ตามหัวข้อเลยค่ะ แต่ขอเล่าเรื่องนิดนึงนะคะ คือ เราคาดว่าสาเหตุการเกิดสิวของเราน่าจะเริ่มที่ช่วงอายุ12-13ปี ตอนนั้นหน้าปกติดีนะคะ เกลี้ยงมาก แต่อยากหน้าใสหน้าขาวค่ะก็เลยใช้ครีม/เซรั่มซองแบบมั่วมาก จนหน้าเริ่มมีสิว อาจเพราะผิวหน้าเริ่มอ่อนแอ ประกอบกับเริ่มเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นด้วยมั้งคะ ทีนี้พอเป็นสิวก็ยังไม่เอะใจ ไม่หยุดค่ะ ทำต่อเรื่อยๆ แล้วยังบีบสิวอีก จนมีรอยสิวเยอะมากๆ พอเห็นหน้าตัวเองอีกทีก็รู้สึกไม่โอเค เลยหาทางรักษาเองค่ะ แต่ก็ยังไม่มีความพยายามมากพอ บวกกับยังไม่รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาเท่าไหร่เลยยังใช้ครีมซองต่อไปเพื่อหวังผลให้มันรักษาสิว คือไม่มีความรู้เรื่องนี้เลยจริงๆค่ะ แม่กับพี่ชายก็ไม่เคยเป็นสิวหนักขนาดนี้ พออายุ14 เริ่มจริงจังค่ะ หาข้อมูลต่างๆ เริ่มซื้อยาแต้มสิว
แบบอ่อนๆมาทา หาโฟมล้างหน้า เซรั่มซองก็ยังใช้อยู่ค่ะ พอใช้สารเคมีจนท้อก็เริ่มหาวิธีธรรมชาติค่ะ พอกหน้าด้วยน้ำผึ้งมะนาวอะไรประมาณนี้ แต่ก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ค่ะ พอศึกษาไปเรื่อยๆ ก็เริ่มรู้สาเหตุของการเกิดสิว รู้ว่าความจริงเราควรเลือกผลิตภัณฑ์ต่างๆให้เหมาะกับสภาพผิวของเรา เริ่มรู้จักการดูส่วนผสม อย่าใช้อะไรกับหน้าเยอะจนเกินไป ยิ่งตอนเป็นสิวหน้าจะอ่อนแอมาก จนได้รู้ถึงเรื่องการดูแลจากภายในค่ะ รู้ว่าสุขภาพภายในก็ส่งผลออกมาสู่ภายนอกเช่นกัน ทีนี้ ตอนอายุ15 ก็เปลี่ยนทุกอย่างใหม่เลยค่ะ ใช้แค่สบู่เด็กล้างหน้ากับเจลว่านหางให้ความชุ่มชื้นค่ะ(รู้มาว่ายิ่งหน้ามันพอเราให้ความชุ่มชื้นเข้าไปหน้าก็จะมันน้อยลง การดื่มน้ำเยอะๆก็ช่วยได้ค่ะ ประมาณว่า ถ้าหน้าเราชุ่มชื้นไม่แห้ง ร่างกายก็จะผลิตน้ำมันออกมาในปริมาณที่เหมาะสม ทำให้ไม่เกิดการอุดตันค่ะ และเป็นความโชคดีของยุคนี้เลยค่ะ ที่มีคนให้ความรู้เรื่องสิวมากขึ้น มีข้อมูลมากมายจากหลายช่องทาง) ปรากฏว่าหน้าเริ่มดีขึ้นค่ะ มีสิวบ้างเล็กน้อย ตอนนี้ก็เริ่มล้างหน้าตามแนวโพรงขน ออกกำลังกาย นอนให้เร็วค่ะ รู้ว่าสึกว่า ต่อให้สิวไม่ดีขึ้น แต่สุขภาพก็ดีล่ะนะ55 ความจริงอยากจะดูแลเรื่องอาหารการกินให้ดีขึ้นด้วยค่ะแต่ยังไม่ได้ทำ แล้วยุคนี้ต้องเรียนออนไลน์คืออยู่แต่บ้านมันก็ดีนะคะ แต่ไม่ได้เงินเลยนี่สิ จะทำยังไงหนอT^T พอเงินไม่ค่อยมีเลยทำได้แค่เน้นทำให้ผิวแข็งแรงให้มันช่วยเรื่องสิวแบบทางอ้อม แต่ไม่ได้ซื้อยาทารักษาสิวค่ะ ถึงมันจะต่างกันไม่กี่บาท แต่เงินไม่ถึงจริงๆค่ะ มีกำลังซื้อแค่200กว่าบาท ซึ่ง ผลลัพธ์คือชั่วไม่มีดีไม่ปรากฏค่ะ แพงกว่านี้ก็ซื้อต่อเนื่องไม่ไหวด้วยเลยเสียทีละนิดซื้ออะไรที่เพิ่มความแข็งแรงให้หน้าก่อนก็ได้ค่ะ เอาล่ะค่ะ มาถึงเรื่องที่ทำให้รู้สึกท้อใจสุดๆก็คือรอยสิวค่ะ ทั้งรอยดำและรอยแดง (หมกมุ่นมากจริงๆค่ะ เริ่มให้ความสำคัญกับเรื่องสิว รอยสิวมากกว่าการบ้านแล้วค่ะ คือส่วนตัวเราคิดว่ามันก็เป็นอะไรที่ควรรักษาให้หายอะค่ะ มันเกี่ยวกับสภาพจิตใจ ความมั่นใจ และบุคลิกภาพด้วย ถึงแม่จะปลอบใจด้วยการบอกว่าเดี๋ยวก็หาย แต่เรารู้ว่าเป็นขนาดนี้ถ้าอยู่เฉยๆไม่มีทางหายแน่ค่ะ ต่อให้ไม่สนเวลาที่คนทัก แต่เวลาที่เรามองกระจกเราก็ยังเศร้าอยู่ดีอะค่ะ อยากหายแล้วค่าาา) อยากทราบว่า ถ้าดูแลหน้าแบบที่กล่าวไว้ข้างต้นต่อไปเรื่อยๆ หน้าจะหายดีหรือเปล่า หรือ มีวิธีอื่นๆแนะนำเพิ่มเติมไหมคะ //ถ้าเป็นการบำรุงจากภายนอกก็ขอแบบปลอดภัย ราคาจับต้องได้นะคะ ไม่ต้องเห็นผลเร็วมากก็ได้ค่ะ เข้าใจว่าทุกอย่างต้องใช้เวลา ป.ล.เคยใช้ยาแต้มรอยสิวนะคะ แต่เลิกใช้เพราะไม่มีกำลังซื้อต่อเนื่องกันเหมือนยาแต้มสิวนั่นแหละค่ะ
(นี่เป็นการตั้งกระทู้แบบนี้ครั้งแรกของเราเลย มีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ)