเละน้องอยํ่ที่นี้ต่อหรือควรออกไปดี เราคุยกันน้าเเล้วว่าถ้าจะขอไปอยู่ด้วยได้มั้ยเเต่เเม่ยังไม่รู้ เรากลัวพ่อมากเราเคยพูดกับเเม่เเล้วว่าเราไปอยู่ที่อื่นเถอะพ่อเค้าทำกันเราเเบบนี้เเม่เค้าทำใจไม่ได้ที่จะทิ้งพ่อไปเพราะห่วงเรื่องหนี้สินพ่อ เเต่เรากลัว

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มันเป็นภาษาเหนือนะ