เรื่องเป็นงี้ค่ะ คือเรากับแฟนเริ่มคบหากันตั้งแต่เรียนป.ตรี พอจบมาก็เราก็มาสมัครงานที่บริษัทใกล้คอนโด ส่วนแฟนเราเป็นคนเชื้อจีนไปสืบทอดธุรกิจทางบ้านต่อจากบ้านเขา ที่นี้ 2 ปีต่อมา เราอายุ 24 แฟน 25 แฟนมาบอกเราว่าเขาจะไปเรียนต่อป.โทที่แคนนาดา ตอนนั้นเราก็ไม่อยากให้เขาไปค่ะ แต่เห็นแก่อนาคตของเขา + เขาสัญญาว่าจะกลับมาขอเราแต่งงานแน่ ๆ เราเลยยอมให้เขาไปทำตามฝัน วันไปเราก็ไปส่งที่สนามบิน ตอนแฟนขึ้นเครื่องเรานั่งร้องไห้แทบเป็นแทบตาย โชคดีที่ตอนนั้นเรายังมีเฟสบุ๊ค line what app ไว้ให้ติดต่อกัน ช่วงแรก ๆ ที่แฟนไปอยู่แคนนาดาคุยกันตลอด มีห่างกันบ้างแต่ไม่เคยเกินอาทิตย์ ตอนนั้น 3-4 วันก็นานแล้วสำหรับเรา แต่พอเริ่มผ่านไปปีกว่า ๆ เราเริ่มไม่ค่อยได้ว่างมาคุยกับแฟนแล้วเพราะเราถูกสั่งให้ไปอยู่แผนกธุรการ งานยุ่งมากขึ้น ส่วนแฟนก็ไม่ค่อยติดต่อมา ส่วนมากจะเป็นเราที่เป็นฝ่ายทักไปก่อน บางครั้งกว่าแฟนจะอ่านข้อความที่เราส่งไปก็ผ่านไปตั้งเกือบอาทิตย์ แต่ตอนนั้นเราก็เข้าใจว่าบางทีแฟนอาจจะกำลังยุ่งอยู่ก็ได้ จนมาปีที่ 2 ที่แฟนเราไปอยู่เมืองนอก ตอนนั้นเขาก็หายไปเลย หายไปแบบติดต่อไม่ได้ ช่องทางการติดต่อที่เรามีถูกบล็อกทั้งหมด ตอนนั้นเราใจเสียมากเลยไปหาขอพบพ่อแม่แฟนเพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พอเราถามท่าน พวกท่านก็ยังตกใจกันอยู่เลยว่าเรายังไม่ได้เลิกกับแฟนอีกหรอ เพราะแฟนเราส่งรูปถ่ายที่ถ่ายคู่กับผู้หญิงอีกคนมาให้ ยิ่งรู้เราก็ยิ่งช็อคค่ะ ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย เราถึงขั้นสมัครเฟสใหม่ไปส่องเฟสแฟน ตอนเราส่องก็ไม่มีอะไรนะคะ โพสต์ทุกโพสต์ยังเป็นเรื่องเกี่ยวกับเราอยู่ สถานะความสัมพันธ์ก็ยังคบหากับเราอยู่ ตอนนั้นด้วยความที่ยังรักอยู่เลยหลอกตัวเองว่าเขาแค่ยุ่งเลยไม่ได้คุยกับเรา (ทั้งที่ติดต่อกับเพื่อนกับคนในครอบครัวมันตลอด) ช่วงนั้นมีพี่ที่ทำงานคนนึงเข้ามาจีบแต่เราก็ปฏิเสธไปเพราะเรายังหลอกตัวเองอยู่ค่ะว่าแฟนยังรักเราอยู่ หลอกตัวเองเกือบเดือนจนเพื่อนของแฟนเราที่ไม่รู้ว่าสงสารหรืออะไรเอาความจริงมาบอกเราค่ะ เพื่อนคนนั้นเขาเอาเฟสอีกเฟสของแฟนเราให้ดู โพสต์แต่ละโพสต์ในเฟสนั้นมีแต่รูปคู่กับใครก็ไม่รู้ เดี๋ยวจับมือบ้าง หอมแก้มบ้าง จูบกันก็มี แถมมีโพสต์ที่ขึ้นสเตตัสว่า 'marry you' พร้อมลงรูปมือ 2 มือจับกันมีแหวนอยู่ที่นิ้วนางซ้าย แล้วเพื่อนแฟนก็บอกด้วยนะคะว่าเขาคุยกับแฟนเราตลอด มันมีเมียใหม่ที่นู่นตั้งนานแล้ว ตอนนั้นเราเหวอ-เลยค่ะ อกหักแบบไม่ทันตั้งตัวมาก มันเจ็บไปหมดจนเรานั่งร้องไห้เป็นวันๆ เจ็บถึงขนาดที่ไปทำงานก็ไปร้องในที่ทำงานด้วยจนหัวหน้าสงสารให้เราลางานไปทำใจให้สงบก่อน ช่วงที่เราเศร้าเราถึงขั้นอยู่คอนโดไม่ไหวต้องกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่ที่พะเยา พ่อแม่กับพี่ชายต้องมาคอยปลอบกันทั้งวันไม่เป็นอันทำอะไรเลย กว่าเราจะทำใจได้ก็หลายเดือนอยู่ แต่พอทำใจได้ก็ไม่อยากอยู่กรุงเทพแล้วค่ะ เราตัดสินใจลาออกแล้วก็ย้ายออกจากคอนโดมาอยู่กับครอบครัวที่พะเยาเลย 
ทีนี้ชีวิตใหม่เราเลยเริ่มขึ้นตอนปี 60 ค่ะ เรามาสมัครงานเป็นธุรการให้บริษัทใกล้บ้าน ทำงานมาได้ปีกว่าก็ได้เริ่มคบกับแฟนใหม่ที่อยู่คนละแผนก แฟนใหม่เราเป็นคนอารมณ์ดี(มาก) เราชอบเขาอย่างนึงตรงที่เขาสามารถรับกับความปัญญาอ่อนและสามารถนั่งเล่นเกมไปกับเราได้(บางครั้งก็บ้าไปด้วยกันค่ะ555) ตอนเราคบกับแฟนใหม่เราก็ตัดไอ้คนที่ไปอยู่แคนนาดาออกจากใจไปหมดเรียบร้อยแล้วค่ะ คือลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าเคยคบกับคนอย่างมัน มันฟังเหมือนปัญหาจะหมดไปใช่มั้ยคะ แต่ไม่หมดค่ะ เรื่องพึ่งเกิดเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเองค่ะ เรากับแฟนใหม่กำลังจะแต่งงานกัน เรื่องน่ายินดีเราก็อยากโพสต์ลงเฟสเก็บไว้เป็นความทรงจำ ทีนี้พอเราโพสต์ไปได้ 2 วันไอ้แฟนเก่าคนนั้นมันก็ทักมาค่ะ มันทักมารัวๆจนเราบล็อกมันไป แต่มันไม่จบค่ะ มันตามมาถึงในไอจีเลย มันถามว่าเรานอกใจมันหรอ? ตอนอ่านตือปรี๊ดแตกค่ะ ด่าไปชุดนึงแล้วก็บล็อกไป ตอนนั้นมันบล็อกเรายังไงเราก็ทำแบบเดียวกันค่ะ ทักมาทางไหนบล็อกหมด ไม่อยากเสวนาด้วย พอโดนบล็อกเข้ามันดันโทรมาเลยค่ะ เราใช้เบอร์โทรศัพท์เบอร์เดิมมาตลอดไม่เปลี่ยนมันเลยจำได้ ตอนแรกเราก็อยากวางสายนะคะ แต่แฟนใหม่เราบอกว่าให้คุยกับมันให้รู้เรื่องไปเลย ถ้ามีปัญหาเดี๋ยวเขาจะจัดการต่อให้เอง เราเลยตัดสินใจคุยกับมันให้จบๆไป มันถามว่าทำไมเราไม่รอมัน มันกลับมาอยู่ไทยแล้ว กำลังจะมาขอเราแต่งงานแต่เราก็ไม่อยู่แล้ว เราเข่าแทบทรุด หายหัวไปแบบติดต่อไม่ได้ตั้ง 5 ปีกว่าจะมารอทำเพื่อ? ตอนแรกว่าจะคุยแต่สุดท้ายก็ไม่คุยค่ะ ยกให้ว่าที่สามีคุยแทน ตอนคุยเสร็จเราก็บอกกับเขาว่าเราจะเปลี่ยนเบอร์ใหม่ แล้วก็บอกให้เขาเอาเบอร์นี้เข้าบัญชีดำไปเลย คือหน้าด้านชห. ตัวเองหายหัวไปตั้งขนาดนั้นยังจะกล้ามาถามเราอีกว่าทำไมไม่รอ ถ้าเป็นคุณๆจะรอมั้ยล่ะค่ะ พอมานึกย้อนไปตอนที่มานั่งร้องไห้แล้วแทบอยากทุบกะบาลตัวเองมาก นึกยังไงถึงไปร้องไห้ให้ไอ้คนแบบนั้นก็ไม่รู้