ค่ะเราอยู่ม.3 นะคะ ไม่รู้ต้องเริ่มเล่าจากตรงไหนก่อนดี😅 แต่ก็ตามหัวข้อเลยค่ะเข้ากับเพื่อนไม่ค่อยได้ ตอนนี้ช่วงโควิดต้องแบ่งกลุ่มไปเรียนซึ่งกลุ่มของเรากลุ่ม(A) มีเพื่อนอยู่4คน แต่ใน4คน ก็มี2คน ที่เราเคยผิดใจกัน คนแรกเอาเราและแม่เราไปพูด เกี่ยวกับเรื่องเส้นสาย ส่วนคนที่สองเราเคยสนิทกันตอนม.1 แต่ก็ต้องห่างกันไปเพราะพักหลังๆเค้าเริ่มแซะเราในหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน หรืออะไรหลายๆอย่างที่เราทำได้ดีกว่าเขา แต่ในตอนนั้นไม่มีสถานการณ์โควิด เราจึงได้ไปเรียนแบบเต็มรูปแบบ ไม่ต้องแบ่งครึ่งห้องไปเรียน ซึ่งถ้าเรียนเต็มเพื่อนก็จะค่อนข้างเยอะ แล้วเราก็จะไปอยู่กับอีกกลุ่มนึง เพราะเป็นเพื่อนๆที่ทัศนคติตรงกัน

//แต่เมื่อต้องแยกกลุ่มเรียนแบบนี้เพื่อนที่เราคบอยู่ก็ดันไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน มันเลยทำให้เราต้องมาอยู่กับ4 คนนี้ ส่วนเรื่องที่ผิดใจกันก็ผ่านมาซักพักแล้ว แต่เราก็ไม่สามารถเข้าไปสนิทสุงสิงกับเพื่อนได้แบบเมื่อก่อนแล้ว เพราะเรื่องทุกเรื่องมันยังคาอยู่ในใจเรา  และในอนาคตขึ้นม.4 เราก็คงได้อยู่กับเพื่อนกลุ่มนี้เหมือนเดิมเพราะ ได้ไปต่อสายเดียวกัน   ส่วนเพื่อนๆอีกกลุ่มนึงไปต่อสายอื่นบ้าง ย้ายรร.บ้าง


//แล้วก็ทุกๆครั้งที่ไม่ต้องไปรร.เรารู้สึกสบายใจมากๆแต่บางครั้งที่เราเข้าไปในโทรกลุ่ม (มี4คนอยู่ในสาย) เราจะรู้สึกหมองๆตลอดเลย ทั้งๆที่เราไม่ได้พูดไม่ได้คุยด้วย
//4คนนี้ มีแชทกลุ่มแยกออกไปจากแชทกลุ่มใหญ่ด้วยค่ะ ( ที่เราเห็นเพราะตอนนั้นเขาแชร์หน้าจอ แล้วเราเข้าไปพอดี)
//พต.นะคะปัจจุบันอยู่รร.เพื่อนที่เคยเอาเราไปพูดเขาก็มีมาหยอกเราบเางเล็กน้อย
+ส่วนอีกคนที่เคยสนิทด้วย เค้าก็ปกติกับเราอะค่ะ ส่วนใหญ่เราก็ไปเดินกับเค้าเพราะว่า เราไม่สามารถเดินคนเดียวได้จริงๆ แต่คนนี้ก็ยังคงมีอาการทุกครั้งที่เห็นเราได้ดีกว่า หรือทำอะไรออกมาดีกว่า
//เมื่อต้องอยู่รวมกัน 5คน จากที่ปกติเราเป็นคนชอบหัวเราะ ชอบพูด ชอบเล่าเรื่อง มันกลับกลายเป็นอีกคนที่เศร้าตลอดเวลา ไม่มีชีวิตชีวาเลย บางทีที่เราอยากจะพูดบ้าง มันก็แทบไม่มีช่องให้เราได้พูดเลย


//ที่เราเอามาเล่าเพราะอยากแลกเปลี่ยนความคิดของทุกๆคน ถ้าต้องมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ จะรู้สึกยังไง ควรปรับตัวยังไง

ที่เราเล่ามามันอาจจะสลับไปสลับมา งงๆบ้าง ต้องขอโทษด้วยนะคะ พยายามเล่าในชัดเจนที่สุด ได้ประมาณนี้ค่ะ🙏🙏