ก่อนอื่นผมขอแนะนำลักษณะนิสัย อายุผมก่อนนะครับ ผมอายุย่างเข้า 26ปี ลักษณะนิสัยคือ ไม่ใช่คนตลกโปกฮากับสาวที่ชอบแต่จะคุยเฮฮากับเพื่อนได้ ไม่ใช่คนที่มีมุกเรื่อยเปื่อยทำให้สาวประทับใจ เวลาคุยเรื่องใดเรื่องหนึ่งผมค่อนข้างแสดงความคิดเห็นที่จริงจังจนคนรอบตัวมองว่าซีเรียส แต่ผมกลับไม่มองแบบนั้นผมมองว่านี่คือความเห็นผมและมันจะดีมากถ้าคุณไม่มองแบบนั้นแล้วมาแลกเปลี่ยนความคิดกัน... ผมไม่ชอบการทำอะไรบางอย่างที่ฝืนกับตัวเอง เช่น เอาใจสาวที่ชอบจนไม่เป็นตัวของตัวเอง เพราะอะไร ? เพราะประสบการณ์ในอดีตสอนผมมา ผมเข้าใจนะว่า ผญ. ในอดีตกับ ผญ. ณ ปัจจุบันมันคนละคนกัน แต่ผมทว่านิสัยผมได้เปลี่ยนไปแล้วเพียงแค่ระยะเวลา 1-2ปี มันทำให้ผมโตขึ้นมากจากแต่ก่อน ผมใช้เหตุและผลมากขึ้นจนเป็นผมในปัจจุบัน ไม่ใช่คนเฮฮา ตลกอะไร แต่ผมก็ยังมั่นใจนะว่าผมก็ยังมีมุมตลก กวนตีน กับคนรอบตัวได้ เพียงแต่อย่างที่บอกไปข้างต้นนั้นผมไม่ใช่คนตลกเฮฮามากนักจนรู้สึกว่านี่คือ สิ่งที่ผมต้องปรับปรุงตัวหรือไม่ ? แต่ทว่าผมมั่นใจมากว่าผมไม่อาจเปลี่ยนได้ เพราะการสนทนาที่ชอบคือเรื่องซีเรียสในทุกเรื่องแต่ว่ามันสนุกและรู้สึกเป็นธรรมชาติสำหรับผมที่สุดแล้ว
ประมาณว่า คนอื่นมองว่าผมคุยซีเรียสแต่ผมรู้สึกว่าเรื่องที่คุยหรือตอบกลับไปไม่ใช่เรื่องซีเรียสแต่คือสิ่งที่มาจากใจและรู้สึกว่ามันคือการสนทนาปกติ... คำถามคือ ผมแปลกไหม ? มันจะมีสาวที่ชอบลุคผู้ชายแบบนี้บ้างไหม ? หรือ ผมต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อชนะใจสาว ? หรือ ผมต้องรอใครสักคนที่เข้ากับผมได้จริง ๆ
ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ตลก... จะมีสาวไหนสนใจคนแบบนี้บ้าง
ประมาณว่า คนอื่นมองว่าผมคุยซีเรียสแต่ผมรู้สึกว่าเรื่องที่คุยหรือตอบกลับไปไม่ใช่เรื่องซีเรียสแต่คือสิ่งที่มาจากใจและรู้สึกว่ามันคือการสนทนาปกติ... คำถามคือ ผมแปลกไหม ? มันจะมีสาวที่ชอบลุคผู้ชายแบบนี้บ้างไหม ? หรือ ผมต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อชนะใจสาว ? หรือ ผมต้องรอใครสักคนที่เข้ากับผมได้จริง ๆ