ไต้หวันได้ยกเลิกไปนานแล้วเพราะต้องสงสัยว่า ไม่ใช่พุทธวจนะของพระพุทธเจ้า อีกทั้งยังละเมิดสิทธิสตรีอีกด้วย นักวิชาการบางท่านสันนิษฐานว่า งอกเพิ่มขึ้นมาภายหลังพุทธกาลหลายร้อยปี บางท่านถึงกับกล่าวว่าเป็นเพราะถูกพราหมณ์กลืน โดยที่เห็นสตรีด้อยกว่าบุรุษ ในสังคมที่วัฒนธรรมพราหมณ์แข็งแกร่งอย่างอินเดีย

ครุธรรม  ๘  ประการ

     ๑.   ภิกษุณี   แม้บวชแล้วร้อยปี   ต้องทำการกราบไหว้   ลุกรับ   ประนมมือ   และกรรมอันสมควรอื่น ๆ แก่ภิกษุแม้บวชแล้วในวันนั้น

     ๒.   ภิกษุณีอย่าพึงอยู่จำพรรษาในอาวาสที่ไม่มีภิกษุ

     ๓.   ภิกษุณีต้องหวังธรรมสองประการ   คือถามวันอุโบสถ  ๑   เข้าไปฟังคำสอนของภิกษุสงฆ์ทุกกึ่งเดือน  ๑

     ๔.   ภิกษุณีอยู่จำพรรษาแล้ว   ต้องปวารณาในสงฆ์สองฝ่าย   โดยสถานทั้งสาม   คือโดยได้เห็น   โดยได้ยิน   หรือโดยรังเกียจ

     ๕.   ภิกษุณีต้องธรรมที่หนัก  (อาบัติหนัก)   แล้วต้องประพฤติมานัตในสงฆ์สองฝ่ายปักษ์หนึ่ง   (๑๕  วัน)

     ๖.   ภิกษุณีต้องแสวงหาอุปสัมปทา   ในสงฆ์สองฝ่าย   เพื่อนางสิกขมานาผู้ศึกษาในธรรม  ๖  ประการ  (ตั้งแต่ปาณาติปาตา   เวรมณี   ถึง   วิกาลโภชนา   เวรมณี)   ครบสองปีแล้ว

     ๗.   ภิกษุณีต้องไม่ด่า   ไม่บริภาษภิกษุโดยปริยายใด ๆ  หรือด้วยอาการอย่างใดอย่างหนึ่ง

     ๘.   ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปห้ามภิกษุณีว่ากล่าวตักเตือนภิกษุ   ไม่ห้ามภิกษุว่ากล่าวตักเตือนภิกษุณี

มหันตภัยของคัมภีร์แต่งใหม่งอกเพิ่มเสริมต่อ ภายหลังพุทธกาล และนี่มีส่วนอย่างสำคัญที่ทำให้พุทธศาสนาเสื่อมจากอินเดีย เพราะภิกษุณีถูกทำลาย