สวัสดีครับ ปกติอยู่ห้องคนเดียว นานๆมีเพื่อนมาหาที 
เป็นคนเก็บห้องทุกวัน ของต้องวางที่เดิม ที่ของมัน 
ไม่มีของเป็นชิ้นเล็กๆวางเกลื่อน จะใส่ตู้หรือลิ้นชัก หรือมีกล่องใส่ ถ้าเห็นวางข้างนอกแล้วมันขัดตา ขนาดออกมาข้างนอกหรือไปทำงาน ก็เก็บมาคิดไม่สบายใจ เลยเก็บก่อนนอนทุกวัน ในที่ของมัน 
แล้วตอนนี้มีเพื่อนสัมภาษงาน มานอนด้วย แล้วก็ต้องมีของใช้หรือปูที่นอน หรือวางของโน่นนี่ ขวดน้ำ ขนม แช่ผ้าในห้องน้ำ ถุงขยะ ตัดเล็บไม่กวาดไม่เก็บ ตากผ้าไม่เป็นที่ เปิดตู้เย็นวันละ30รอบ ทุกครั้งที่กินน้ำ ปกติเราจะเอาขวดออกมาเทใส่แก้วเยติกินอยู่ได้ทั้งวัน ผม/ขนร่วงในห้องน้ำ ห้องนอน เปิดประตูห้องน้ำทิ้งไว้ เปิดประตูระหว่างห้องนอนกับห้องครัวทิ้งไว้ 
คือมันขัดหูขัดตา แล้วเครียดมาก พยายามไม่สนใจ ว่าเป็นปกติ ทั้วไปของการใช้ชีวิตในห้อง แต่พอมองไปเจอโน่นนี่คือเครียดมาก แต่ไม่กล้าบอกตรงๆ แล้วเวลาเพื่อนวางอะไรหรือเปิดประตูทิ้งไว้ เราก็ไปเก็บไปปิดทันที ไม่รู้ว่าเพื่อนจะมองเรายังไง พยายามปล่อยวาง พอมองๆปเห็นก็เครียด เลยอยากรู้ว่ามีวิธีการจัดการกับความคิดเรายังไง ถ้ามาอยู่ด้วย1สัปดาห์ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ตอนนี้มา1เดือนแล้ว ไม่มีวี่แววว่าจะไปดูห้องใหม่