รบกวนอ่านเรื่องของเรานิดนึงนะคะ
ตอนนี้เราอยู่ม.5ค่ะด้วยปัญหาหลายๆอย่างทำให้อยากไปตปท.เพื่อตั้งหลักอนาคตใหม่ปัญหาหลักๆของเราเลยคือเรื่องการศึกษาตอนนี้และครอบครัวค่ะ เราหมดไฟกับการเรียนมากๆ เรียนออนไลน์งานเยอะมากเรียนก็ไม่รู้เรื่องแถมโทรศัพท์ก็มาพังตอนนี้เราไม่ได้เรียนมาสักพักใหญ่ๆแล้วค่ะไม่รู้ตอนนี้งานเยอะแค่ไหนแล้วเพื่อนเราก็ไม่บอกอะไรเลยทั้งๆที่เราถามบ่อยมากๆ(แอบตลกอยู่เหมือนกัน555) อีกอย่างคือครอบครัวค่ะเศรษฐกิจไทยไม่ดี สถานการณ์เรื่องการเงินของครอบครัวเราก็ค่อนข้างแย่เพราะพ่อเราก็ตกงาน รายได้หลักๆเลยมาจากแม่ เราก็รู้นะคะว่าแม่คงหาไม่ไหวไหนจะหนี้สินอีก ทั้งช่วยเรื่องเงินของญาติคนอื่นๆบ้าง นั่นแหละค่ะเราเลยอยากไปตปท.ที่เราอยากไปคือเยอรมันค่ะ เพราะเรามีญาติอยู่ที่นั่น ทางนู้นเขาก็พร้อมซัพพอร์ตเรานะคะเขาพร้อมที่จะส่งเราเรียนถ้าเราไปอยู่ที่นั่น แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะ ติดตรงที่พ่อเราไม่ยอมให้ไปไหนเลยจนกว่าจะจบมหาลัย เราเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดี พ่อมาย้ำเราทุกวันว่าให้ตั้งใจเรียนซึ่งพ่อก็ไม่รู้ว่าโทรศัพท์เราพัง ไม่งั้นต้องเร่งแม่ให้ซื้อให้ใหม่แน่ๆเรากับแม่เลยเลือกที่จะไม่บอก ที่เราตัดสินใจที่อยากจะไปเยอรมันเพราะส่วนตัวเราคิดว่าตอนนี้ใบปริญญาไม่ได้สำคัญเท่ากับเงินที่จะมาจุนเจือครอบครัวเลย เราอยากเห็นครอบครัวเรามีความสุขเหมือนเมื่อก่อน ถ้าเรามีเงินหาเงินส่งให้คนในครอบครัวได้ก็คงจะดี
*ยังไงเราก็รบกวนขอคำปรึกษาจากคนที่ผ่านมาอ่านหน่อยนะคะว่าเราควรเริ่มคุยยังไง*
อยากไปอยู่ต่างประเทศเริ่มคุยกับครอบครัวยังไงดี?
ตอนนี้เราอยู่ม.5ค่ะด้วยปัญหาหลายๆอย่างทำให้อยากไปตปท.เพื่อตั้งหลักอนาคตใหม่ปัญหาหลักๆของเราเลยคือเรื่องการศึกษาตอนนี้และครอบครัวค่ะ เราหมดไฟกับการเรียนมากๆ เรียนออนไลน์งานเยอะมากเรียนก็ไม่รู้เรื่องแถมโทรศัพท์ก็มาพังตอนนี้เราไม่ได้เรียนมาสักพักใหญ่ๆแล้วค่ะไม่รู้ตอนนี้งานเยอะแค่ไหนแล้วเพื่อนเราก็ไม่บอกอะไรเลยทั้งๆที่เราถามบ่อยมากๆ(แอบตลกอยู่เหมือนกัน555) อีกอย่างคือครอบครัวค่ะเศรษฐกิจไทยไม่ดี สถานการณ์เรื่องการเงินของครอบครัวเราก็ค่อนข้างแย่เพราะพ่อเราก็ตกงาน รายได้หลักๆเลยมาจากแม่ เราก็รู้นะคะว่าแม่คงหาไม่ไหวไหนจะหนี้สินอีก ทั้งช่วยเรื่องเงินของญาติคนอื่นๆบ้าง นั่นแหละค่ะเราเลยอยากไปตปท.ที่เราอยากไปคือเยอรมันค่ะ เพราะเรามีญาติอยู่ที่นั่น ทางนู้นเขาก็พร้อมซัพพอร์ตเรานะคะเขาพร้อมที่จะส่งเราเรียนถ้าเราไปอยู่ที่นั่น แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะ ติดตรงที่พ่อเราไม่ยอมให้ไปไหนเลยจนกว่าจะจบมหาลัย เราเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดี พ่อมาย้ำเราทุกวันว่าให้ตั้งใจเรียนซึ่งพ่อก็ไม่รู้ว่าโทรศัพท์เราพัง ไม่งั้นต้องเร่งแม่ให้ซื้อให้ใหม่แน่ๆเรากับแม่เลยเลือกที่จะไม่บอก ที่เราตัดสินใจที่อยากจะไปเยอรมันเพราะส่วนตัวเราคิดว่าตอนนี้ใบปริญญาไม่ได้สำคัญเท่ากับเงินที่จะมาจุนเจือครอบครัวเลย เราอยากเห็นครอบครัวเรามีความสุขเหมือนเมื่อก่อน ถ้าเรามีเงินหาเงินส่งให้คนในครอบครัวได้ก็คงจะดี
*ยังไงเราก็รบกวนขอคำปรึกษาจากคนที่ผ่านมาอ่านหน่อยนะคะว่าเราควรเริ่มคุยยังไง*