สวัสดีค่ะ คือเรามีเพื่อนคนนึงรู้จักตั้งแต่สมัยเรียนปวช.แล้วเขาเรียนม.ปลาย แต่ตอนนั้นเรารู้จักกันในสถานะคนคุยแต่ไปๆมาๆกลับเป็นเพื่อนกัน555
เพื่อนชนิดที่ว่ามีอะไรก็คือปรึกษากันตลอดปรึกษากันทุกเรื่องจนตอนนี้รู้จักกันมาเกือบ7ปีละ แต่เป็น7ปีที่มาๆหายๆกันตลอดแล้วเจอกันน้อยมาก
แต่วันก่อนเราได้มีโอกาสนัดเจอกันไปกินข้าว ระหว่างอยู่บนรถเราก็คุยสารทุกข์สุขดิบกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นปรึกษากันเรื่องชีวิตเอย ความรักเอย
จนแยกกันเรารู้สึกหน่วงๆแบบคิดถึงมัน รู้สึกสับสนแปลกๆว่าเอ่อไอที่การเรามาเจอกัน พูดคุยปัญหาของกันและกันทำไมมันดีจังวะ555 รู้สึกแบบอยากคุยกับมันตลอดเวลาเลย แล้วคือมันลงสตอรี่ในclose friend เพลงบานปลาย ของโบกี้เรายิ่งคิดไปกันใหญ่555 คือเพลงมันแนวประมาณว่าแอบชอบเพื่อนมันเบยทำให้เราสับสนไปกันใหญ่😅😅😅
ปล.มันคือกระทู้แรกของเรา ยาวหน่อยนะคะ อยากได้ความคิดเห็นจากทุกคนนะคะ เพราะไม่กล้าปรึกษาเพื่อนสนิทกลัวมันด่าค่ะ555
ปล.อีกนิดนึงค่ะเราเป็นทอมแล้วมันเป็นผู้หญิงที่คบได้ทุกเพศ
ความรู้สึกนี้ใช่การแอบชอบเพื่อนตัวเองรึเปล่า?
เพื่อนชนิดที่ว่ามีอะไรก็คือปรึกษากันตลอดปรึกษากันทุกเรื่องจนตอนนี้รู้จักกันมาเกือบ7ปีละ แต่เป็น7ปีที่มาๆหายๆกันตลอดแล้วเจอกันน้อยมาก
แต่วันก่อนเราได้มีโอกาสนัดเจอกันไปกินข้าว ระหว่างอยู่บนรถเราก็คุยสารทุกข์สุขดิบกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นปรึกษากันเรื่องชีวิตเอย ความรักเอย
จนแยกกันเรารู้สึกหน่วงๆแบบคิดถึงมัน รู้สึกสับสนแปลกๆว่าเอ่อไอที่การเรามาเจอกัน พูดคุยปัญหาของกันและกันทำไมมันดีจังวะ555 รู้สึกแบบอยากคุยกับมันตลอดเวลาเลย แล้วคือมันลงสตอรี่ในclose friend เพลงบานปลาย ของโบกี้เรายิ่งคิดไปกันใหญ่555 คือเพลงมันแนวประมาณว่าแอบชอบเพื่อนมันเบยทำให้เราสับสนไปกันใหญ่😅😅😅
ปล.มันคือกระทู้แรกของเรา ยาวหน่อยนะคะ อยากได้ความคิดเห็นจากทุกคนนะคะ เพราะไม่กล้าปรึกษาเพื่อนสนิทกลัวมันด่าค่ะ555
ปล.อีกนิดนึงค่ะเราเป็นทอมแล้วมันเป็นผู้หญิงที่คบได้ทุกเพศ