ผมกับเเฟนเลิกกัน ได้ สองสามเดือน
-ตอนเเรกแฟนบอกให้อยู่ที่บ้านเค้าได้ว่าให้ผมดูเเลลูกไป ผมก็โอเคยอม
-ไม่ยอมให้ผมพาลูกไปไหนเลย เเม่เเต่บ้านของผม ผมก็โอเค
-หลัง ๆ มาไล่ให้ออกบ้าน ค่อยมาหามานอนกับลูกเอา ผมก็โอเคยอม
-ผมทำงานโทรหาลูกของผมทางบ้านเค้าไม่รับโทรศัพท์เลย ผมก็โอเคยอม
-ผมมานอนกับลูกอาทิตย์ละวัน เลิกงานก็ค่ำเเล้ว
หลัง ๆมา พอผมมาเค้าก็พาลูกผมไปเที่ยวที่อื่น ผมต้องรอจนกว่าลูกจะกลับ พอกลับมาลูกผมก็หลับเเล้วไม่ได้เล่นด้วยกันเลยเพราะผมต้องตื่นเช้าไปทำงาน ผมก็โอเคยอม
-มาถึงตอนนี้บอกผมว่า เลิกกันเเล้วไม่ต้องมานอนกับลูกจะมาหาบ่อยเเค่ไหนก็ได้เเต่ไม่ต้องมานอน คือผมเลิกงานค่ำมาถึงลูกผมก็ไม่อยู่เเล้วไปเที่ยวมี่อื่น ที่นี้นอนไม่ได้ทำไงก็ต้องกลับสิครับมาเก้อ วันหยุดมี 1 วัน สำหรับคนเป็นพ่อ มาเล่นกับลูกเเค่หนึ่งวันนี้มันดีเเล้วหรอครับ ผมอยากนอนกับลูกผมมาก เหมือนได้ชาร์จพลัง แบบนี้ผมไม่โอเคมาก ๆ ละจะไม่ยอมแล้ว จะตายเอาครับห่วงคิดถึงลูก
ทั้ง ๆที่มีโอกาสดูเเลเเต่ โดนกีดกันเเบบนี้

ลูกผมกำลัง 1.5 ขวบ วัยกำลังพัฒนาดีเลยผมตั้งใจไว้อย่างดีกับการเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด

ขอบอกก่อนนะครับสิทธิของการเป็นพ่อของผมตอนนี้ มีเเค่ ใบสุจิบัตร

ผมอยากจะขอศาลออกใบรับรองบุตรเพื่อที่จะได้มีสิทธิเลี้ยงดูลูกของผม พอมีทางมั้ยครับหรือว่าหมดสิทธิครับ

ตอนนี้เเม่ของเขาอยู่ต่างประเทศครับไปทำงาน ปล่อยให้ตายยายเลี้ยง กลางเดือนนี้จะกลับมา 1 เดือน เเล้วกลับไปต่อ

ทางเเม่กับทางตายายเริ่มบีบผมขึ้นเลื่อย ๆ ในการไปเจอลูกของผม


ผมอยากทราบว่า ขอใบรับลองบุตรจากศาลเเล้วผมมีสิทธิที่จะดูเเลลูกหรือเอาลูกไปเลี้ยงเอง ได้มั้ยครับ ระหว่างที่เเม่ไม่อยู่ เเม่มาผมพร้อมให้เเม่ดูเเลอยู่เเล้วครับ
หรือจริง ๆ เเล้วเเม่ไม่อยู่พ่อก็ต้องดูเเลได้ ไม่ใช่ปล่อยให้อยู่กับตายาย

ผมรักลูกผมมาก