สวัสดีครับ ผมแอบชอบคนนึง ที่เจอกันตอนแปดโมงยี่สิบห้าทุกวัน ผมกับเขามักเดินเจอกันตอนสแกนนิ้วทุกเช้าบางครั้งก็ตอนกลางวัน ผมเจอกับเขาเดือนกว่าแล้วครับผม เป็นแบบนี้ทุกวัน บางวันก็มองหน้ากันแต่บางวันผมก็หลบตาทำเป็นไม่เห็นทั้งที่จริงๆผมก็เห็นน้องเขาแหละ หลังๆผมตั้งใจมาเวลาเดิมๆเพื่อมาเจอเขา ทั้งที่เขาไม่รู้เลยว่าผมตั้งใจมาเจอในเวลาเดิมๆแบบนี้ทุกวัน ผมมักใจเต้นมากทุกครั้งที่เจอ บางวันไม่เจอหรือผมมาไวก็จะรออยู่แถวๆนั้น (เอาจริงๆเหมือนโรงจิตอยู่นะครับที่ทำแบบนี้) แต่ก็ความสุขเล็กๆดีครับที่ได้เจอ ผมมักยิ้มทุกครั้งที่เจอวันไหนสบตาเขาก็ยิ่งดีใจครับ อ้อ! ลืมบอกว่าน้องเขาเป็นน้องผู้ชายครับ ผมเองก็ผู้ชาย แต่มาหวั่นไหวกับอะไรแบบนี้ก็งงตัวเองอยู่เหมือนกันครับ
ตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้จักเขาเลยครับผม มันก็ยากอยู่นะครับผมที่จะทักหรือยิ้มให้ (ส่วนตัวผมเป็นคนขี้เขินมากครับ) จะเริ่มต้นคงยาก แต่ก็อยากรู้จักครับในฐานะเพื่อน พี่ คนนึงครับผม ผมควรเริ่มต้นยังไงดีครับผม