มีใครเป็นเหมือนเรามั้ยคะ ที่ท้อกับการมีแฟนจนคิดถึงชีวิตโสด 
คือ เราคบกับแฟนมานานเกือบ10ปี ตั้งแต่สมัยเรียนปี1 จนตอนนี้ทำงานมา4ปีแล้ว
ตอนแรกเราคุยกับเขาว่าเราอยากสร้างครอบครัว แต่เขาก็บอกว่ายังไม่พร้อม เขารักครอบครัวมาก มากจนเรารู้สึกว่าเราไม่ได้สำคัญกับเขาเลยจะทำอะไรก็อึดอัดใจไปหมด   ต้องเกรงใจครอบครัวตลอดเวลา เหมือนเขาเองติดครอบครัวมาก เป็นคนที่คอยแบกภาระต่างๆของครอบครัว ทั้งที่เขาไม่ใช่ลูกคนเดียวและแทบจะเอาตัวไม่รอดในบันดาพี่น้องทั้งหมด แม้แต่ชีวิตคู่ เรื่องเงิน แม่เขายังเข้ามาวุ่นวาย เราเสียใจ น้อยใจ แต่เขาทำได้แค่ปลอบใจ 
    จนวันนึงเราเริ่มเบื่อ เริ่มท้อ อยากถอยออกมา แต่เขากลับไม่ยอม บอกว่าอยากสร้างครอบครัวกับเรา แต่การกระทำของเขามันไม่ใช่ เขายังเป็นคนเดิม
เราก็เลยบอกว่าถ้าอยากแต่งกับเรา ต้องไปอยู่บ้านเรานะ เพราะเราเสียสละมาอยู่บ้านเธอหลายปีแล้ว แต่เขาเหมือนไม่อยากไป อยากอยู่กับครอบครัวตัวเอง แต่ไม่เคยคิดเลยว่าเราเองก็อยากอยู่กับครอบครัวเราเหมือนกัน
    เราก็เลยคิดถึงชีวิตในตอนที่โสดแล้วอยากกลับไปมีชีวิตแบบนั้น โดยที่ทำอะไร ไปไหน ก็ไม่ต้องห่วง หรือต้องสนใจความรู้สึกใคร ไม่ต้องกลัวใครมาเสียใจที่เรา  ไม่สนใจความรู้สึก อยากไปทำงานต่างประเทศ และอยากกลับไปเรียนต่อ อยากทำอะไรหลายๆอย่าง อยากมีอนาคตที่ดีกว่าตอนนี้ เราเองก็มีน้องสาวที่ต้องส่งให้เรียนต่อ มีพ่อแม่ที่ต้องดูแล 
แต่ก็ไม่รู้ว่าถ้ากลับไปโสดอีกครั้งมันจะมีความสุขมั้ย จะดีกว่าตอนมีแฟนมั้ย จะเหงามั้ย เราเองก็จำความรู้สึกตอนโสดไม่ได้แล้วเหมือนกัน เพราะมันอยู่ด้วยกันนานจนเกิดเป็นความผูกพันธ์ไปแล้ว วันไหนที่ต้องห่างกัน นอนกันคนละที่ มันก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง เรารู้สึกสับสนแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี