สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
เราว่าแจมินเหมือนค่ายตั้งมาเป็นเซ็นเตอร์วิชวล >เซ็นเตอร์เพิร์ฟ ต่างกับวงอื่นๆ ในค่าย ที่เซ็นเตอร์จะเป็นเมนเต้น และมีสายวิชวล สายร้องแยกกันไป แต่เมนเต้นจะมีบทบาทมากสุดเสมอไม่ว่าวงไหน เว้นเมนร้องที่เต้นแข็งด้วย
หมายความว่าถ้าไม่เพิ่มให้เพลงยาวขึ้น แจมินจะต้องไปเอาท่อนของใครในวงเพิ่มซึ่งเราไม่รู้ว่า PD จัดการแบ่งพารทของแต่ละคน ใช้เกณท์ตรงไหน เสียงร้อง ทักษะ ท่าเต้น หรือแรป เพราะว่าการที่คนนึงได้ท่อนในเพลงเพิ่มขึ้นจะต้องมีคนในวงลดลงเสมอ
ความสามารถที่แฟนคลับมอง กับความสามารถที่ PD เพลงนั้นเป็นคนคุมเป็นสิ่งเดียวกันไหม มาตรฐานเท่ากัน? ค่ายให้สิทธิ PD ในการจัดการ ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเองในบริษัท
ในเรื่องค่ายจะเอาเงินจากเมนแจมินหรือเซฮุนอย่างเดียวนี่ลองมองอีกมุม การที่ค่ายจ่ายงานออกไปคนได้เงินแน่ๆ แบ่งเป็น 2 คน คือ ตัวค่าย กับแจมินหรือเซฮุนเอง ไม่ก็ไอดอลคนนั้น ไม่ใช่มีแค่ค่ายที่ได้ เห็นชัดสุดคือ ค่ากู้ดส์ เมนใครซื้อเยอะ ส่วนแบ่งเยอะตาม ดาต้าทุกอย่างค่ายเก็บไว้อยู่แล้ว เมนใครซื้อน้อยได้น้อยตาม ตัวอัลบั้มค่ายเอาหมดเพราะต้นทุนการผลิตสูง ต้องเอาค่าทัวร์มาชดเชย และทุกอย่างหารจำนวนเมมเบอร์เพราะทำงานกันเป็นทีม เว้นค่ากู้ดส์ และงานนอก
คำถามคือ ทำไมค่ายถึงเลือกจ่ายท่อนหรือแบ่งงานไปให้คนอื่นในทีมที่หลายคนมีแฟนคลับซัพพอร์ตด้วยเงินจำนวนน้อยกว่า ถ้าจะว่ากันถึง ค่ายมองในรูปแบบตัวเงิน อย่างเดียว การให้ซีนเมมเบอร์ที่มีฐานแฟนคลับใหญ่ๆ จะเซฟกว่าเพราะแฟนคลับจะใช้เงินที่จ่ายเป็นข้อต่อรองได้ และบ่อยครั้งตามมาด้วยการเทยอดทิ้งโดยเฉพาะแม่บาร์จีน เมื่อเห็นลูกท่อนน้อยและมองว่าเมนได้รับการทรี้ตไม่ดีพอ
ถ้าเป็นค่ายเล็กๆ หรือค่ายหน้าเงินจริงๆ การโปรโมตเมมเบอร์ที่มีแฟนคลับเงินถึงสุด เป็นเรื่องปกติมาก แต่ไม่ใช่กับ sm
หมายความว่าถ้าไม่เพิ่มให้เพลงยาวขึ้น แจมินจะต้องไปเอาท่อนของใครในวงเพิ่มซึ่งเราไม่รู้ว่า PD จัดการแบ่งพารทของแต่ละคน ใช้เกณท์ตรงไหน เสียงร้อง ทักษะ ท่าเต้น หรือแรป เพราะว่าการที่คนนึงได้ท่อนในเพลงเพิ่มขึ้นจะต้องมีคนในวงลดลงเสมอ
ความสามารถที่แฟนคลับมอง กับความสามารถที่ PD เพลงนั้นเป็นคนคุมเป็นสิ่งเดียวกันไหม มาตรฐานเท่ากัน? ค่ายให้สิทธิ PD ในการจัดการ ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเองในบริษัท
ในเรื่องค่ายจะเอาเงินจากเมนแจมินหรือเซฮุนอย่างเดียวนี่ลองมองอีกมุม การที่ค่ายจ่ายงานออกไปคนได้เงินแน่ๆ แบ่งเป็น 2 คน คือ ตัวค่าย กับแจมินหรือเซฮุนเอง ไม่ก็ไอดอลคนนั้น ไม่ใช่มีแค่ค่ายที่ได้ เห็นชัดสุดคือ ค่ากู้ดส์ เมนใครซื้อเยอะ ส่วนแบ่งเยอะตาม ดาต้าทุกอย่างค่ายเก็บไว้อยู่แล้ว เมนใครซื้อน้อยได้น้อยตาม ตัวอัลบั้มค่ายเอาหมดเพราะต้นทุนการผลิตสูง ต้องเอาค่าทัวร์มาชดเชย และทุกอย่างหารจำนวนเมมเบอร์เพราะทำงานกันเป็นทีม เว้นค่ากู้ดส์ และงานนอก
คำถามคือ ทำไมค่ายถึงเลือกจ่ายท่อนหรือแบ่งงานไปให้คนอื่นในทีมที่หลายคนมีแฟนคลับซัพพอร์ตด้วยเงินจำนวนน้อยกว่า ถ้าจะว่ากันถึง ค่ายมองในรูปแบบตัวเงิน อย่างเดียว การให้ซีนเมมเบอร์ที่มีฐานแฟนคลับใหญ่ๆ จะเซฟกว่าเพราะแฟนคลับจะใช้เงินที่จ่ายเป็นข้อต่อรองได้ และบ่อยครั้งตามมาด้วยการเทยอดทิ้งโดยเฉพาะแม่บาร์จีน เมื่อเห็นลูกท่อนน้อยและมองว่าเมนได้รับการทรี้ตไม่ดีพอ
ถ้าเป็นค่ายเล็กๆ หรือค่ายหน้าเงินจริงๆ การโปรโมตเมมเบอร์ที่มีแฟนคลับเงินถึงสุด เป็นเรื่องปกติมาก แต่ไม่ใช่กับ sm
แสดงความคิดเห็น
ทำไมค่ายถึงปฎิบัติตัวกับเซฮุนและแจมินคล้ายกันแบบนี้? เราขอระบายความในใจหน่อย