ได้ไปอ่านเรื่องผู้ชายแย่ๆ คนหนึ่งในพันทิป เลยนึกอยากจะเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง สมัยนั้นคือ เสียใจให้กับคนแบบนั้นได้ยังไงไม่รู้😅
ย้อนไปตอนที่เรายังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ช่วงปีแรกก็เฮฮา หมกหมุ่นเรื่องรักๆใคร่ๆ แสวงหาแฟนบ้างละ อะไรบ้างละ แต่ก็ยังโสด เพราะหน้าตาไม่ค่อยได้เรื่องสมัยนั้น😅 จนวันหนึ่ง เราไปกินข้าวที่ร้านแห่งหนึ่งในหมู่บ้านของเพื่อน ซึ่งเป็นร้านบ้านๆ มีแต่ชาวบ้านลุงๆป้าๆไปกิน ไม่น่าเชื่อเราจะเจอชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งกินเหล้าอยู่กับพวกลุงๆ หนุ่มคนนั้นคือหล่อมาก ผิวขาว หุ่นดี ตาตี๋ ทรงผมแบบไอดอลเกาหลีมาเชียว และที่ไม่น่าเชื่อคือ หนุ่มคนนั้นมาขอเบอร์เรา 555 แทบจะเหมือนฝันก็ตอนที่ลุงเจ้าของร้านบอกว่า มิน เรียกว่ามินละกัน มินบ้านรวยมากนะ แถมไม่มีแฟน และทำตัวติดดิน ชอบมาก๊งเหล้ากับลุงๆ เป็นประจำหลังเลิกเรียน
ได้ยินประวัติคร่าวๆ ก็แอบ ไม่ค่อยโอเค กับคำว่าชอบมากินเหล้ากับลุงๆเนี้ยแหละนะ แต่แบบ หล่อ พ่อรวย ก็ดูน่าจะไหวอยู่ ตอนนั้นก็คิดแค่นั้นแหละ หลังจากนั้นคุณชายมินก็รุกจีบอย่างหนัก เรียกได้ว่ามาหาทุกวันหลังเลิกเรียน พาไปกินข้าวกับเพื่อนๆในคณะเขาอย่างออกหน้าออกตา เราก็ดีใจสิ เพื่อนในแก๊งค์เขาทุกคน มีแต่ผู้ชายอ่ะนะ ดูแลเราดีมาก แทบจะอัญเชิญเสด็จเวลาจะไปไหนทำอะไร อาจเป็นเพราะมินเป็นคล้ายๆ หัวหน้าแกงค์ จ่ายเงินทุกอย่าง ไม่เคยมีเพื่อนคนไหนได้ควักเงิน เวลาไปด้วยกัน ก็เพื่อนกินแหละเอาง่ายๆ ช่วงนั้นชีวิตเรามีความสุขมาก เพราะเราชอบเขา เขาดูแลเราดี แล้วเปย์ทุกอย่าง จ่ายให้ทุกอย่าง เคยมีครั้งหนึ่งเพื่อนสนิทเราดันไปบอกว่า แม่เราโอนเงินมาให้ใช้เป็นอาทิตย์ แล้วบางทีเราก็ไม่พอใช้ มินแอบเอาเงินยัดใส่กระเป๋าเรา แล้วหลังจากนั้นก็บอกเราทุกวันว่า ไม่มีเงินต้องบอกมินนะ มันนะช่วยได้ทุกเรื่อง เป็นคนจะไม่รักไม่หลงละคะ จริงไหมค่ะ
หลังจากคบได้ประมาณเดือนนึง มินก็พาเข้าบ้าน ก็ไม่ใช่ว่าบ้านจริงๆเขาหรอก เพราะมินเป็นคน ตจว เข้ามาเรียนที่เมืองใหญ่แห่งนี้ แต่พ่อแม่ ด้วยความที่รวยอ่ะเนาะ ไม่อยากให้ลูกอยู่หอ กลัวลูกลำบาก เลยซื้อบ้านหน้ามหาลัยให้ลูกอยู่ซะเลย ในบ้านก็จะมีน้องชายของเขา ซึ่งเรียนมหาวิทยาลัยเหมือนกัน น้องน่ารักมาก เฟรนลี่ ทุกวันนี้ยังเป็นเพื่อนในเฟสในไอจีกันอยู่เลย น้องชายของมินทำให้เรารู้สึกว่า บ้านนี้น่ารัก เราไม่เคยอึดอัดที่ไปบ้านมิน เราชอบ น้องชอบเล่นกีต้าร์ร้องเพลงให้เราฟัง แล้วเราก็เคลิ้ม เราสามารถอยู่กับน้องของมินได้เป็นวันๆ โดยไม่ต้องมีมินก็ได้ และตอนที่เลิกกับมินไป เรายังนัดเจอน้องของมิน เพื่อนั่งคุย นั่งเล่น ฟังกีตาร์ที่น้องร้องได้อยู่เลย ถึงเราจะเลิกแบบไม่เผาผีกันกับมิน แต่กับน้องคือรู้จักกันจนทุกวันนี้เลย
มาต่อ... หลังจากที่เราเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของมิน เพราะเราเจอกันทุกวัน กินข้าวด้วยกันทุกวัน อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา เราไม่เคยทะเลาะกันเลย มินดื่มเหล้าหนัก เจอเพื่อนฝูงแทบทุกวัน ปาร์ตี้หลังเลิกเรียนทุกวัน แต่ก็ส่วนใหญ่ปาร์ตี้ที่บ้าน เลยทำให้เราไม่รู้สึกว่าเสียการเรียน เพราะเราก็ทำกับข้าว กินข้าวกับน้องของมินในบ้านรอมิน ชีวิตก็มีความสุขดี มินก็ไม่ได้เมามาก เวลากึ่งเมาๆก็จะชอบชมเรา ว่าเราน่ะสเปคเลยนะ ผมไม่เคยเจอใครที่ทำให้ผมอยากจะแต่งงานด้วยขนาดนี้เลย เป็นไงละเจอดอกนี้เข้าไป ไม่หลงได้ไง
สามเดือนของการคบกันผ่านไปเร็วมาก มันมีแต่ความสุข แต่ก่อนเราเป็นคนใช้เงินเปลืองมาก แม่ส่งเงินมาให้ไม่เคยพอใช้ พอมาคบมิน เราได้ซื้ออะไรที่อยากซื้อ เรามีเงินใช้ไม่ขาดมือ แถมเรายังมีคนที่เรารักข้างกาย เราชอบหน้าตามินนะ มืนเหมือนดาราเกาหลีคนหนึ่ง และเราเคยชมเจาต่อหน้าเพื่อนเขา เขาเขินใหญ่เลย สามเดือนนี้มันช่างหอมหวานเหลือเกิน
เข้าเดือนที่4 ด้วยความที่มินชอบกินเหล้ากับเพื่อนดึกๆดื่นๆ บางทีเมาบ้างอะไรบ้าง โทรศัพท์ก็วางทิ้งไปเรื่อย เราก็ไปตามเก็บมาให้ เลยสังเกตว่า มีเบอร์หนึ่งที่ชอบโทรมาดึกๆ เขาเมมไว้ว่า พ่อ เราก็ยังสงสัย เอ๊ะทำไมพ่อนอนดึกจัง ก็เลยแอบเอาเบอร์พ่อเนี้ยเซฟไว้ในโทรศัพท์ตัวเอง จริงๆ เรารู้รหัสผ่านโทรศัพท์มินแหละ แต่เราไม่เคยเช็ค เพราะมันก็ไม่มีอะไรให้สงสัย พึ่งมารู้ทีหลังว่าเพราะมันลบออกไง
เอาละเบอร์พ่อเนี้ย ต้องลองแกล้งโทรผิดดูบ้างละนะ ว่าพ่อจริงไหม ปรากฎว่าชัดเลย พ่ออะไรของมัน แฟนมันชัดๆ ที่สำคัญคบมา 7 ปีแล้ว ตั้งแต่มัธยม แต่พี่เขาเรียนจบก่อน เลยต้องไปทำงานที่จังหวัดอื่น ด้วยความที่คบมานานอ่ะเนาะ ไม่ค่อยได้เช็คได้โทรจิก ขนาดเรากับมินอยู่ด้วยกันแทบจะ 24 ชม. พี่เขายังไม่รู้เลย โอ๊ยตาย.. พี่เขาบอกว่า มันก็โทรหาพี่ปกตินะ ใช่สิ เพราะปกติเขาคุยกันวันละครั้ง ครั้งละประมาณ3-5 นาที นั่นละ เวลาเราไปเข้าห้องน้ำ ก็โทรได้เแหละนะเวลาแค่นั้น😓
เราทำไงละ ช๊อค...สามเดือนแสนหวานของฉัน ในหัวคือบอกว่า ต้องเลิก ฉันต้องเลิก เลยโทรไปบอกเลิก ด่าๆๆๆ ไอ้มินมันยังมีหน้ามาบอก มินไม่เลิก มินจะไปเลิกกับพี่คนนั้น ขอเวลาสามวัน เราวางสายไปเลย เสร็จแล้วร้องไห้ เสียใจ เครียด กินไม่ได้ นอนไม่หลับ รักเขามาก ทำไงดีๆๆ ไม่ต้องไปรงไปเรียนมันละ เพื่อนฝูงรุมปลอบใจ ช่างหัวมัน ผู้ชายเฮงซวย
ผ่านไปสองวันมีเบอร์แปลกๆโทรมา เรารับ ปลายสาย:ตัวเอง พี่เลิกกับมินละนะ มินมันรักตัวเองมาก พี่ยอมถอย ให้โอกาสมินมันเถอะนะ เราจากที่หัวใจห่อเหี่ยว กลับมาใจเต้นตึกๆ ความรู้สึกปนดีใจ รู้สึกแบบเห้ย...เขาเลือกชั้นๆๆๆ โทรๆ หาเพื่อน เพื่อนแฮปปี้เอนดิ้ง บอกเออดี จะได้เลิกเป็นซากศพส่ะที ตอนเย็นวันนั้นมินมาหาที่หน้าหอพัก หน้าตาเศร้าศร้อย เคร่งเครียด อมทุกข์อย่างหนัก เรางี้วิ่งไปกอด รักเขามาก พ่ออปป้าของฉัน คืนนั้นไปฉลองกันที่บ้านหน้ามหาวิทยาลัย ปรากฎว่ามินเมา ไปส่งเราไม่ได้ จำเป็นต้องค้างที่นั่น ก่อนนอนไหว้พระที่ตั้งไว้ในบ้าน มองท่านอยู่พักหนึ่ง เกิดความรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างบอกเราว่า ที่เราทำอยู่มันไม่ถูกต้อง เลยอฐิฐานไปว่า ถ้าสิ่งที่ทำอยู่นั้นไม่ถูก ขอให้ช่วยให้ลูกได้รู้ได้เห็นด้วยเทอญ แล้วก็หลับไป (ออกไสยศาสตร์นิดๆ แต่สาบานว่าคือเรื่องจริง) เราหลับไปพักหนึ่ง เราฝันว่า มีใครสักคนมาบอกเราว่า เข้าดูเฟสมินสิ ๆ (พูดแล้วยังขนลุกอยู่เลย) แต่เราไม่มีรหัสเฟสจะเข้าได้ไง คนๆนั้นบอกว่า เบอร์บ้านมินไง รหัสเฟสไง อ่ะ เราสดุ้งตื่น รออะไร ลองเข้าเฟสดู ปรากฎสองคนยังไม่เลิกกันจ้า ไอ้มินมันยังไปหลอกพี่เขาว่าเลิกกันเราแล้ว ส่วนพี่หญิงที่โทรมาหาเราแกล้งเป็นแฟนมินคือพี่สาวมินที่ร่วมมือกันมินมาหลอกเรา เพื่อให้เราคบกันมินต่อ รวมทั้งแม่ของมินด้วย ลืมบอกไปว่า เราเคยเจอแมาของมิน แม่ก็ดูชอบเรานะ มีเบอร์กัน โทรหากันบ้างบางเวลา และแม่ก็ยืนยันว่า มินเลิกกันแฟนเก่าไปแล้ว! ช๊อคสิค่ะ เขาโกหกเราทั้งบ้าน เพื่ออะไร?
เลยเปิดใจคุยกัน บอกว่า ฉันนะจะเป็นฝ่ายไป เพราะพี่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด ไอ้มินยังมีหน้ามาบอก มินขอเวลาเคลียร์ได้ไหม มินรักเรามาก มินไม่อยากเสียเราไป แต่กับพี่เขาคือ เขาเป็นทุกอย่างให้มิน เวลาพ่อโมโหที่มินเอาเงินไปเลี้ยงเพื่อนไปกินเหล้า พ่อก็จะตัดเงินเดือนมิน พี่เขาก็เข้ามาช่วยเรื่องเงิน รวมทั้งเงินที่โอนเข้าบัญชีเราที่อ้างว่าพี่สาวโอนมา นั่นก็คือแฟนเขาโอนมา แล้วตอนนี้อ่ะ เขาก็เป็นหนี้แฟนอยู่เยอะมากนะ หลายแสน ขอเวลาเคลียร์หนี้
แล้วค่อยเลิก พูดได้เลวและเห็นแก่ตัวมาก นางเอกอย่างเราทำไงละ เลิกสิ รออะไร
เลิกครั้งนี้ บ๊อคทุกช่องทางติดต่อ กินไม่ได้ ร้องไห้หนักกว่าเดิม ร้องเอาเป็นเอาตาย ดีว่า มหาวิทยาลัยปิดเทอมพอดี เลยกลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่ เยียวยาจิตใจได้ดีทีเดียว ไม่มีเวลามาเสียใจ แม่ใช้ทำนั่นทำนี่ เพราะแม่ไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนไง ครอบครัวชนบทอ่ะเนาะ กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา ดูหนังดูละครพร้อมกัน จะมามานั่งร้องห่มร้องไห้ก็แลดูจะแปลก ผ่านไปสามวันหายเสียใจเลย มานั่งนึกดูก็ ขำนะ เสียใจไปได้ไงขนาดนั้น ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร โทรหาเพื่อนทุกคน ถึงขั้นบอกเพื่อนจะยอมเป็นเมียน้อยเขานะ ถ้าเขาไม่เลิกกับแฟนเขาจริงๆ เป็นเอาหนัก เป็นเอามาก เพื่อนเตือนสติว่า เขาไม่เลือกแกนะ เพราะเขาไม่ติดต่อมาเลย ไม่เหมือนตอนแรกมี่เลิกกัน เขายังมีหน้ามาบอกว่า ห้ามไปยุ่งอะไรกับแฟนเขาอีก ขอโทษ! ฟังแล้วปรี๊ด สรุปฉันไปยุ่งอะไร ก็แค่โทรไปถามแค่ตอนนั้นแหละว่าเลิกกันยัง จากอาลัยอาวรณ์ กลายเป็นโมโหเลยทันที ตั้งปณิธานไว้จะไม่เผาผีแล้วผู้ชายคนนี้
ชีวิตเหมือนฝัน ซิลเดอเรลล่าสามเดือน มีทุกอย่างแล้ว เงินทอง บริวารห้อมล้อม รถยนต์หรูคันหลายล้านก็ได้นั่งกับเขา ก็กลับมาแว๊นรถเครื่องซ้อนเพื่อนไปเรียนเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ ไม่แสวงหาใครละ เรียนๆ หมกมุ่นอยู่กับเพื่อนในมหาลัย อ่านหนังสือยันเช้าบ้างละ อะไรบ้างละ ชีวิตเปลี่ยนไป เฮฮาอยู่กับรั้วมหาวิทยาลัย ช่วงสอบไปรวมกลุ่มติวหนังสือยันเช้า แต่รวมกลุ่มโม้มากกว่าละนะ มีแต่เสียงหัวเราะ ชีวิตดีขึ้นมาก ไม่ต้องไปหมกมุ่นอยู่กับวงเหล้าทุกวันเหมือนเมื่อก่อน ส่วนผู้ชายเฮงซวยคนนั้น ได้ข่าวว่าพ่อทนไม่ไหว กินเหล้าทุกวัน เลยส่งไปเรียนต่อที่แคนนาดา และก็เลิกกับแฟนเก่าไปแล้ว
ถ้าผ่านมาเห็นหรือมาอ่าน หรือคนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ได้เข้ามาอ่าน คงรู้แหละนะว่าเป็นตัวเอง เราไม่ไดมีเจตนาจะรื้อฟื้นหรืออะไร เพราะป่านนี้ต่างคนต่างมีแฟนใหม่กันไปแล้ว แต่เราแค่ย้อนความหลังชีวิตในวัยเรียน ที่ครั้งหนึ่งก็เคยเจอคนแบบนี้เช่นกัน....
คุณเคยเจอผู้ชายแย่มากแค่ไหนในชีวิต
ย้อนไปตอนที่เรายังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ช่วงปีแรกก็เฮฮา หมกหมุ่นเรื่องรักๆใคร่ๆ แสวงหาแฟนบ้างละ อะไรบ้างละ แต่ก็ยังโสด เพราะหน้าตาไม่ค่อยได้เรื่องสมัยนั้น😅 จนวันหนึ่ง เราไปกินข้าวที่ร้านแห่งหนึ่งในหมู่บ้านของเพื่อน ซึ่งเป็นร้านบ้านๆ มีแต่ชาวบ้านลุงๆป้าๆไปกิน ไม่น่าเชื่อเราจะเจอชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งกินเหล้าอยู่กับพวกลุงๆ หนุ่มคนนั้นคือหล่อมาก ผิวขาว หุ่นดี ตาตี๋ ทรงผมแบบไอดอลเกาหลีมาเชียว และที่ไม่น่าเชื่อคือ หนุ่มคนนั้นมาขอเบอร์เรา 555 แทบจะเหมือนฝันก็ตอนที่ลุงเจ้าของร้านบอกว่า มิน เรียกว่ามินละกัน มินบ้านรวยมากนะ แถมไม่มีแฟน และทำตัวติดดิน ชอบมาก๊งเหล้ากับลุงๆ เป็นประจำหลังเลิกเรียน
ได้ยินประวัติคร่าวๆ ก็แอบ ไม่ค่อยโอเค กับคำว่าชอบมากินเหล้ากับลุงๆเนี้ยแหละนะ แต่แบบ หล่อ พ่อรวย ก็ดูน่าจะไหวอยู่ ตอนนั้นก็คิดแค่นั้นแหละ หลังจากนั้นคุณชายมินก็รุกจีบอย่างหนัก เรียกได้ว่ามาหาทุกวันหลังเลิกเรียน พาไปกินข้าวกับเพื่อนๆในคณะเขาอย่างออกหน้าออกตา เราก็ดีใจสิ เพื่อนในแก๊งค์เขาทุกคน มีแต่ผู้ชายอ่ะนะ ดูแลเราดีมาก แทบจะอัญเชิญเสด็จเวลาจะไปไหนทำอะไร อาจเป็นเพราะมินเป็นคล้ายๆ หัวหน้าแกงค์ จ่ายเงินทุกอย่าง ไม่เคยมีเพื่อนคนไหนได้ควักเงิน เวลาไปด้วยกัน ก็เพื่อนกินแหละเอาง่ายๆ ช่วงนั้นชีวิตเรามีความสุขมาก เพราะเราชอบเขา เขาดูแลเราดี แล้วเปย์ทุกอย่าง จ่ายให้ทุกอย่าง เคยมีครั้งหนึ่งเพื่อนสนิทเราดันไปบอกว่า แม่เราโอนเงินมาให้ใช้เป็นอาทิตย์ แล้วบางทีเราก็ไม่พอใช้ มินแอบเอาเงินยัดใส่กระเป๋าเรา แล้วหลังจากนั้นก็บอกเราทุกวันว่า ไม่มีเงินต้องบอกมินนะ มันนะช่วยได้ทุกเรื่อง เป็นคนจะไม่รักไม่หลงละคะ จริงไหมค่ะ
หลังจากคบได้ประมาณเดือนนึง มินก็พาเข้าบ้าน ก็ไม่ใช่ว่าบ้านจริงๆเขาหรอก เพราะมินเป็นคน ตจว เข้ามาเรียนที่เมืองใหญ่แห่งนี้ แต่พ่อแม่ ด้วยความที่รวยอ่ะเนาะ ไม่อยากให้ลูกอยู่หอ กลัวลูกลำบาก เลยซื้อบ้านหน้ามหาลัยให้ลูกอยู่ซะเลย ในบ้านก็จะมีน้องชายของเขา ซึ่งเรียนมหาวิทยาลัยเหมือนกัน น้องน่ารักมาก เฟรนลี่ ทุกวันนี้ยังเป็นเพื่อนในเฟสในไอจีกันอยู่เลย น้องชายของมินทำให้เรารู้สึกว่า บ้านนี้น่ารัก เราไม่เคยอึดอัดที่ไปบ้านมิน เราชอบ น้องชอบเล่นกีต้าร์ร้องเพลงให้เราฟัง แล้วเราก็เคลิ้ม เราสามารถอยู่กับน้องของมินได้เป็นวันๆ โดยไม่ต้องมีมินก็ได้ และตอนที่เลิกกับมินไป เรายังนัดเจอน้องของมิน เพื่อนั่งคุย นั่งเล่น ฟังกีตาร์ที่น้องร้องได้อยู่เลย ถึงเราจะเลิกแบบไม่เผาผีกันกับมิน แต่กับน้องคือรู้จักกันจนทุกวันนี้เลย
มาต่อ... หลังจากที่เราเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของมิน เพราะเราเจอกันทุกวัน กินข้าวด้วยกันทุกวัน อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา เราไม่เคยทะเลาะกันเลย มินดื่มเหล้าหนัก เจอเพื่อนฝูงแทบทุกวัน ปาร์ตี้หลังเลิกเรียนทุกวัน แต่ก็ส่วนใหญ่ปาร์ตี้ที่บ้าน เลยทำให้เราไม่รู้สึกว่าเสียการเรียน เพราะเราก็ทำกับข้าว กินข้าวกับน้องของมินในบ้านรอมิน ชีวิตก็มีความสุขดี มินก็ไม่ได้เมามาก เวลากึ่งเมาๆก็จะชอบชมเรา ว่าเราน่ะสเปคเลยนะ ผมไม่เคยเจอใครที่ทำให้ผมอยากจะแต่งงานด้วยขนาดนี้เลย เป็นไงละเจอดอกนี้เข้าไป ไม่หลงได้ไง
สามเดือนของการคบกันผ่านไปเร็วมาก มันมีแต่ความสุข แต่ก่อนเราเป็นคนใช้เงินเปลืองมาก แม่ส่งเงินมาให้ไม่เคยพอใช้ พอมาคบมิน เราได้ซื้ออะไรที่อยากซื้อ เรามีเงินใช้ไม่ขาดมือ แถมเรายังมีคนที่เรารักข้างกาย เราชอบหน้าตามินนะ มืนเหมือนดาราเกาหลีคนหนึ่ง และเราเคยชมเจาต่อหน้าเพื่อนเขา เขาเขินใหญ่เลย สามเดือนนี้มันช่างหอมหวานเหลือเกิน
เข้าเดือนที่4 ด้วยความที่มินชอบกินเหล้ากับเพื่อนดึกๆดื่นๆ บางทีเมาบ้างอะไรบ้าง โทรศัพท์ก็วางทิ้งไปเรื่อย เราก็ไปตามเก็บมาให้ เลยสังเกตว่า มีเบอร์หนึ่งที่ชอบโทรมาดึกๆ เขาเมมไว้ว่า พ่อ เราก็ยังสงสัย เอ๊ะทำไมพ่อนอนดึกจัง ก็เลยแอบเอาเบอร์พ่อเนี้ยเซฟไว้ในโทรศัพท์ตัวเอง จริงๆ เรารู้รหัสผ่านโทรศัพท์มินแหละ แต่เราไม่เคยเช็ค เพราะมันก็ไม่มีอะไรให้สงสัย พึ่งมารู้ทีหลังว่าเพราะมันลบออกไง
เอาละเบอร์พ่อเนี้ย ต้องลองแกล้งโทรผิดดูบ้างละนะ ว่าพ่อจริงไหม ปรากฎว่าชัดเลย พ่ออะไรของมัน แฟนมันชัดๆ ที่สำคัญคบมา 7 ปีแล้ว ตั้งแต่มัธยม แต่พี่เขาเรียนจบก่อน เลยต้องไปทำงานที่จังหวัดอื่น ด้วยความที่คบมานานอ่ะเนาะ ไม่ค่อยได้เช็คได้โทรจิก ขนาดเรากับมินอยู่ด้วยกันแทบจะ 24 ชม. พี่เขายังไม่รู้เลย โอ๊ยตาย.. พี่เขาบอกว่า มันก็โทรหาพี่ปกตินะ ใช่สิ เพราะปกติเขาคุยกันวันละครั้ง ครั้งละประมาณ3-5 นาที นั่นละ เวลาเราไปเข้าห้องน้ำ ก็โทรได้เแหละนะเวลาแค่นั้น😓
เราทำไงละ ช๊อค...สามเดือนแสนหวานของฉัน ในหัวคือบอกว่า ต้องเลิก ฉันต้องเลิก เลยโทรไปบอกเลิก ด่าๆๆๆ ไอ้มินมันยังมีหน้ามาบอก มินไม่เลิก มินจะไปเลิกกับพี่คนนั้น ขอเวลาสามวัน เราวางสายไปเลย เสร็จแล้วร้องไห้ เสียใจ เครียด กินไม่ได้ นอนไม่หลับ รักเขามาก ทำไงดีๆๆ ไม่ต้องไปรงไปเรียนมันละ เพื่อนฝูงรุมปลอบใจ ช่างหัวมัน ผู้ชายเฮงซวย
ผ่านไปสองวันมีเบอร์แปลกๆโทรมา เรารับ ปลายสาย:ตัวเอง พี่เลิกกับมินละนะ มินมันรักตัวเองมาก พี่ยอมถอย ให้โอกาสมินมันเถอะนะ เราจากที่หัวใจห่อเหี่ยว กลับมาใจเต้นตึกๆ ความรู้สึกปนดีใจ รู้สึกแบบเห้ย...เขาเลือกชั้นๆๆๆ โทรๆ หาเพื่อน เพื่อนแฮปปี้เอนดิ้ง บอกเออดี จะได้เลิกเป็นซากศพส่ะที ตอนเย็นวันนั้นมินมาหาที่หน้าหอพัก หน้าตาเศร้าศร้อย เคร่งเครียด อมทุกข์อย่างหนัก เรางี้วิ่งไปกอด รักเขามาก พ่ออปป้าของฉัน คืนนั้นไปฉลองกันที่บ้านหน้ามหาวิทยาลัย ปรากฎว่ามินเมา ไปส่งเราไม่ได้ จำเป็นต้องค้างที่นั่น ก่อนนอนไหว้พระที่ตั้งไว้ในบ้าน มองท่านอยู่พักหนึ่ง เกิดความรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างบอกเราว่า ที่เราทำอยู่มันไม่ถูกต้อง เลยอฐิฐานไปว่า ถ้าสิ่งที่ทำอยู่นั้นไม่ถูก ขอให้ช่วยให้ลูกได้รู้ได้เห็นด้วยเทอญ แล้วก็หลับไป (ออกไสยศาสตร์นิดๆ แต่สาบานว่าคือเรื่องจริง) เราหลับไปพักหนึ่ง เราฝันว่า มีใครสักคนมาบอกเราว่า เข้าดูเฟสมินสิ ๆ (พูดแล้วยังขนลุกอยู่เลย) แต่เราไม่มีรหัสเฟสจะเข้าได้ไง คนๆนั้นบอกว่า เบอร์บ้านมินไง รหัสเฟสไง อ่ะ เราสดุ้งตื่น รออะไร ลองเข้าเฟสดู ปรากฎสองคนยังไม่เลิกกันจ้า ไอ้มินมันยังไปหลอกพี่เขาว่าเลิกกันเราแล้ว ส่วนพี่หญิงที่โทรมาหาเราแกล้งเป็นแฟนมินคือพี่สาวมินที่ร่วมมือกันมินมาหลอกเรา เพื่อให้เราคบกันมินต่อ รวมทั้งแม่ของมินด้วย ลืมบอกไปว่า เราเคยเจอแมาของมิน แม่ก็ดูชอบเรานะ มีเบอร์กัน โทรหากันบ้างบางเวลา และแม่ก็ยืนยันว่า มินเลิกกันแฟนเก่าไปแล้ว! ช๊อคสิค่ะ เขาโกหกเราทั้งบ้าน เพื่ออะไร?
เลยเปิดใจคุยกัน บอกว่า ฉันนะจะเป็นฝ่ายไป เพราะพี่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด ไอ้มินยังมีหน้ามาบอก มินขอเวลาเคลียร์ได้ไหม มินรักเรามาก มินไม่อยากเสียเราไป แต่กับพี่เขาคือ เขาเป็นทุกอย่างให้มิน เวลาพ่อโมโหที่มินเอาเงินไปเลี้ยงเพื่อนไปกินเหล้า พ่อก็จะตัดเงินเดือนมิน พี่เขาก็เข้ามาช่วยเรื่องเงิน รวมทั้งเงินที่โอนเข้าบัญชีเราที่อ้างว่าพี่สาวโอนมา นั่นก็คือแฟนเขาโอนมา แล้วตอนนี้อ่ะ เขาก็เป็นหนี้แฟนอยู่เยอะมากนะ หลายแสน ขอเวลาเคลียร์หนี้
แล้วค่อยเลิก พูดได้เลวและเห็นแก่ตัวมาก นางเอกอย่างเราทำไงละ เลิกสิ รออะไร
เลิกครั้งนี้ บ๊อคทุกช่องทางติดต่อ กินไม่ได้ ร้องไห้หนักกว่าเดิม ร้องเอาเป็นเอาตาย ดีว่า มหาวิทยาลัยปิดเทอมพอดี เลยกลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่ เยียวยาจิตใจได้ดีทีเดียว ไม่มีเวลามาเสียใจ แม่ใช้ทำนั่นทำนี่ เพราะแม่ไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนไง ครอบครัวชนบทอ่ะเนาะ กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา ดูหนังดูละครพร้อมกัน จะมามานั่งร้องห่มร้องไห้ก็แลดูจะแปลก ผ่านไปสามวันหายเสียใจเลย มานั่งนึกดูก็ ขำนะ เสียใจไปได้ไงขนาดนั้น ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร โทรหาเพื่อนทุกคน ถึงขั้นบอกเพื่อนจะยอมเป็นเมียน้อยเขานะ ถ้าเขาไม่เลิกกับแฟนเขาจริงๆ เป็นเอาหนัก เป็นเอามาก เพื่อนเตือนสติว่า เขาไม่เลือกแกนะ เพราะเขาไม่ติดต่อมาเลย ไม่เหมือนตอนแรกมี่เลิกกัน เขายังมีหน้ามาบอกว่า ห้ามไปยุ่งอะไรกับแฟนเขาอีก ขอโทษ! ฟังแล้วปรี๊ด สรุปฉันไปยุ่งอะไร ก็แค่โทรไปถามแค่ตอนนั้นแหละว่าเลิกกันยัง จากอาลัยอาวรณ์ กลายเป็นโมโหเลยทันที ตั้งปณิธานไว้จะไม่เผาผีแล้วผู้ชายคนนี้
ชีวิตเหมือนฝัน ซิลเดอเรลล่าสามเดือน มีทุกอย่างแล้ว เงินทอง บริวารห้อมล้อม รถยนต์หรูคันหลายล้านก็ได้นั่งกับเขา ก็กลับมาแว๊นรถเครื่องซ้อนเพื่อนไปเรียนเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ ไม่แสวงหาใครละ เรียนๆ หมกมุ่นอยู่กับเพื่อนในมหาลัย อ่านหนังสือยันเช้าบ้างละ อะไรบ้างละ ชีวิตเปลี่ยนไป เฮฮาอยู่กับรั้วมหาวิทยาลัย ช่วงสอบไปรวมกลุ่มติวหนังสือยันเช้า แต่รวมกลุ่มโม้มากกว่าละนะ มีแต่เสียงหัวเราะ ชีวิตดีขึ้นมาก ไม่ต้องไปหมกมุ่นอยู่กับวงเหล้าทุกวันเหมือนเมื่อก่อน ส่วนผู้ชายเฮงซวยคนนั้น ได้ข่าวว่าพ่อทนไม่ไหว กินเหล้าทุกวัน เลยส่งไปเรียนต่อที่แคนนาดา และก็เลิกกับแฟนเก่าไปแล้ว
ถ้าผ่านมาเห็นหรือมาอ่าน หรือคนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ได้เข้ามาอ่าน คงรู้แหละนะว่าเป็นตัวเอง เราไม่ไดมีเจตนาจะรื้อฟื้นหรืออะไร เพราะป่านนี้ต่างคนต่างมีแฟนใหม่กันไปแล้ว แต่เราแค่ย้อนความหลังชีวิตในวัยเรียน ที่ครั้งหนึ่งก็เคยเจอคนแบบนี้เช่นกัน....