มีใครเป็นแบบเราบ้าง เป็นประเภทไม่ชอบความวุ่นวาย ไม่ชอบเข้าสังคม เพื่อนคุยน้อย เหงาก็ซีรีย์ อนิเมะ เกม แค่นี้เลยชีวิต 

ไม่เคยพยายามหาคนคุย หรือใครเข้ามา เพราะคิดว่าอยู่คนเดียวได้ โอเคแล้ว พอมีคนเดินเข้ามาก็เปิดนะ ซึ่งเป็นคนหวั่นไหวง่าย ใครพูดดีด้วย ทำให้เราสบายใจก็คือหวั่นไหว ซึ่งบางทีรู้สึกสับสนด้วยซ้ำ 

ตอนอยู่คนเดียว เหงาก็คือแค่หาอะไรทำ แต่พอมีใครเข้ามา พอเขาหายไป แค่3-4ชม. ก็เฝ้ารอเขาตอบ คอยตลอด อยากคุย แต่ไม่ทักหาก่อน ไม่ตามจิก 

ใครความรู้สึกคือเราหวั่นไหวง่าย เพราะไม่ค่อยเจอคนเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือแฟน เวลาได้คุยกับใครมันเลยทำให้รู้สึกดี 

จริงๆถามว่าการได้คลั่งใครสักคนมันก็ดีไหม สำหรับดีนะ แค่ช่วงๆหนึ่ง อย่างตอนนี้ เราคุยกับคนๆหนึ่ง เขาอบอุ่นมากสำหรับเรา แต่เราเข้าหากันแบบพี่น้องจริงๆ แต่เขาชอบแซว ชอบทำให้เรารู้สึกดี โทรมาคุยด้วยทั้งวัน เขาบอกว่าเขาจีบเราจริงจังแล้ว ในความรู้สึกเราคือมันใจฟูนะ แต่พอผ่านไป กลายเป็นเรื่องที่เราคิดไปเอง พอเริ่มห่าง เขาอยู่ได้ เรากลับอยากคุย อยากโทร 

อันนี้คือแค่ความรู้สึกนะ รู้สึกว่าตัวเองชอบหวัง หวั่นไหวง่าย ทั้งๆที่ตั้งกำแพงแล้วว่าอยู่คนเดียวได้ รู้สึกว่าเป็นอีก1ข้อเสียที่มันหน่วงใจมากๆ จนแบบอยากปิดไปเลย ไม่ต้องให้ใครเข้ามา เพราะรู้สึกว่าทุกอย่างเกิดจากความคิดของเราหมด หวั่นไหวเอง คิดไปเอง เพ้อไปเอง เจ็บเอง 

มีใครเป็นแบบเดียวเหมือนกันบ้าง