คือผมเนี่ย ชอบคนอายุมากกว่าก็จริง แต่ถ้าเลือกได้ก็อย่าให้อายุห่างกันมาก อย่างเมื่อก่อนขอแค่ไม่เกิน 30 พอ แต่พอตัวเองเลยวัยเบญจเพสไปแล้วก็เริ่มมองผู้หญิงวัย 30+ บ้าง

ทีนี้ผมเคยได้ยินมาว่าผู้หญิง 20 ปลายๆ ส่วนใหญ่มาตรฐานค่อนข้างสูง เรื่องหน้าตาอาจจะไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเรื่องความสามารถ หน้าที่การงาน ความมั่นคงในชีวิต อันนี้เขาค่อนข้างให้ความสำคัญกันมาก แล้วพอผมลองย้อนกลับมาดูตัวเองที่ไม่กล้าหางานสมัยเรียนปริญญาโทเพราะกลัวว่าถ้าเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยมันจะหนักเกินไปสำหรับผม ถ้ามีแฟนก็อาจจะไม่มีเวลาให้ด้วย เลยเริ่มต้นชีวิตการทำงานช้ากว่าคนวัยเดียวกัน กว่าจะได้ทำงานจริงๆ ก็อายุ 25 ย่าง 26 เข้าไปแล้ว เลยกลัวตัวเองจะไม่ดีพอสำหรับเขา

ส่วนผู้หญิงที่อายุเลยเลข 3 ไปแล้ว เคยมีคนบอกว่าคนวัยนี้เริ่มไม่เคร่งเรื่องสเปคเท่าสมัยยังอายุไม่ถึง 30 เพราะหลายคนอยากจะรีบหารีบมีเพราะกลัวขึ้นคาน แต่บางคนก็ว่ามันแล้วแต่คน ที่พอใจกับการเป็นโสดก็มี

ก็เคยมีคนเตือนว่าอย่าหาแฟนที่อายุห่างกันเกินไปเพราะผู้หญิงแก่เร็วกว่าผู้ชาย แต่ผมก็ไม่ค่อยเชื่อเพราะเห็นคนที่อายุเยอะๆ แล้วยังดูดีอยู่ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง ส่วนผู้ชายที่อายุมากแต่ยังหล่อผมเห็นมีแต่คนดัง บางคู่ผู้หญิงแก่กว่าผู้ชายหลายปีแต่ผู้ชายดูแก่กว่าผู้หญิงก็มีให้เห็น

พอมีคนบอกว่าให้หน้าที่การงานมั่นคงค่อยคิดเรื่องหาแฟน ผมก็มาคิดดูว่าถ้าถึงตอนนั้นผมอายุสัก 30-40 ผู้หญิงในช่วงวัยที่ผมชอบคงมีครอบครัวกันหมดแล้ว ถ้าจะเปลี่ยนไปหาแฟนเด็กก็ต้องยอมรับว่าผมไม่ถูกโฉลกกับผู้หญิงเด็กกว่ามาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว พอโตขึ้นยิ่งเห็นชัดเจน กับคนที่เด็กกว่ายิ่งอายุห่างกันมากยิ่งเข้ากันไม่ได้ทั้งเพศตรงข้ามทั้งเพศเดียวกัน ลองเปิดใจดูแล้วเป็นแค่พี่น้องยังยากจะเป็นอะไรกันมากกว่านั้นได้ยังไง ในกระทู้เก่าผมเคยบอกว่าเปลี่ยนไปชอบรุ่นน้องยากกว่าจีบรุ่นพี่ให้ติดสักคนอีก แต่ถ้าจะให้อยู่เป็นโสดต่อไป อันนี้ก็เคยบอกไว้ว่าถึงจุดอิ่มตัวกับชีวิตโสดแล้วเหมือนกัน

รวมๆ แล้วผมควรเอายังไงดีครับ ลองมองหาสาว 30+ ดูบ้างดีไหม หรือหาคนที่อายุไม่ห่างกันเกินไปเหมือนเดิมแหละดีแล้ว