สวัสดีค่ะ คือก่อนหน้านี้เราทำงานเอกชนอยู่ที่กทม. แล้วกำลังอยากจะเปลี่ยนงานพอดี
แต่พอไปคุยกับที่บ้าน เค้าบอกให้เราย้ายกลับบ้านตจว.ก่อนไหม หนีโควิดสักพักด้วย ระหว่างว่างๆ ก็อ่านหนังสือสอบราชการให้หน่อย (เราผ่านภาค ก.แล้วค่ะ) เราก็คิดสักพักแหละค่ะ ก่อนจะตอบตกลง พอดียังไม่มีบริษัทที่อยากจะย้ายไปทำด้วย กลับมาพักที่บ้านแปบนึงก็ได้ไม่เสียหาย
แต่พอกลับมาบ้านได้ไม่ถึงเดือน เราดันได้ไปเป็นพนักงานราชการในหน่วยงานนึงแถวบ้าน
ซึ่งเราก็ไม่ได้อยากจะทำเลยค่ะ เพราะเนื้อหางานไม่ได้น่าสนใจเลย รู้ตัวเลยว่าไม่ชอบแน่ๆ
แต่สุดท้ายก็ยอมทำเพราะเห็นใจที่บ้าน เค้าเซ้าซี้อยากให้เราเป็นราชการมาตลอด
เราก็เออๆ ลองทำให้เขาก็ได้ สงสารพ่อแม่ ดื้อทำเอกชนมานานแล้ว แล้วก็อย่างน้อยก็มีเงินเดือนเลี้ยงตัวเองบ้างระหว่างนี้
แต่พอทำไปเรื่อยๆ ตอนนี้ผ่านมา 6 เดือนแล้ว เราว่างมากค่ะ คืองานประจำก็มีเป็นคีย์ข้อมูลเข้าระบบ แต่ไม่ได้มีทุกวัน ว่างก็นั่งเฉยๆ ไม่ค่อยมีใครมายุ่งอะไร
คือตอนแรกเราก็ชิวๆ นะคะ ว่างก็อ่านหนังสือสอบสิ แต่เราทำใจได้แค่ช่วงแรกแค่นั้นแหละค่ะ
พอนานๆ เข้าเราเริ่มรู้สึกเหมือนสมองฝ่อลงๆ จากที่เคยทำงานบ.เอกชนมีงานให้ทำเยอะ ยุ่งๆ ตลอด แต่ต้องมานั่งว่างๆ แทบไม่ได้พัฒนาทักษะอะไร
จนเราคิดกังวลอนาคตตัวเองแทบทุกวัน ว่าถ้าเราสอบราชการไม่ติดสักที ไม่ได้ย้ายไปไหน เราต้องอยู่แบบนี้ไปจนอายุเท่าไรกัน
ถ้าเราต้องอยู่แบบนี้ไปตลอด เราต้องแห้งเหี่ยวตายแน่ๆ รู้สึกไม่มีคุณค่าในชีวิตเลยค่ะ
คือเราคิดมากจนบางช่วงร้องไห้บ่อยมาก จะร้องตอนขับรถไปทำงานกับตอนกลับบ้านคนเดียว บางทีก็ร้องไห้เงียบๆ ในห้อง เพราะคุยกับที่บ้านไม่ได้เลย เพราะคุยทีไร เค้าได้แต่บอกให้เราอดทนๆ ไม่เคยมีคำปลอบใจอื่นเลยค่ะ เราเลยคิดว่าคุยไปก็เท่านั้น คุยแล้วเศร้ากว่าเดิมอีกค่ะ
ช่วงหลังๆ พออยู่บ้านเราก็เลยกลายเป็นคนเงียบเซื่องซึมไปเลย แต่ที่บ้านก็ไม่ค่อยสนใจอะไร เพราะปกติเราเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้วด้วย เค้าคงคิดว่าเราเงียบเป็นปกติอยู่แล้ว T_T
ตอนนี้เรามีความคิดว่า จะกลับไปหาสมัครงานเอกชนดีไหม อยู่แบบนี้ต่อไปสุขภาพจิตเราแย่แน่ๆ
เราตั้งใจว่าถ้าได้กลับไปทำงานเอกชน ก็จะพยายามหาเวลาอ่านหนังสือสอบราชการควบคู่ไปด้วย
คืออาจจะคิดว่าเราแปลกไหมคะ อยู่ที่เดิมมีเวลาว่างอ่านหนังสือก็ดีแล้ว ทำไมต้องไปหาทำงานเอกชนให้ยุ่งกว่าเดิมด้วย เผลอๆ ไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลยจะทำไง? แต่เราแบบ กลัวตัวเองสมองฝ่อมากค่ะ สุขภาพจิตก็ไม่ดี อย่างน้อยถ้าได้กลับไปทำงานเอกชน ถึงจะสอบราชการไม่ติดสักที แต่อย่างน้อยก็ยังพอรู้สึกมีคุณค่าในชีวิตบ้างน่ะค่ะ
อยากจะทราบความคิดเห็นจากหลายๆ มุมเลยค่ะ ยังไงขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้านะคะ
ออกจากพนักงานราชการ กลับไปทำเอกชน+อ่านหนังสือสอบภาคข.ไปด้วย?
แต่พอไปคุยกับที่บ้าน เค้าบอกให้เราย้ายกลับบ้านตจว.ก่อนไหม หนีโควิดสักพักด้วย ระหว่างว่างๆ ก็อ่านหนังสือสอบราชการให้หน่อย (เราผ่านภาค ก.แล้วค่ะ) เราก็คิดสักพักแหละค่ะ ก่อนจะตอบตกลง พอดียังไม่มีบริษัทที่อยากจะย้ายไปทำด้วย กลับมาพักที่บ้านแปบนึงก็ได้ไม่เสียหาย
แต่พอกลับมาบ้านได้ไม่ถึงเดือน เราดันได้ไปเป็นพนักงานราชการในหน่วยงานนึงแถวบ้าน
ซึ่งเราก็ไม่ได้อยากจะทำเลยค่ะ เพราะเนื้อหางานไม่ได้น่าสนใจเลย รู้ตัวเลยว่าไม่ชอบแน่ๆ
แต่สุดท้ายก็ยอมทำเพราะเห็นใจที่บ้าน เค้าเซ้าซี้อยากให้เราเป็นราชการมาตลอด
เราก็เออๆ ลองทำให้เขาก็ได้ สงสารพ่อแม่ ดื้อทำเอกชนมานานแล้ว แล้วก็อย่างน้อยก็มีเงินเดือนเลี้ยงตัวเองบ้างระหว่างนี้
แต่พอทำไปเรื่อยๆ ตอนนี้ผ่านมา 6 เดือนแล้ว เราว่างมากค่ะ คืองานประจำก็มีเป็นคีย์ข้อมูลเข้าระบบ แต่ไม่ได้มีทุกวัน ว่างก็นั่งเฉยๆ ไม่ค่อยมีใครมายุ่งอะไร
คือตอนแรกเราก็ชิวๆ นะคะ ว่างก็อ่านหนังสือสอบสิ แต่เราทำใจได้แค่ช่วงแรกแค่นั้นแหละค่ะ
พอนานๆ เข้าเราเริ่มรู้สึกเหมือนสมองฝ่อลงๆ จากที่เคยทำงานบ.เอกชนมีงานให้ทำเยอะ ยุ่งๆ ตลอด แต่ต้องมานั่งว่างๆ แทบไม่ได้พัฒนาทักษะอะไร
จนเราคิดกังวลอนาคตตัวเองแทบทุกวัน ว่าถ้าเราสอบราชการไม่ติดสักที ไม่ได้ย้ายไปไหน เราต้องอยู่แบบนี้ไปจนอายุเท่าไรกัน
ถ้าเราต้องอยู่แบบนี้ไปตลอด เราต้องแห้งเหี่ยวตายแน่ๆ รู้สึกไม่มีคุณค่าในชีวิตเลยค่ะ
คือเราคิดมากจนบางช่วงร้องไห้บ่อยมาก จะร้องตอนขับรถไปทำงานกับตอนกลับบ้านคนเดียว บางทีก็ร้องไห้เงียบๆ ในห้อง เพราะคุยกับที่บ้านไม่ได้เลย เพราะคุยทีไร เค้าได้แต่บอกให้เราอดทนๆ ไม่เคยมีคำปลอบใจอื่นเลยค่ะ เราเลยคิดว่าคุยไปก็เท่านั้น คุยแล้วเศร้ากว่าเดิมอีกค่ะ
ช่วงหลังๆ พออยู่บ้านเราก็เลยกลายเป็นคนเงียบเซื่องซึมไปเลย แต่ที่บ้านก็ไม่ค่อยสนใจอะไร เพราะปกติเราเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้วด้วย เค้าคงคิดว่าเราเงียบเป็นปกติอยู่แล้ว T_T
ตอนนี้เรามีความคิดว่า จะกลับไปหาสมัครงานเอกชนดีไหม อยู่แบบนี้ต่อไปสุขภาพจิตเราแย่แน่ๆ
เราตั้งใจว่าถ้าได้กลับไปทำงานเอกชน ก็จะพยายามหาเวลาอ่านหนังสือสอบราชการควบคู่ไปด้วย
คืออาจจะคิดว่าเราแปลกไหมคะ อยู่ที่เดิมมีเวลาว่างอ่านหนังสือก็ดีแล้ว ทำไมต้องไปหาทำงานเอกชนให้ยุ่งกว่าเดิมด้วย เผลอๆ ไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลยจะทำไง? แต่เราแบบ กลัวตัวเองสมองฝ่อมากค่ะ สุขภาพจิตก็ไม่ดี อย่างน้อยถ้าได้กลับไปทำงานเอกชน ถึงจะสอบราชการไม่ติดสักที แต่อย่างน้อยก็ยังพอรู้สึกมีคุณค่าในชีวิตบ้างน่ะค่ะ
อยากจะทราบความคิดเห็นจากหลายๆ มุมเลยค่ะ ยังไงขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้านะคะ