เรารู้สึกดิ้งทุกครั้งเมื่อก่อนเราร้องไห้ตลอดคิดแต่อยากตาย แต่ทุกวันนี้เวลามีอะไรมากระทบความรู้สึกเรา เราสามารถลบมันออกไปแบบง่ายๆเลย ไม่ว่าเราจะเสียใจมากแค่ไหนเหมือนไม่เรื่องที่มากระทยจิตใจเรา แต่เรารู้สึกไม่ดีที่เป็นแบบนี้เลยเพราะทุกครั้งที่เป็นมันรู้สึดดคงทุกครั้งเหมือนเป็นความรู้สึดที่คนเราไม่ควรมี พอเป็นแบบนี้ทีไรมันจะมีควมคิดที่ว่าเรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร เราอยู่เพื่อเจ็บ เพื่อรักษาความรู้สึกคนอื่นหรอแล้วเมื่อไหร่มันจะจบเมื่อไหร่เราจะได้ตาย เราพยายามไม่คิดว่านี้คือโรค เราพยายามคิดว่านี้แค่ความกังวล แต่นับวันมันยิ่งนักขึ้นจนเราอยากพบหมอ แต่ด้วยเรื่องการเงินของเราเลยทำให้เราคิดว่าควรไปพบหมอจิตแพทย์ดีมั้ย
#