เราจะเลือกอะไรดีระหว่างแฟนที่คบมา3ปีกับรักครั้งใหม่ที่กำลังไปได้ดี เพื่อนๆอย่าเพิ่งด่าเราจนกว่าจะอ่านจบทุกบรรทัดนะคะ เริ่มเรื่องคือเราคบกับแฟนคนนึงมา3ปี รู้จักกันก่อน1ปีและคบกัน3ปี ตลอดเวลาที่คบกันคือเราก็พยายามปรับเปลี่ยนทุกอย่างที่เขาไม่ชอบในตัวเรา เราเคยคิดจะสร้างครอบครัวกับเขาและเราไม่มีการคุมกำเนิดเนื่องจากเขาอยากมีลูกมากๆเขาวางแผนจะแต่งกับเราปีหน้า แต่โชคยังดีตลอดเวลาที่ไม่ได้คุมกำเนิดคือเราก็ไม่เคยท้องเลย (ยังไม่มีลูกนะคะ) แต่ระหว่างคบกันช่วงแรกๆเรารู้ว่าเขาเสพยา แต่เขาบอกเขาไม่ได้ติดขอโอกาสจากเราว่าจะเลิกเพราะไม่ติด เราโง่มากมั้ยคะที่รอคนนึงเลิกยามา3ปี เพราะจะมีบางช่วงเขาก็ไม่ได้เสพจนเราคิดว่าเขาเลิกได้แล้ว พอผ่านไปเดือน2เดือนก็กลับมาเสพอีก แต่เราก็ยังอยู่ยังให้โอกาสเขามาตลอดเพราะเขาไม่ให้เราทำงานนอกบ้านมีแต่ทำงานบ้านช่วยดูแลเรื่องบัญชีของธุรกิจเขา เขาให้เงินเราใช้ให้ที่บ้านเราด้วยและอีกอย่างเขาไม่เคยนอกใจเราเลย นี่คงเป็นเหตุผลให้เราอยู่ต่อกับเขาและให้อภัยมาเรื่อยๆ แต่เวลาเขาเสพยาชอบหลอนคิดไปเองเพราะใช้ในปริมาณมาก เขาเคยบีบคอเราครั้งนึงเพราะเขาคิดว่าเราแอบคุยกับชู้ในโทรศัพท์ทั้งๆที่เราแค่นั่งอ่านกระทู้พันทิป เขาเคยด่าว่าเราเป็น
หรอ และทะเลาะกันทุกครั้งเขาจะชี้นิ้วด่าเราต่อหน้าคนอื่น จนเมื่อเดือนมิถุนายนปี64เขามาชวนทะเลาะเพราะเราเล่นเกม เราขอบอกตรงนี้เลยนะคะ เราเล่นเกมแต่กับเพื่อนๆและไม่เคยมีเรื่องชู้สาวเพราะเพื่อนๆรู้ว่าเรามีแฟนแล้ว เขาบอกเขาไม่ชอบให้เราเล่นเกม เราก็บอกเขาว่าไม่ชอบให้เล่นยาแลกกันมั้ยเราจะเลิกถาวรเลยเขาก็ไม่เคยทำได้ จนวันนั้นเขามาหาเรื่องจะตีเราแล้วแต่ดีที่มีเพื่อนเขามาช่วย เราเลยหาข้ออ้างมาอยู่กับแม่แล้วไม่กลับไปอีกแต่ใจก็ยังรัก เขาโทรมาง้อทุกวันให้กลับไปเราเลยให้คำขาดกับเขาว่าถ้ายังกลับไปแตะยาเสพติดอีกเราขอหันหลังออกมาโดยไม่กลับไปอีก เขาก็รับปากอย่างดี เรากลับไปครั้งนี้เหมือนทุกอย่างก็จะดีแต่ไม่ดีเพราะเขายังแอบไปเล่นยาแต่แค่ไม่ให้เราเห็น ถึงเราไม่เห็นแต่เรารู้แค่ดูสีหน้ากับพฤติกรรมของเขา แต่เราไม่พูดพยายามเก็บไว้ในใจ จนมาวันนึงเขามาหาหาเรื่องเราแย่งโทรศัพท์จากมือตะคอกใส่เราด้วยควารที่เราอัดอั้นมาตลอด เลยตบหน้าเขาไป1ทีแต่เราไม่ได้ตบแรงเพราะกลัวเขาเจ็บแต่เขาสวนเรามาด้วยการเอาโทรศัพท์เรามาตบหน้าเราหลายๆทีจนหน้าบวมแดงและช้ำ หลังจากนั้นเราก็ยังให้อภัยเขาเพราะแม่เขาขอไว้พ่อเราก็ขอให้คบต่อ แต่เขาก็ไม่เลิกยายังเล่นจนเราถอยออกมาย้ายมาอยู่กับแม่เราและบอกเลิกเขาแต่เขาไม่ยอมเลิกโทรมาง้อขอโอกาสกับเราตลอดพูดดีทุกอย่างสัญญาว่าจะไม่ทำอีกอ้อนวอนเราทุกทาง แต่หลังจากที่ถอยออกมาเราก็มีการคุยกับคนใหม่ซึ่งกำลังคบหาดูใจซึ่งคนใหม่ก็ดูจริงจังกับเราและนิสัยดีเป็นคนใจเย็นแต่ในส่วนนี้เรายังไม่ได้เจอกันนะคะขอคุยดูไปสักปีแล้วค่อยนัดเจอกันค่อยเป็นค่อยไป แต่คนเก่าก็ไม่ยอมจบ เราอยากให้จบแต่เราก็สงสารเขาต้องรับสายตลอดเราควรทำอย่างไรดีคะ เราควรเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้วทิ้งเขาไปดีจริงๆใช่มั้ยคะ เราตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ย เราสงสารเขาเพราะเขาห่างจากเรา12ปี อายุ30+ปลายๆเขาก็บอกว่าไม่อยากไปเริ่มต้นกับใครใหม่อยากใช้ชีวิตกับเราไปจนแก่เฒ่าแต่ความรู้สึกเราคือไม่ได้รักเขาแล้วแต่แค่สงสารเขา เพราะความรักที่ให้เขาไปเขาเป็นคนทำลายมันเอง เราควรจัดการจุดนี้ยังดีเพื่อนๆช่วยบอกทีค่ะ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
เราควรเลือกทางไหนดี เราเป็นคนขี้สงสารแต่เราก็อยากมีชีวิตที่ดี