คือเราคุยกับผู้ชายคนหนึ่งมาสักพักละเเล้วเขาพึ่งฝึกงานเสร็จจะมาทำวิจัยจบเลยขอมาพักกับเรา เขาก็รู้แหละว่าเราคิดกับเขาเกินเพื่อนเเต่เขาไม่ให้สถานะอะไร มาพักกะเราคุยน้อยกว่าในเเชทมาก นอนข้างกันก็คุมโปงไม่รู้คุยกะใครเเต่ก็ไม่ได้ว่า เรื่องส่วนตัวเราจะไม่ยุ่งในการถามคำถามเราจะเซฟมากกลัวเขาจะอึดอัดอยู่ด้วยกันเเต่ไม่เคยชวนไปไหนเลย55 เราเเค่ที่ปรึกษาเวลาเขาเศร้าเเต่พอเราขอออกมาจากจุดนั้นบอก อย่าทิ้งเราเเล้วตัวเราละเขาไม่เเคความรู้เราเลยเราใส่ใจรายละเอียดเขามากจริงๆ เพื่อนๆเตือนบอกให้ออกมา เเต่เราขออยู่ต่อเพื่อความสุขเพียงนิดเดียว เรารู้ว่าทางข้างหน้ายังไงเราก็ต้องจากกัน เเต่ขออยู่เก็บความสุขโดยไม่สนใจความเจ็บปวดที่มากกว่าเลย ความสัมพันธ์แบบนี้ใครเป็นบ้างคะ