ชอบรุ่นน้องในสาขาครับ ที่ผ่านมาก็คุยกับเขาตลอดเเต่ก็ไม่ได้เจอกันบ่อยเนื่องจากรายวิชาไม่ตรงกันเเต่ก็พยายามทักทายตลอดครับ ใจจริงก็คิดเเค่ขอได้เเอบรักก็พอ เเต่เพื่อนทำโป๊ะเเตกครับเพื่อนวิ่งไปบอกน้องเขาเฉยเลยว่าเราชอบ😅 (ตั้งเเต่วันนั้นผมก็โดนเเซวจากคนในสาขาหมดครับ555)

ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็น่าจะเกือบๆปีครับที่คุยกับเขาเเต่ผมก็ยังไม่ได้เเสดงตัวมากครับ เเต่มันเริ่มรู้สึกดีทุกครั้งที่เจอเขา/ได้คุยกับเขา  จนวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมาก็ให้ช่อดอกไม้เขาไปก็เขินๆเหมือนกันเพราะไม่เคยให้ช่อดอกไม้กับใครเลย เขาเป็นคนเเรกเลยครับที่ผมให้ช่อดอกไม้ ตอนเเรกคิดว่าจะบอกความในใจเขาตอนนั้นเลย เเต่ก็มาคิดว่ามันจะเร่งเขาเกินไปหรือเปล่า ก็เลยคุยๆกันนิดหน่อยเเล้วก็เเยกกันขึ้นหอไปครับ

จนวันนี้ผมก็ยังคุยกับน้องเขาเป็นปกติเเต่ยังหาโอกาสที่จะขอเป็นเเฟนกับบอกความในใจไม่ได้เลยครับ มันกล้าๆกลัวๆไปหมด ตลอดเวลาที่คุยกันมาเกือบปีไม่ถือว่าเร็วไปใช่ไหมครับ อีกไม่กี่เดือนผมก็จะไปฝึกสอนเเล้ว อาจจะไม่ได้กลับมาคณะบ่อย