เรากับเเฟนอายุห่างกัน1ปีค่ะเขาเป็นเเฟนคนเเรกที่ทำให้เราเปลี่ยนเเปลงนิสัยของตัวเองเเฟนเป็นคนขี้งอนค่ะเราเองก็ขี้งอนเเต่เราก็ยอมง้อทั้งๆที่เราก็ไม่ผิดเเต่บางทีมันก็เกินไปจนเราเเทบจะทนไม่ได้อะค่ะเเต่เราก็ทนเวลาเเฟนงอนเเฟนจะประชดถึงคนเก่าเราค่ะว่าคนเก่าเราดีอย่างงั้นดีอย่างงี้เขาดีไม่เท่าบ้างเขาหล่อไม่เท่าบ้างเขาชอบพูดว่าเรารักคนเก่ามากกว่าเขาซึ่งเราไม่ชอบเลยค่ะทั้งๆที่เราตามเราพยายามทำเพื่อเค้าเรารอเค้า20ชม.ต่อวันเพื่อให้เวลาเขาเล่นเกมเขาเคยบอกค่ะว่าเเฟนเก่าเขาไม่ค่อยปล่อยให้เขาเล่นเกมเเละมันเก็บกดเราเลยอยากดีกว่าคนเก่าเขาค่ะเรายอมทำทุกอย่างเพื่อรักษาความรักของเราเคยมีครั้งหนึ่งเเฟนประชดว่าคิดถึงคนเก่าค่ะเราเสียใจมากเราไม่รู้ว่าเขาประชดนึกว่าเขาคิดถึงจริงๆเราเคยคุยกับเเฟนเก่าเราคนหนึ่งค่ะเขาบอกคิดถึงเเล้วก็อยากกลับมาหาเราเเต่เเฟนเราไม่ชอบให้คุยค่ะเราเลยบล็อกเเล้วก็ลบเพื่อนเเต่เเฟนเรากลับไปคุยกับคนคุยเก่าซึ่งเราไม่ชอบเลยค่ะเเต่เราพูดไม่ได้เพราะไม่อยากให้เขางอนเราค่ะเราขี้เกียจง้อง้อจนเราทั้งเบื่อทั้งรำคาญเขาเเต่ก็รักเขาค่ะเราเคยคุยกับเเฟนเรื่องพวกนี้ไปก็หลายครั้งอยู่ค่ะเเต่เเฟนก็เลือกที่จะทำเเบบเดิมคือไม่สนใจความรู้สึกกันเริ่มไม่เเน่ใจว่าเเฟนเเสดงออกไม่เก่งรึไม่รักจริงๆอ่ะค่ะเเยกไม่ออกเเค่ขอให้บอกรักกเขาก็พูดว่าจะให้บอกทำไมในเมื่อก็รู้ๆอยู่ว่ารักเราน้อยใจมากเลยค่ะเเต่เรารู้สึกขาดเขาไม่ได้ค่ะเลยยอมง้อเพื่อที่จะมีเขาอยู่ในชีวิตเเฟนชอบโกรธข้ามวันข้ามคืนค่ะถ้าเราไม่ง้อเขาเขาก็จะไม่ง้อเราค่ะเราต้องง้อตัวเองตลอดเราบอกเลิกเเฟนหลายครั้งมากค่ะเเต่เขาก็ยังไม่ไปไหนเราเคยถามเขาค่ะว่าทำไมถึงคบกับเเฟนเก่าได้นานจังเเฟนบอกว่า"ก็กูหน้าด้านไม่ไปไหนไง" จริงๆก็น้อยใจนะคะเเต่มันเป็นเรื่องเล็กน้อยเเละไร้สาระมากเราเสียน้ำตาให้กับคนนี้เกือบทุกวันเลยค่ะคิดว่าทำใจไม่รักเค้าได้เเล้วเเต่พอเค้าโทรมาคุยด้วยความคิดพวกนั้นก็หายไปหมดเลยค่ะเราเหนื่อยที่จะตามเขาเเล้วค่ะอยากให้เขาง้อเราบ้างเวลาเราน้อยใจก็อยากให้เขาสนใจบ้างมันจะได้เเฟร์ๆกันอ่ะค่ะเราไม่ได้รู้สึกว่าอยากเลิกกับเขาเท่าไหร่ค่ะ​  (หนูตั้งกระทู้ครั้งเเรกค่ะอาจจะมีผิดพลาดบ้างขอโทษนะคะ)​