นู่อายุ24คะ แฟนอายุ50เป็นคนเกาหลีนู่ทำงานขายโทศัพในเกาหลีมา2ปี ไม่เคยเชื่อเรื่องความรักเลยไม่เคยสนใจผู้เกาหลีหล่อๆทั้งนั้นแต่เราไม่อินด้วยคะไม่เคยคิดจะคบเป็นแฟนด้วยคิดแค่ว่ารีบหาเงินกลับไปยุบ้านเรา ก่อนมาเกาหลีแม่พาไปหาปู่ที่เป็นร่างทรงประจำจังหวัดเขาก็ทักว่าจะได้แฟนต่างชาติมีอายุมีฐานะดี และมีหมอดูทักหลายคนแต่ส่วนตัวไม่เชื่อเพาะไม่คิดว่าจะรักคนแก่คะ พอทำงานเขาปีที่3เพื่อนได้แนะนำให้รุ้จักกับเพื่อนของแฟนเขาบอกว่าโสดอย่ากับเมียแล้ว เพื่อนบอกมีฐานะหน้าตาดีไลฟสไตสคล้ายๆเราเขาเลยอยากแนะนำให้รุ้จัก เราไปดื่มด้วยกัน4คนค่ะเจอครั้งแรกเรากลับรุ้สึกหัวใจเต้นแรงหน้าแดงเหมือนเคยรุ้จักกันมาก่อน หลังจากวันนั้นเราทำความรุ้จักมากขึ้นเรื่อยๆจากที่เราเชยชากับโอปป้าจนเราคุยกันได้3เดือนเขาขอเราเป็นแฟนคะ เราไม่เคยเชื่อตัวเองด้วยช้ำว่าเรามีแฟนแล้วหรอเรามาตกหลุมคนแก่อะไรเนี้ย แต่โอป้าเลิกกับเมียจิงๆแล้วนะค่ะเขาสามารถเปิดเผยเราได้ เขารวยคาะเป็นนักธุกิจเลยแต่ไม่อยากเชื่ออีกว่าเขาจะมาคบเราผู้หญิงบ้านๆกินส้มตำทอดไข่กับเราได้ เราบอกเขาเสมอว่าฉันอาจจะยุเกาหลีแค่อีกสักปีอยากกลับไปยุกับครอบครัวเพราะแม่แก่แล้วเขาบอกว่าขอทำงานแค่อีก6ปีเท่านั่น และถึงตอนนี้คบกัน5เดือนค่ะอาจจะเร้วเกินไปเขาขอเราแต่งงานวันเกิดเรา เราก็ไม่คิดไรตกลงแบบเร้ว5555 ที่เราตอบตกลงเพราะภายในเวลาที่ครบเขาชัดเจนเหมือนพร้อมจะสร้างครอบครัวกับเราจิงๆเขาบอกจะซื้อบ้านให้ในกรุงเทพเวลาเขามีงานรึบินไปๆกลับๆจะได้ง่ายเขาทำทุกอย่างที่เขาพูด ทุกคนคิดว่ามันเร้วเกินไปมั่ยคะภายในเวลาไม่กี่เดือน เราแทบไม่อยากเชื่อเรามาเจอมาพบกันมารักกันมันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญใช่มั่ยคะ เราคิดว่าเป็นโชคชะตาที่ทำให้เรามาเจอกัน ขอโทษนะคะยาวไปหน่อย🙏😜