เรื่องมีอยู่ว่าเรากับเพื่อนนัดกันไปโรงเรียนเพราะมีของต้องไปส่งครู(ปกติเรากับเพื่อนเรียนออนไลน์)
เรากับเพื่อนนัดกันล่วงหน้าหลายวันตั้งแต่วันจันทร์
นัดกันไปวันศุกร์ 

(ขอบอกตรงนี้ก่อน เราเป็นคนที่แม่ไม่ค่อยให้ออกจากบ้านต่อให้เราโตแม่ก็ยังไม่ปล่อย)

พอเรานัดกับเพื่อนเสร็จเราจึงไปขอแม่(เราขอแม่ตั้งแต่วันจันทร์) แม่ก็อำอึมๆไม่รู้จะให้ไปไม่ไป ตอนนั้นเราก็บอกอีกทีว่าจะไป นัดเพื่อนไว้แล้ว แม่เราก็เงียบ 
พอผ่านมาวันอังคารเราก็บอกอีกทีว่าจะไปโรงเรียนวันศุกร์ (เราย้ำกับแม่ทุกวันว่าจะไป และถามทุกครั้งว่าสรุปจะให้ไปไหม แต่แม่ก็อำอึงตลอด) 
จนมาถึงวันพฤหัสก่อนวันนัด1วัน เราลองไปบอกพ่อตอนเช้าว่าวันศุกร์ไปโรงเรียนนะ พ่อก็บอกว่าไปดิ เราก็โอเครเราเลยบอกกับเพื่อนอย่างมั่นใจว่า"เออกูไป ออกจากบ้านเวลานี้...บราๆ" ตอนนั้นเราก็สบายใจไปพักนึงพอตกดึกเราก็บอกแม่อีกรอบว่าวันศุกร์ไปโรงเรียนนะ แม่เราก็เริ่มตอบเราว่าจะไปทำไมโรคเยอะ เราก็อธิบายเหตุผลไป และบอกด้วยว่านีดกับเพื่อนแล้ว จะให้เราผิดนัดหรอ แม่ก็บอกเราว่าตอนนี้ยังมีเวลาก็บอกเพื่อนไปสิ

ตอนนั้นเราหน้าเสียเลย คือจะให้เราผิดนัดเพื่อน ทั้งๆที่นัดกันมาตั้งหลายวันแล้ว เราทำอะไรไม่ได้ จึงต้องทักไปหาเพื่อนและบอกว่าแม่ไม่ให้ไปแล้ว เรารู้ว่าตอนนั้นเราผิดที่ไม่ถามแม่ให้ชัดเจนก่อนหน้านั้น และก็รู้ว่าเพื่อนคงจะโกรธไม่เบา เพราะนัดกันมาหลายวันแล้ว ตอนนั้นเราก็ทำได้แค่ขอโทษ 

ทุกคนว่าเราควรทำอย่างไรตอนนี้เราเบื่อและเหนื่อยมากทั้งเรียนออนไลน์ ทั้งการบ้านที่เยอะมาก แล้วก็ยังเรื่องแม่กับเพื่อนอีก

เรารู้สึกว่าเราไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้เองเลยพอตัดสินใจอะไรไปแม่เราก็ไม่เคยจะเห็นด้วยและขัดตลอด คิดๆแล้วก็อยากหายไปให้พ้นๆจะได่ไม่ต้องเจอกับอะไรที่มันบั่นทอนจิตใจ

เรากับเพื่อนสนิทกันมากถึงแม้ตอนแรกจะไม่ชอบหน้ากันแต่ตอนนี้สนิทกันมาก แล้วครั้งนี้เราพลาดเราพลาดที่เราผิดนัดเราไม่รู้ว่า คสพ. ของเรากับเพื่อนจะเป็นเหมือนเดิมต่อไปได้ไหม เครียดมาก

ทุกคนว่าเราควรทำยังไงคะ ตอนนี้คือตันไม่หมด
เราเข้าใจเพื่อนและแม่ แต่เราโกรธที่แม่ไม่บอกให้เร็วกว่านี้.