งานด้านภาพ คือส่วนที่ทำให้ผมรักเรื่องนี้ แม้ว่า การวางแต่เฟรมจะถูกจัดแบบ สูตร หนังแฟรนไชส์ หว่องกาไว ก้อเถอะ

ที่เหลือ One for the road หนังสไตล์  ‘Road Movie’  ที่พาเราวิ่งตามถนน ที่ไม่หลุดออกจาก เส้นขอบของถนนเลย จนบางครั้ง สูตรสำเร็จเดิมๆ ( ที่น่าเบื่อ )
ถูกงานด้านภาพกลืนกินไปหมดแล้ว

สุดท้าย ก้อยังอยากซ้ำรอบ 2 & อีกทั้ง OFTR ทำให้รู้สึกเลยว่า เมืองไทย มันเท่ห์มาก