เราคุยกับผช.คนหนึ่งเจอในแอพหาคู่ค่ะ เราแมทใกล้ๆกัน เขาโตกว่าเรา10ปีได้ อายุประมาณ30กว่าๆ เรา20กว่าๆ เรียนจบทำงานเป็นของตัวเองทั้งคู่ เราคุยในแอพซักพักก็มาคุยในเฟสบุ๊คต่อ เลยเริ่มรู้ว่างานเขาเป็นแนวฟรีแลนซ์ แต่ก็มีงานแน่นทุกวันเลย เกี่ยวกับถ่ายภาพประมาณนั้น เราทำงานประจำค่ะ ตอนเเรกเขาจีบเราหนักมาก พูดประมาณว่าอยากหยุดแล้ว ไม่อยากเริ่มกับใครใหม่ เริ่มคิดถึงเรื่องอนาคต คุยมาได้ซักพัก เขาก็ขอเราเป็นแฟน แต่เรายังไม่ตกลง เพราะเรากลัวจะผิดหวังอีก เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร วันหนึ่งเราก็เริ่มเชื่อ แล้วก็มีความสัมพันธ์เกินเลยไป เขามีโรคประจำตัวเป็นไบโพล่าร์ ซึ่งก็เพิ่งเป็นและรักษาอาการปกติดี ใช้ชีวิตได้ทั่วไป แต่มาหลังจากเรามีอะไรกัน เขาก็เริ่มทำตัวเฉยๆ เราเป็นฝ่ายตามถามเขาตลอด เขาเอาแต่บอกว่าทำงาน แต่พอหลังเลิกงาน เขาก็คุยถามตอบ แบบที่เราถามเขาถึงตอบ ไม่มีคำที่เหมือนอยากคุย หรืออยากเล่าอะไรด้วยตัวเองเลย เราต้องถามก่อนตลอด กลายเป็นเราไปจุกจิกแทน ทั้งๆที่แต่ก่อนเขาจะบอกเองโดยที่เราไม่ต้องมานั่งคิดเล็กคิดน้อยเลย พอเราน้อยใจเขาก็ปล่อยเรา ไม่ง้อ เราไม่รู้ว่าไออาการนิสัยแบบนี้ มันเกิดจากโรคที่เขาเป็น หรือนิสัยผู้ชายที่พอได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว ก็ทิ้งขว้าง หรือเป็นที่ช่วงอายุเราถึงไม่เข้าใจกัน เราอยากคุยกับเขาจริงจังว่าสรุปเรื่องเรานี่ยังไง แต่เราก็เริ่มไม่ถูก กลัวว่ามันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราคิด จะทำให้เขารู้สึกไม่ดีหรือเปล่า ที่เราคอยแต่จะคาดคั้นเรื่องนี้