เพื่อนคนนี้อาการพิเศษกว่าสัตว์ตัวไหนๆบนโลก มันไม่เคยอยู่แบบปกติเหมือนคนเขาได้เลยครับ จู่ๆอยากทำอะไรก็ทำได้ทุกเวลา ทั้งแหกปาก หัวเราะ ร้องเพลงเดิมซ้ำๆประมาณล้านรอบ พอมันตดแล้วไม่มีใครรู้ มันก็บอกว่าตดมันเหม็นมาก ก็เลยสงสัยว่าบางเรื่องไม่ต้องพูดมาหมดก็ได้มั้ง แถมยังสั่งให้คนอื่นหุบปาก แล้วมันก็ฉวยโอกาศแหกปากคนเดียวในเวลาที่ทุกคนเขากำลังสงบ เหมือนมันจะพยายามเรียกร้องความสนใจนะครับ แต่ความเป็นจริงมันไม่ได้เรียกร้องเลย มันคงเป็นแบบนี้ติดตัวมาแต่กำเนิดโดยธรรมชาติ มันมาพร้อมกับคำๆหนึ่ง ที่ติดหูเพื่อนทุกคนว่า มาม่าถ้วยส์ ครั้งแรกที่ได้ยินก็คิดว่ามันคงหิวแหละ แต่ไปๆมาๆมันก็พูดคำนี้ทุกชม.ทุกวันเวลาที่มีเธอและฉันอยู่ด้วยกันตลอดไป ปวดหัวทุกครั้งที่มันบอกว่ามันจะแปลงร่างเป็นมาม่าถ้วยและมุดท้อระบายน้ำ แต่น่าเสียดายที่ต้องตายก่อนไปถึงจุดมุ่งหมาย เนื่องจากโดนหนูกัดกินซะก่อน เป็นมาม่านี่มันก็สบายดีเนอะ ไม่ต้องมาลำบากอะไรทั้งสิ้น เกิดมาก็แค่โดนต้มและก็โดนกิน ชีวิตมันสุขสบายจริงๆ แถมคนไทยยุคนี้ก็ให้ความสนใจมากๆด้วย กินกันทั่วบ้านทั่วเหมือง เพราะเกิดในยุคลุงที่เศรษฐกิจดี๊ดี เลยทำให้มาม่าอย่างมันได้เจริญรุ่งเรืองถึงที่สุด จงสรรเสริญให้แก่มาม่า ขอให้มันเป็นมาม่าถ้วยได้อย่างที่หวังไว้ แล้วเลิกเกิดเป็นสิ่งมีชีวิตได้สักที เพราะไม่ว่ามันจะเกิดเป็นอะไรก็ขอสัญญาว่าจะหลอนแบบนี้ทุกชาติไป พอมีวิธีแก้ไหมครับ...