เรามีความจำเป็นต้องใช้เงิน เพราะเราไปกู้เงินนอกระบบมาแล้วเค้าจะเอาทั้งต้นทั้งดอกคืน ก่อนหน้านี้เราได้คุยกับลูกพี่ลูกน้อง และตกลงกันกับลูกพี่ลูกน้องว่าจะขายที่ดินให้ในราคาเจ็ดแสนบาท ซื้อขายกันสิ้นเดือน เราจึงขอยืมเงินเพื่อน 50,000 บาท แต่เพื่อนให้ได้แค่ 5,000 บาท ก็โอเค ส่วนที่เหลือเราก็ขอหยิบยืมคนอื่น จนครบห้าหมื่น แล้วทีนี้สุดท้ายสิ้นเดือนมันไม่เป็นอย่างที่คิด ลูกพี่ลูกน้องเราเค้าไม่ซื้อ ทำไงล่ะทีนี้ เลยไลน์หาเพื่อนที่ยืมเงินมาห้าพันว่าเราขอทยอยจ่ายนะ แต่สุดท้ายเค้าก็เหมือนจะไม่ยอม เราเข้าใจ จะให้ทนายเขียนสัญญาจะให้หักเงินเดือนเราทั้งที่เราบอกว่าขอทยอยจ่าย และสิ่งที่เค้าพูดมาทั้งหมดว่าเราเอาแต่โทษคนอื่น ไม่โทษตัวเอง รักษาสัญญาไม่ได้เราก็ต้องยอมรับมันให้ได้ คือเค้าพูดถูกทั้งหมดทุกอย่าง เราไม่โกรธเค้านะแต่เรารู้สึกผิดเอามากๆ และรู้สึกเหมือนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ ชีวิตเราไม่เคยตกต่ำขนาดจะต้องไปหยิบยืมเงินใคร เรารู้สึกอายมาก และนอยด์มากจนไม่อยากจะพูดกับใคร ไม่อยากทำอะไรแล้ว ใช่ เราผิดเอง เราเลือกเอง เราทำตัวเองทั้งนั้น เราผิดที่ไปหยิบยืมเงินเค้า เราผิดเองที่คิดว่าเพื่อนกันคงไม่อะไรมาก เราผิดเองที่คิดไปเอง เราผิดเองที่คิดว่าเพื่อนจะเข้าใจเรา คำว่าเพื่อนยังคงอยู่แต่คงไม่เท่าเดิมแล้ว เราเสียใจมาก และรู้สึกผิดมากและทำให้เราได้เห็นว่าเพราะเรื่องเงินตัวเดียวที่ทำให้เราต้องเสียเพื่อนไป  เราจะจำไปจนตายเลย -_-  T_T😥😥😥